KP Shax

★ Imię i Nazwisko: Shiro Masaru
★ Team: Mystic
★ Pochodzenie: Miasto Fuschia (Kanto)
★ Wiek: 18 lat
★ Wygląd: Opis + avatar
Shiro to młodzieniec o wiecznie nastroszonych blond włosach. Mimo wszystko jednak znajdują się one w bardzo estetycznym nieładzie, ponieważ wszystkie przytrzymywane są przez słuchawki z wbudowanym mp3, z którymi nigdy się nie rozstaje. Wszystko bardzo dobrze się zgrywa z jego błękitnymi oczami, dzięki czemu wszystko razem jest doskonale zrównoważone. Swoje wysokie i szczupłe ciało zakrywa zawsze w podobnym stylu, a najczęściej ma na sobie białą bluzkę z krótkim rękawem, którą czasami zakrywa lekką czarną kurtką. Na dłoniach nosi czarne rękawice bez palców, aby ułatwiały mu zadania jakie stawia przed nim samotna podróż. Do tego wszystkiego dochodzą czarne i wytrzymałe jeansy, a na stopach zawsze nosi białe adidasy. Na plecach dodatkowo ma swój podróżny balast w zielonym plecaku…

★ Charakter: Shiro to osoba o bardzo barwnej i ciepłej osobowości. Pilnuje się, aby komuś nie dopiec i nie sprawić by poczuł się źle. Nie jest to takie łatwe, bo mimo opanowania, w czasie ważnych dla niego spraw, gdy rozmawia z innymi ludźmi, zdarza mu się powiedzieć o kilka słów za dużo lub najpierw mówić, a później myśleć. Oczywiście inaczej sprawy się mają, jeżeli ktoś wyprowadzi go z równowagi, wtedy nie próbuje się powstrzymywać i potrafi walczyć o swoje– choć jest to naprawdę bardzo trudne. Posiada ogromny optymizm, dlatego też na jego twarzy rzadko kiedy można ujrzeć smutną i zatroskaną minę. Od dziecka posiadał ogromną charyzmę i potrafił w łatwy sposób przyciągać do siebie inne osoby i nabywać nowych znajomości (mimo tego, że czasami powie o kilka słów za dużo). Pewnie właśnie to pomogło mu w czasie pracy u profesora oraz w kontakcie z pokemonami, do których ma olbrzymią cierpliwość. Rzadko kiedy jest impulsywny i przeważnie kieruje się zdrowym rozsądkiem, więc nie pakuje się zbyt często w kłopoty… No chyba że chodzi o jego przyjaciół lub pupili – wtedy jest zdolny do wszystkiego. Jest typem myśliciela, który zawsze na wszystko ma jakąś odpowiedź i wytłumaczenie, dlatego bardzo trudno zaskoczyć go jakąś trudną sprawą lecz jego zamyślenie powoduje, że czasami odrywa się od rzeczywistości i nie czuje upływu czasu, przez co spóźnia się na wyznaczone terminy. Mimo wszystko przejawia dość dużą błyskotliwość w tym co robi. Traktuje swoich przyjaciół na równi sobie i stara się nie wywyższać ponad innych. Lubi, gdy inni widzą w nim dobrego człowieka.

★ Biografia: Shiro urodził się w zwykłej rodzinie. Jego ojciec i matka bardzo często pozostawali w podróży, ponieważ z zawodu byli archeologami. Życie młodzieńca upływało samotnie w jego własnym świecie pokemonów, jednakże nie było to spowodowane brakiem kontaktu z rówieśnikami, ponieważ w szkole zawsze był lubiany. To jego własny wybór, aby poświęcić się swojej pasji. Oczywiście wiele czasu musiał poświęcać nauce i studiowaniu różnych gatunków pokemonów, ponieważ jego największym marzeniem było zostanie znanym trenerem tych pociesznych potworków. Zawsze chciał podróżować po całym świecie i uzyskać jak najszerszą wiedzę na ich temat, a że jeszcze wiele zostało mu do odkrycia to tak jak już wcześniej wspominałem, uważał że najlepsze w tym przypadku będzie zdobycie praktyki.

