★ Imię i Nazwisko: Saoirse Evans
★ Team: Valor
★ Pochodzenie: Saffron City, potem Violet City, Jotho
★ Wiek: 20 lat
★ Wygląd: Jest to dziewczyna dość wysoka, mierzy 170 centymetrów wzrostu, przy tym będąc atletycznej budowy dzięki długim okresom czasu spędzonych na doskonaleniu swojego ciała poprzez pływanie. Jej skóra jest ciemniejsza, niż u reszty mieszkańców region, w którym zamieszkiwała. Ciemnokasztanowe, długie włosy zwykle związuje w wysoki koński ogon, jednak część niesfornych kosmyków wyłazi spod gumki, opatulając jej szyję. Ubiór Saoirse jest praktyczny – zwykle są to podkoszulki razem z czarną bluzą oraz ciemnymi jeansami z wygodnymi, sportowymi butami. Zamiast ogromnej torby, preferuje plecak, nie nosi również żadnych ozdób, uważając je za zbędny element wyglądu, który nie pasuje do jej ogólnego wyglądu I charakteru.
★ Charakter: Kobieta jest przede wszystkim twarda, nie ma problemu z nawiązywaniem kontaktów z ludźmi, oczywiście gdy czegoś potrzebuje lub czuje wewnętrzną potrzebę porozmawiania z daną osobą. W innych okolicznościach, woli trzymać się na dystans, mając jedynie dwóch dobrych przyjaciół, resztę traktując jak znajomych lub kumpli. Nie przepada za dużymi grupami, jak idą oni chodnikiem w zbitej grupie, to Saoirse jest osobą, która trzyma się z tyłu paczki, by inne osoby kierujące się w drugą stronę mogły przejść. Pomimo tego, że nie jest zbyt towarzyska, lubi obdarzać ludzi uśmiechem, a także często tryska energią do życia, które uważa za piękne. Jest niesamowicie uparta, lubi stawiać na swoim, a do błędów się nie przyznawać, pomimo że po cichu, gdy wszyscy sobie pójdą, naprawia to, co inni skrytykowali lub wyśmiali.
Nie ma zbytniego doświadczenia z Pokemonami, do tej pory udało jej się unikać nadmiernego kontaktu z magicznymi stworzeniami, pomimo że stanowią integralną część obecnego świata I są praktycznie obecne wszędzie. Jako jedyna z miasta nie wyruszyła na swoją przygodę w wieku około dziesięciu lat, wolała zostać w domu i spędzić ten czas z rodziną i z przyjaciółmi, których zbyt wiele nie ma. Jednak w pewnym momencie w życiu kobiety coś zaczęło się zmieniać. Obecnie jest zafascynowana dziwnymi stworkami, które wcześniej były jej obce, chce zgłębić na ich temat swoją wiedzę, dlatego zdecydowała się wyruszyć na swoją własną przygodę. Jest zainteresowana potencjałem oraz mocą, jakie Pokemony mogą osiągnąć podczas treningów, sama chciałaby doprowadzić swojego podopiecznego, a potem kolejnych so momentu, w którym będą silni i zdolni pokonać wszystkie przeciwności losu.
★ Biografia: Urodziła się w Saffron City, gdzie spędziła najwcześniejsze dni dzieciństwa. Nie była nawet świadoma tego, że jej rodzice zdecydowali się na budowę domu w zupełnie innym regionie – Jotho, niedaleko miasta Violet. Przeprowadzili się tam, nim dziewczynka rozpoczęła naukę w szkole, trudno jej było się zaaklimatyzować do zupełnie innych warunków, zarówno mieszkaniowych, jak i życia. Nikogo w mieście nie znała, stąd stała się bardziej zamknięta w sobie, woląc posiedzieć w domu przed telewizorem lub z książką dla dzieci, które lubiła najpierw oglądać, a potem czytać. W sąsiedztwie nie było zbyt dużo dzieci, za to bardzo dużo tajemniczych stworzeń, których w mieście Saffron praktycznie nie było. Te dzikie, poruszające się swobodnie po ich ogródku w nocy szczególnie ją przerażały, dlatego miała duże obawy przed tym, jak po raz pierwszy miała iść sama do szkoły. Wcześniej uważała, że mama czy tata są swojego rodzaju tarczą ochronną przed wszystkimi pokemonami, dlatego nie bała się aż tak, jednocześnie rodzice często spędzali ten krótki spacer na rozmowach z córką. Żaden z dzikich Pokemonów nie podszedł do niej przez większość czasu, dlatego uznała tę drogę za bezpieczną.
Jakie było zdziwienie, gdy wszyscy w szkole rozmawiali o tym, jak to za niedługo zaczną swoją przygodę. Wybiorą swojego startera, jednego ze stworków Profesora Elma, które przeznaczone były dla nowicjuszy. Każdy nakłaniał Saoirse, aby również ruszyła z nimi, jednak ona za każdym razem odmawiała, nie chcąc zwiedzać świata. W wieku dziesięciu lat, większość znajomych dziewczyny zniknęła, a ona sama nie wiedziała, co robić. Skupiła się więc na nauce, chodziła na różne koła dodatkowe, niezwiązane z życiem magicznych stworzeń, a w wieku nastoletnim zaczęła chodzić na basen, co poskutkowało bardzo dobrym wyćwiczeniem w późniejszym wieku. Czas bycia nastolatką przeszedł spokojnie, bez większych wzburzeń, chociaż te oczywiście były obecne.
