★ Imię i Nazwisko: Jeckyll Spike
★ Team: Instinct
★ Pochodzenie: Lumiose, Kalos
★ Wiek: 24 lata (14.02)
★ Wygląd: Jeckyll jest młodym, dobrze zbudowanym mężczyzną. Nie należy do wysokich osobników, mierzy sobie około 177 centymetrów wzrostu. Brązowa czupryna układa się nieco niesfornie na jego głowie, jednak zdarza się, że udaje mu się nad nią zapanować. Podobnego koloru są jego oczy. Warto również dodać, że są wyjątkowo duże. Zupełnie jak u zaciekawionego dzieciaka. Nie raz usłyszał, że ma niezwykle ładne oczy, jednak sam jakoś nigdy tak nie uważał. Lekki, nieco zaniedbany zarost pokrywa jego twarz. W uszach widać czarne, niewielkie kolczyki. Na lewym ramieniu mężczyzny umiejscowiony jest tatuaż ptaka, który zrobił sobie dawno temu. Całe szczęście, że nadal wygląda całkiem nieźle. Często ubiera się w nieco workowate, aczkolwiek wygodne ubrania. Wyglądem sprawia wrażenie dzikiego i nieokrzesanego, co całkiem nieźle oddaje jego charakter.
★ Charakter: W tym przypadku wiele zależy od obecnego humory Jeckylla. Czasami może być przyjazny i potulny niczym baranek, by następnego dnia zamienić się w dzikie zwierzę, które skoczy do gardła pierwszej napotkanej osobie. Jest nieco zagubiony, gdyż znalazł się w całkowicie nowej sytuacji. Chamskie odzywki i nieprzyjemne spojrzenia to chleb powszedni dla jego towarzyszy. Nie wpisuje się w standardy chłopca z dobrej rodziny. Nie stroni od alkoholu i innych używek. Jest porywczy, często wpada w bójki. Jeden z jego partnerów nazwał go kiedyś psim chłopcem. Jeckyll musiał wtedy przyznać, że jest to dość trafne spostrzeżenie, jednak nigdy nie powiedział tego na głos. Rzadko kiedy odpuszcza, zazwyczaj stawia na swoim. Gdy się do kogoś przywiąże, otacza go opieką i troską, o którą nikt by go nie podejrzewał. Stanie w obronie każdej bliskiej osoby, nie ważne, jak beznadziejna wydawałaby się sytuacja.
★ Biografia: Jeckyll urodził się w regionie Kalos, dokładniej w rezydencji swojej rodziny niedaleko Lumiose City. Jego rodzicami byli Marco i Yvonne Spike. On – jeden z najbardziej wpływowych ludzi w regionie, właściciel kompanii handlowej, która parała się sprowadzaniem luksusowych towarów z odległych zakątów świata. Ona – jedna z najpiękniejszych kobiet na międzynarodowej arenie modelingowej. Gdy dowiedzieli się o swoim przyszłym rodzicielstwie, na dziewięć miesięcy zniknęli ze świata bali, spotkań i ciągłych wyjazdów. Można było to wytłumaczyć troską o dziecko. W końcu stres, zmęczenie, to wszystko działało wyniszczająco na ludzki organizm. Nic bardziej mylnego. Od samego początku jego rodzina bardziej troszczyła się o siebie. Powodem tego zniknięcia był… wstyd. Tak. Wstydzili się tego, że jako młode małżeństwo tak szybko sprawili sobie dziecko. Przecież to tylko kolejne problemy, obowiązki. Dlatego gdy tylko Jeckyll przyszedł na świat, został oddany pod opiekę wynajętych przez ojca kobiet.
Młody Spike widywał się z rodzicami przelotnie, gdy akurat byli w domu. Ojciec przesiadywał całymi tygodniami w głównej siedzibie firmy mieszczącej się w pobliskim mieście, a jego matka wróciła do kariery super modelki. Wychowywany i uczony przez niańki, nie miał okazji nawet zobaczyć się ze swoimi rówieśnikami. Większość swojego czasu spędzał w zajmującym kilka hektarów ogrodzie, który znajdował się za domem. Tam często pojawiały się Pokemony, które tak bardzo go fascynowały. Już wtedy zastanawiał się, jakby to było, gdyby mógł razem z nimi wędrować po świecie. Całkowicie wolny, nie zmuszany do niczego. Były to jednak tylko dziecinne marzenia, coś, w czego spełnienie nigdy nie wierzył.
Mijały lata, a Jeckyll powoli dorastał. Zmieniał się w dobrze wykształconego młodego człowieka, który był świadomy otoczonego go świata. Coraz częściej wymykał się z rezydencji, by na własną rękę poznawać pobliskie tereny. Po raz pierwszy w życiu czuł, co oznacza bycie wolnym człowiekiem. Tyle lat siedział pod kluczem, zamknięty w złotej klatce. Nic dziwnego, że w końcu zachłysnął się wolnością.