Mijały kolejne miesiące i w końcu nadarzyła się doskonała okazja dla małego maniaka pokemonów. Akurat rozpoczął się okres wakacyjny i profesor Olaf zajmujący się hodowlą pokemonów postanowił zatrudnić na trzy długie i ciepłe miesiące dwójkę młodych pasjonatów stworków i wiedzy na ich temat, aby pomagali mu oni w czasie jego codziennej pracy. Shiro i tak miał spędzić te miesiące samotnie, gdyż był to okres wielu wykopalisk i spotkań w muzeach w których brali udział jego rodzice. Cała ta sprawa nie była jednak taka łatwa, ponieważ wiele dzieciaków postanowiło postarać się o te dwa tak bardzo atrakcyjne wakaty. W końcu cały świat żył pokemonami, a tym bardziej dzieciaki. Każdy z nich w pewnym etapie swojego życia chciał zostać trenerem, hodowcą lub obserwatorem. Właśnie dlatego prof. Olaf postanowił wyłonić dwóch laureatów na podstawie eseju na temat dlaczego to właśnie dana osoba miała u niego pracować oraz na podstawie wyników testu, na który zjechało się prawie stu chętnych. Rywalizacja była bardzo zaciekła. Dwójkę zwycięzców wyłoniono dopiero po tygodniu sprawdzania i omawiania wyników osiągniętych przez kandydatów.

Kiedy nadszedł już ten upragniony dzień i wszystko miało się wyjaśnić, wszyscy zebrali się przed domem profesora. Po jakimś czasie Olaf pojawił się na werandzie w towarzystwie swojego pupila, którym był Mr Mime.
- Więc stało się moi mili mam już nazwiska dwójki z was, którzy zostaną moimi uczniami i pomocnikami na okres trzech miesięcy. Nikt nie wie jak potem potoczą się ich losy, ale pamiętajcie... Ci którzy dziś nie usłyszą swojego nazwiska nie powinni się załamywać. Walczcie o swoje marzenia i mam nadzieję, że pokemony już do końca życia będą w waszych sercach tak jak u mnie.
Nastała długa cisza podczas, której profesor obserwował wszystkich zgromadzonych. Trzeba było mu przyznać, że potrafił budować napiętą atmosferę.
-Więc.. muszę przyznać, że zaskoczyliście mnie tak wysokim poziomem. Wielu z was zdobyło maksymalną ilość punktów i musiałem dokonać wyboru na podstawie tego co napisaliście w eseju. Tak więc dwiema osobami, które zostaną stażystami w moim laboratorium i na ranczu pokemonów są Shiro Masaru oraz Koji Mijamoto. Gratuluję wam z całego serca i zapraszam do ogrodu na tyłach domu. Muszę z wami porozmawiać.

W czasie rozmowy chłopcy dowiedzieli się czym będą zajmować się podczas pracy u profesora i sami wyjawili również swoje życiowe cele. Shiro oczywiście opowiedział o tym, że chciałby zostać znanym trenerem pokemonów i otworzyć w przyszłości szkółkę dla młodych zapaleńców takich jak on oraz napisać przewodnik dla trenerów opisując swoje przygody. Koji okazał się osobą bardziej emocjonalnie związaną z pokemonami. Jego celem było otworzenie własnej kliniki i parku, w których mógłby opiekować się rannymi stworkami i przyczyniać się do powielania ich populacji. Tak wiec chłopcy nie mieli ze sobą konkurować z czego profesor bardzo się cieszył… Wręcz przeciwnie jakby bardziej się nad tym zastanowić ich współpraca w przyszłości mogłaby zaowocować powstaniem dużego kompleksu dla trenerów i ich pokemonów, jednakże nie ma co zbytnio wybiegać z takimi wymysłami.

Mijały kolejne tygodnie, a chłopcy uwijali się w pracy jak małe mróweczki. Przesiadywali u profesora całymi dniami, a nawet nocami. Choć trzeba przyznać, że dorosły już Shiro (18 lat) był w bardziej komfortowej sytuacji ze względu na to, że i tak przebywał sam w domu i nie musiał się nikomu meldować. Inaczej sprawa się miała z jego kolegą z pracy, a raczej przyjacielem gdyż trzy miesiące spędzone razem oraz wspólne zamiłowanie zrobiło swoje. Musiał on bardzo często późnym wieczorem opuszczać laboratorium i pokemony, ponieważ był trzy lata młodszy od Shiro i rodzice nie zawsze mu pozwalali na całonocne przesiadywanie u profesora, który bardzo polubił chłopców.