Nie spodziewała się, że gdy będzie całkowicie dorosła i ukształtowana, jej życie zmieni się o 180 stopni. Pewnego razu, gdy wracała ze swoich zajęć, ujrzała małego, nieznanego jej Pokemona, który oddychał ciężko, będąc ciężko ranny i pozostawiony sam sobie. Saoirse rozejrzała się w poszukiwaniu kogokolwiek, kto mógłby się zająć maluchem, jednak nikogo nie było. Musiała więc sama wziąć odpowiedzialność za znalezisko, bo wyrzuty sumienia nie pozwoliłyby jej żyć. Wzięła ostrożnie dość ciężkiego stworka na ręce, po czym ruszyła do Cetrum Pokemon w Violet City, gdzie pielęgniarki i pomagający jej Pokemon zajęły się maluchem. Dowiedziała się, że ten Pokemon nie ma właściciela, jednak nie należał do typowej fauny okolicznych lasów. Najprawdopodobniej ktoś musiał go tam porzucić, co objawiało się nieufnością wobec ludzi, gdy się przebudził. Aron, bo tak brzmiała nazwa stworzenia, próbował atakować tych, co uratowali mu życie, ze łzami w oczach chcąc się wydostać z pomieszczenia, jednak kojąco na niego działała obecność dziewczyny, która go tu przyniosła. Siostra Joy, pielęgniarka z Centrum, zaproponowała, że skoro jesteśmy ze sobą tak związani, to może kobieta go przygarnie, na co dwudziestolatka z początku się nadęła. Nigdy nie ciągnęło ją do Pokemonów, jednak ten stworek ujął jej serce. Nie mogła go podrzucić znowu do lasu, poza tym, nie wiadomo, skąd on został wzięty. Gdyby go Saoirse wypuściła tam, gdzie go znalazła, prawdopodobnie skończyłby szybko w takim samym stanie. Lub gorzej. Przyjęła więc dziwną kapsułę, którą mieli w zapasie I zdecydowała się na pochwycenie Arona, który wydawał się szczęśliwy z tego powodu. Została poinstruowana, że jakby chciała rozpocząć swoją przygodę, to Profesor Elm rozdaje Pokedexy nawet dla tych starszych, którzy chcą wyruszyć w podróż. Na początku musiała jednak zmierzyć się z tym, co zastanie w domu.
Rodzice zareagowali zdziwieniem na wieść, że ich wcześniej nielubiąca Pokemonów córka właśnie przyniosła znalezionego w lesie malucha, który niezbyt ufnie podchodził do innych ludzi, w tym do Saoirse, jednak był jej wdzięczny za uratowanie życia. Ojciec dziewczyny, który kiedyś był trenerem, jednak porzucił swoje hobby na rzecz rodziny i pracy powiedział, że tkwi w nim potencjał, który może zostać dobrze przez kobietę wykorzystany, jak tylko zechce wyruszyć w swoją własną podróż. Matce również byłaby na rękę wyprowadzka córki, która, jej zdaniem, powinna się już dawno usamodzielnić. Niewiele myśląc, szatynka spakowała najważniejsze swoje rzeczy do plecaka, biorąc jednocześnie prowiant i wodę dla ich obojga, po czym ruszyła w kierunku laboratorium profesora Elma, które nie było położone zbyt daleko.
New Bark Town zawsze kojarzyło jej się z… Wsią. Niewielkie domki, z jednej strony morze, z innych las I jedna jedyna ścieżka prowadząca do jakiejkolwiek cywilizacji. Dobrze, że przynajmniej zasięg tu mieli, bo prawdopodobnie by byli całkowicie odcięci od świata. Ruszyła do największego budynku, jakim było laboratorium, gdzie pokazała profesorowi o drzewnym nazwisku swojego złapanego stworka, na co on zwrócił się z prośbą, czy podczas swojej podróży nie chciałaby kolekcjonować dla niego wpisów w Pokedexie, zaczynając oczywiście od Arona. Jako że Saoirse I tak pewno będzie spotykać na swojej drodze różne stworki, zgodziła się. W końcu, będzie więcej o nich wiedzieć, prawda? Zostały również jej podarowane kule, które były podobnego kształtu I rozmiaru, co ten, w którym znajduje się starter kobiety, jednak różniły się one kolorem. Z uśmiechem na ustach, profesor pożegnał dziewczynę, która ruszyła w drogę powrotną do Violet, przez które musiała przejść, aby dotrzeć do pozostałych miast. I teraz miała przy sobie towarzysza, który zdecydowanie wolał przebywać poza swoją kulą, dlatego kobieta mu to umożliwiła. W sumie, takie towarzystwo nawet nie było złe…
★ Ciekawostki: - Od kiedy została oficjalnie trenerką Pokemonów, czuje głód wiedzy, który pcha ją do poznawania dziwnych stworzeń
- Nie traktuje zawodu trenera na serio, stwierdziła, że będzie to doskonała odskocznia od normalnego życia
- Praworęczna
- Preferuje zimne napoje od ciepłych
★ Cele/marzenia: - Zdobyć nową wiedzę o Pokemonach, które wcześniej były dla niej zagadką
- Zaprzyjaźnić się z upartym Pokemonem
- Być może w przyszłości rozpocząć starania się o odznaki
- Przeżycie przygody życia
- Chciałaby wydobyć z Arona ten potencjał, o którym mówił jej ojciec, jednak nie bardzo ma pojęcie, jak do tego się zabrać
ARON 