Podczas jednej ze swoich wypraw do Lumiose poznał chłopaka w swoim wieku. Przedstawił mu się jako Malcolm. Obaj mieli wtedy po osiemnaście lat, jednak byli zupełnie innymi osobami. Jeckyll nadal nie do końca wiedział, jak zachowywać się przy obcych, za to jego towarzysz był prawdziwą duszą towarzystwa. Gdzie się nie pojawili, tam zawsze spotykali kogoś, kto się z nimi witał. Czasami miał wrażenie, że Malcolm zna dosłownie całe miasto. Gdy podróżowali w pobliżu miejsca pracy swojego ojca, czuł niesamowicie przyjemny zastrzyk adrenaliny. Nastolatkowi powoli stawali się sobie coraz bliżsi, spotykali się coraz częściej. W czasie tych schadzek Jeckyll poznawał prawdziwe uroki życia. Również z jego ciemnymi aspektami. Zaczęło się od papierosów. Po kilku tygodniach młody Spike zaczynał każdy dzień od fajki. Coraz częściej wpadał w bójki, zachęcany do nich przez kogoś, kogo uważał za prawdziwego przyjaciela. Wpadał w coraz gorsze towarzystwo, próbował kolejnych rzeczy. Alkohol i narkotyki powoli stawały się czymś normalnym.
Pewnego dnia po prostu przedawkował. Padł na środku ulicy, niemal od razu tracąc przytomność. Jego ciałem targały konwulsje. Przyjaciele nagle zniknęli. Został przetransportowany do szpitala, o całej sytuacji poinformowani zostali jego rodzice. Miał wtedy dwadzieścia lat, w międzyczasie zdążył nawet zrobić sobie tatuaż. Nadal żył na utrzymaniu ojca, mimo że nie widział się z nim od kilku lat. Podobnie było z matką. Nic dziwnego, że nikt nie zainteresował się jego stanem.
Rekonwalescencja trwała około dwóch lat. Okazało się, że w ciągu dwóch lat zdążył naprawdę poważnie uszkodzić swój organizm. Razem ze zdrowiem poczuł, że stracił cel w życiu. Nie wiedział, co z sobą zrobić. Był tyle razy spisywany przez policję za swoje wybryki, że znalezienie jakiejkolwiek pracy było niemożliwe. Nie miał również zamiaru prosić o nią swojego ojca. Jego odwyk niedługo się kończył. Musiał znaleźć na siebie jakiś pomysł.
Nie znalazł go do zakończenia pobytu w zamkniętym ośrodku. Wyszedł na wolność w dużo lepszym stanie fizycznym, jednak psychicznie nie było tak dobrze. Zaszył się w Centrum Pokemon w Lumiose, wmawiając siostrze Joy, że musi spędzić tutaj kilka dni, by móc wyruszyć w dalszą podróż. W mieście nie widziano go od dwóch lat, wydoroślał przez ten czas, ludzie go nie poznawali. Pewnego dnia, gdy siedział przed budynkiem, przypomniał sobie o swoich dziecięcych marzeniach. Pokemony, przygoda… Może jeszcze nie było dla niego za późno? Pamiętał, że w tym mieście znajduje się laboratorium jednego z profesorów, którzy zajmowali się właśnie tymi stworzeniami. Udał się do niego, a po przedstawieniu swojej historii i pomysłu na dalsze życie, został obdarowany jednym ze stworków, nazywanym przez profesora Carvanhą. Podobno pochodził on z innego regionu i był dość niebezpieczny. Jeckyll spędził tam kilka następnych dni, poznając podstawy świata Pokemon i zaznajamiając się ze swoim nowym podopiecznym, który… trochę go przypominał. Był impulsywny, zamknięty w sobie. Kto wie, może będą w stanie pomóc sobie nawzajem?
W ciągu kilku następnych tygodni Jeckyll włóczył się po okolicy Lumiose, nie do końca wiedząc, gdzie się wybrać. Aż w końcu pewnego dnia usłyszał o jakimś odległym regionie, o którym wiedzieli tylko nieliczni. Podobno nie było tam nowoczesnej technologii. Problem w tym, że miejsce to było niemal całkowicie odseparowane od znanego nam świata. Dostanie się tam było niezwykle trudne, ale wykonalne.
Po kilku próbach udało mu się trafić do regionu Reshu. Już po zejściu z pokładu został znokautowany przez jakiegoś chłopaka na paralotni. W opanowaniu nerwów i jako takim ogarnięciu się pomógł mu blondyn, który przedstawił się jako Lucas. Jeckyll przyjął ofertę pomocy i wkrótce potem znalazł się w mieszkaniu nieznajomego. Tam okazało się, że trafił prosto do jaskini lwa. Lucas tak naprawdę nazywał się Logan i przyjął tożsamość swojego brata bliźniaka, którego trzymał zamkniętego w piwnicy. Po przeczytaniu dziennika mordercy Jeckyll dowiedział się, że ktoś na niego poluje.
Pomimo dość słabego stanu fizycznego, podstępem udało mu się powalić Logana i tym samym uratować siebie, jak i jego brata bliźniaka - prawdziwego Lucasa. Spędził trochę czasu w szpitalu, dochodząc do siebie i próbując nakłonić drugiego poszkodowanego, by dołączył do niego i razem wyruszyli w świat. Stan psychiczny chłopaka był jednak na tyle zły, że ostatecznie trafił on od zakładu zamkniętego. Jeckyll, nie mając wielkiego wyboru, uciekł do innego regionu, Unicardii.
★ Ciekawostki: - Nikt o tym nie wie, ale Jeckyll jest całkiem niezłym piosenkarzem.
- Jego lewe przedramię niemal w całości pokryte jest bliznami po "strzałach".
- Prawdopodobnie nigdy nie był w kimś naprawdę zakochany.
★ Cele/marzenia: - Nigdy więcej nie wrócić do ćpania.
- Żyć.
- Kiedyś może zemścić się na rodzicach.
- Dowiedzieć się, kto nasłał na niego zabójcę.
#318 Carvanha 
[S]
