Raised Among Dwarfs

Ragnar

Valor

Sinnoh

21

★ Charakter:

Ze względu na to że do tej pory Ragnar nie miał innego towarzystwa niż Krasnoludzkie jest on dosyć...nieokrzesany, jego kultura osobista pozostawia wiele do życzenia wśród normalnych ludzi. Krasnoludzkie wychowanie posiada jednak wiele zalet dzięki którym można przymknąć oko na braki w kulturze. Ragnar jest przesadnym optymistą, jak każdy w jego wiosce. Jest on ogromnym gadułą, nie ważne czy mówi na temat czy nie, ważne że mówi, często wplątując w swoje wypowiedzi nie do końca miłe dla ucha każdego ze słuchaczy anegdoty lub po prostu rzuci mięsem co według niego nie jest niczym złym. Niestety upartość krasnoludów przeszła również na niego, nie dociera do niego że coś jest niewykonalne czy jest poza jego zasięgiem, będzie uparcie dążył do osiągnięcia celu. Przez to że nie miał zbytniego kontaktu z innymi ludźmi jest również zbyt ufny wobec obcych. Można by uznać że uwielbia on również zabawę, muzykę, taniec śpiewa oraz żarty których sam często nadużywa przez co uznawany był za śmieszka nawet wśród Krasnoludów.

Ragnar tak naprawdę pochodzi z małej wioski gdzieś na obrzeżach Sinnoh, jednak nie pamięta jak ta wioska wyglądała, czy chociażby się nazywała, wszystko przez wydarzenia które miały miejsce niedługo po jego narodzinach. Mniej więcej pół roku po przyjściu Ragnara na świat na jego wioskę najechała szajka bandytów kręcąca się w okolicy. Byli oni brutalni i pozbawieni litości, wyrżnęli każdą żywą osobę w wiosce po czym ją spalili. Ojciec Ragnara schował go w piwniczce pod swoim domem który wkrótce obrócił się w zgliszcza. Dym który unosił się z płonącej wioski był widzialny w zasięgu wielu kilometrów, co przykuło uwagę ukrytych w pobliskich górach Krasnoludów. Mieszkali oni wewnątrz góry którą od pokoleń eksplorowali. Pomimo tego jak wiele lat minęło od zasiedlenia tej góry wioska była nieznana okolicznym ludziom oraz przedstawicielom innych ras. Po zobaczeniu dymu z pobliskiej wioski, grupa 5 wojowników została wysłana na zwiad i ewentualną pomoc mieszkańcom wioski, jednak gdy dotarli na miejsce to zobaczyli przerosło ich najśmielsze oczekiwania. Wioska była doszczętnie spalona, a ulice ścieliły nadpalone ludzkie zwłoki. Krasnoludy postanowiły pochować mieszkańców, a w zasadzie to co z nich zostało w zbiorowej mogile, po czym zaczęli przetrząsać pogorzelisko w nadziei odnalezienia czegoś przydatnego co mogliby zabrać do kopalni. Podczas sprawdzania jednego z domów wojownik zwany Ymirem usłyszał cichy płacz pod gruzami budynku. Krasnoludy szybko przystąpiły do akcji ratunkowej. Po usunięciu gruzu dotarły do klapy piwnicznej, a po jej otworzeniu do nieco ubrudzonego od sadzy Ragnara. Ymir był dowódcą patrolu zwiadowczego, i od niego właśnie zależały dalsze losy osieroconego Ragnara. Gdy Ymir wziął maleństwo na ręce na chwile zamarł, było to spowodowane tym że niespełna miesiąc temu podczas porodu jego syna wystąpiły pewne komplikacje i zarówno jego syn jak i żona nie zdołali przeżyć. Po krótkiej chwili postanowił więc zająć się ludzkim dzieckiem i wychować je jak własne, stąd też geneza imienia Ragnara, było to imię które miał nosić syn Ymira. Krasnolud doskonale wiedział że Ragnar będzie się mocno wyróżniał na tle jego pobratymców, jednak Krasnoludy są bardzo przyjazną rasą i z pewnością chłopak w przyszłości będzie czuł się jak w domu. Jedyną rzeczą którą Ymir znalazł obok dziecka był medalion który prawdopodobnie rodzice zostawili mu aby mu o nich przypominał. Medalion przypominał złotą monetę, na jednej stronie uwieczniony był Charizard a na drugiej Infernape. Ymir postanowił że póki co medalion zachowa a gdy maluch podrośnie odda mu go. Lata mijały młodzieniec rósł, okazało się że dobrze wpasował się w towarzystwo Krasnoludów, od najmłodszych lat cieszył się popularnością ze względu na swą odmienność, jednak jemu to nie przeszkadzało ponieważ uwielbiał towarzystwo jego Krasnoludzkich braci. Ragnar był wychowywany jak na Krasnoluda przystało, pracuj ciężko, jedz dużo i baw się za dwóch, jednak oprócz tego było w nim coś co go wyróżniało, chęć poznania świata, chęć zdobywania wiedzy. Ymir widząc jak bardzo jego przybrany syn jest spragniony wiedzy poprosił starszyznę wioski o to aby dodatkowo udzielała mu nauk które mało obchodziły przeciętnego Krasnoluda. Ragnar wyrósł na średniego wzrostu mężczyznę który posiadał dość dużą muskulaturę dzięki codziennym treningom walki oraz pracy w kopalni, posiadał również niezbędną wiedzę do odnalezienia się w świecie, o tym jak należy dbać o pokemony które są nieodzownym elementem tego świata, oraz o tym jak działa otaczający ich świat i jak wiele w nim zagrożeń. Im starszy stawał się młodzieniec tym bardziej jego chęć poznania świata dawała się we znaki. Ragnar często przesiadywał przy wejściu do wnętrza góry obserwując otaczający go świat. Pewnego dnia podczas jego posiedzeń usłyszał cichutki płacz, długo nie zastanawiając się ruszył w tamtą stronę. Niestety dzień ten nie należał do spokojnych, sypiący śnieg mocno utrudniał widoczność oraz poruszanie się. Jednak sprawność fizyczna Ragnara oraz oczy które były przystosowane do ciężkich warunków wypatrzyły w oddali delikatną poświatę do której Ragnar szybko dotarł. Gdy podszedł bliżej okazało się że był to mały Chimchar który gdyby nie interwencja chłopaka długo na tej pogodzie by nie wytrzymał. Chłopak zabrał chimchara ze sobą do domu. Ragnar zajął się małym ognistym pokemonem, który na początku był przerażony, jednak powoli zaczął się przyzwyczajać do jego wybawiciela z okowów zimna. Ymir widział że teraz gdy Ragnar zaprzyjaźnił się z chimcharem długo nie utrzyma go już w ich podziemnym domu. Dlatego w dzień jego 21 urodzin zawołał go do siebie, a jako prezent urodzinowy ofiarował mu 6 pokebali, w tym jeden dla chimchara, pokedex który zakupił w mieście, 2 jednoręczne topory, czyli ulubioną broń Ragnara oraz znaleziony przy nim medalion. Ymir był mocno wzruszony, jednak wiedział że ten dzień nadejdzie dlatego postanowił że zachowa się jak surowy krasnoludzki rodzic i po ostatnim przytuleniu swego ukochanego syna wręcz wykopał go z domu. Ragnar doskonale wiedział dlaczego jego “Ojciec” tak postąpił i że tak naprawdę w tej chwile w głębi duszy wylewa morze łez dlatego postanowił że zagra wedle jego reguł. Młody mężczyzna stuknął jednym z pokebali chimchara który dał się złapać, jednak po chwili z niego wyszedł i wskoczył na ramię swojego trenera. Ragnar przypiął topory do pasa opinającego jego mocny skórzany pancerz który nie raz już uratował mu skórę, założył na szyję medalion, plecak zarzucił na plecy, po czym ruszył w stronę wyjścia z jaskini. Gdy oddalił się na odległość 4 domostw odwrócił głowę i zobaczył Ymira spoglądającego na niego opartego o ścianę domostwa. Ragnar nic nie powiedział, jedynie uśmiechnął się pod nosem i uniósł rękę w geście pożegnania. Tak rozpoczęła się jego nowa droga życia, droga na której czeka go wiele niebezpieczeństw, nowe znajomości, nowi przyjaciele, kto wie może nawet śmierć.