Kiedy staż u profesora dobiegał końca, zaskoczył on młodzieńców swoją propozycją. Ponieważ zżył się z chłopcami postanowił nie pozbywać się ich ze swojego otoczenia, tym bardziej że byli bardzo dobrymi pomocnikami. Była to jednak bardzo ciężka decyzja, jeżeli chodzi o Shiro... Koji nie miał takiego problemu, ponieważ przyjął propozycję bez mrugnięcia okiem. W końcu i tak miał zamiar pozostać w swoim rodzinnym mieście. Shiro jednak już na samym początku zdeklarował swoje cele i profesor był tego świadom, kiedy składał swoją propozycję... Chłopak zastanawiał się przez całą noc i kiedy rankiem następnego dnia spotkał się z profesorem w jego domu, oświadczył mu, że mimo bardzo kuszącej propozycji postanowił jednak wyruszyć w końcu w podróż. Uważał, że posiada już wiedzę wystarczającą, aby móc wyruszyć i dobrze zajmować się swoimi pupilami. Postanowił jednak poczekać do powrotu rodziców, którzy mieli pojawić się już za kilka dni.

Czas mijał bardzo szybko. Shiro nie pracował już u profesora, ale odwiedzał go i swojego przyjaciela w wolnym czasie. W dzień w którym rodzice chłopaka mieli powrócić do drzwi zapukał listonosz. Shiro był ogromnie zdziwiony, ale przyjął list i w adresie rozpoznał pismo swego ojca. „Hmm… o co tu chodzi”. Treść listu okazała się tak dziwna i zaskakująca, że trudno było w nią uwierzyć. Pismo nie należało do tych przyjemnych, ponieważ dwójka archeologów napisała w nim do swego syna, że nie mają już zamiaru wracać do domu. Postanowili zwiedzić świat i poznawać jego tajemnice. Przesłali mu nawet dokument potwierdzający przekazanie na niego domu. Chłopak był ogromnie oszołomiony i jednocześnie załamany. Nie wierzył, że rodzice byli zdolni tak po prostu go zostawić. Wyczuwał w tym coś złego i dlatego postanowił jak najszybciej wyruszyć w podróż. Spakował wszystkie potrzebne rzeczy oraz notatki i kilka dzienników pozostawionych w domu przez rodziców. Chłopak chciał je przeanalizować i pomyśleć co mogło spotkać jego rodziców oraz gdzie mogli teraz być.

***

- Przykro mi. Ten list na pewno tobą wstrząsnął. Nie wiem czy to dobry pomysł szukać ich na własną rękę, ale znając ciebie i tak nie uda mi się cię zniechęcić. Wiem że to niezbyt dobry moment na prezenty, ale już dawno był dla ciebie przygotowany. Chciałem, aby to co teraz otrzymasz dobrze służyło ci w czasie drogi. Otwórz kiedy będziesz miał wolną chwilę i dokładnie się ze wszystkim zapoznaj.
- Dziękuje profesorze i jeszcze raz proszę… Niech pan zaopiekuje się moim domem. Do widzenia.
- Bywaj. Odzywaj się do nas i informuj o swoich postępach. Nie rezygnuj też ze swojego marze….! – ostatnie słowa nie do końca zostały usłyszane przez chłopaka, ponieważ wybiegł z laboratorium profesora.
Chłopak jeszcze na chwilę wbiegł na werandę swojego domu i rozpakował prezent od Olafa. Był w nim krótki list od profesora i jego przyjaciela oraz to o czym marzył każdy trener rozpoczynający przygodę. Dokładniej mówiąc, w pudełku znajdowała się "wyprawka" dla początkującego trenera pokemonów oraz pokeball zawierający pierwszego towarzysza… Shiro od razu go wypuścił i okazało się że jest nim Charmander, który był jego upragnionym pokemonem.
- Dzięki wam wielkie!

★ Ciekawostki:
1. Shiro jest ogromnym miłośnikiem pokemonów z I i II generacji. Uważa, że to one najbardziej ukształtowały jego umiłowanie do stworków i to właśnie nimi jest najbardziej zafascynowany.
2. Od dziecka otaczał się w towarzystwie archeologów i wszystkich różnorodnych przedmiotów przez nich zwożonych. Dzięki temu ma smykałkę do znajdywania tego czego inni nie widzą. Jest spostrzegawczy i dobrze radzi sobie z łamigłówkami.
3. Koji jest jego pierwszym i najlepszym przyjacielem. Mimo różnicy wieku Shiro czasami żałuje, że jego przyjaciel nie mógł wyruszyć razem z nim, ponieważ zawsze bardzo dobrze się dogadywali.
★ Cele/marzenia: Odnaleźć swoich rodziców, aby dowiedzieć się czy naprawdę go pozostawili czy może też przytrafiło im się coś złego || Napisać przewodnik dla młodych trenerów pokemon || Wyszkolić dużą liczbę pokemonów, aby później móc z ich pomocą prowadzić szkołę dla młodych trenerów. || Zdobyć pokemona każdego rodzaju

Karta postaci zaakceptowana!