- Amulet z Charizardem i Infenape to pamiątka po rodzicach ponieważ matka pochodziła z Kanto a Ojciec z Sinnoh
- Ragnar ma tylko jedno uzależnienie… PIWO
- Jak na wychowanka Krasnoludów jest dosyć bystry
- Doskonale posługuje się bronią oraz jest bardzo silny

Zwiedzić świat, przeżyć jak najwięcej przygód… nie dać się zabić

Chimchar

Poziom:
5
Ewolucja:
Chimchar ------> Monferno (Poziom 14) -------> Infernape (Poziom 36)
Ataki:
Scratch, Leer
Umiejętność:
Blaze
Trzyma:
Charakter/historia:
Chimchar znaleziony przez Ragnara podczas zamieci, małpka od tamtego czasu nie odpuszcza swojego trenera na krok. Natura Ragnara mu się mocno udzieliła dlatego pokemon jest bardzo łagodny dla ludzi i innych pokemonów. Ragnar tylko raz podczas jednego z treningów widział jego ukrytą umiejętność którą porównuje z opowiadaną mu przez Ymira legendą o berserkerach.  
Natura:
Mild (+Sp.Atk, -Obrona)  
Smak:
Suchy
Data złapania:
Nieznana
Trener:
Ragnar
Przywiązanie:
50%

★ Plecak:
Pokedex
5x Pokebal
2x Jednoręczny topór
Amulet
★ Odznaki:
-

★ Portfel:
Aktualny stan: 1000$