Wybraniec Zapdosa

Lodowy pokemon wydawał się dość niezdarny, ale może była to tylko przypadłość młodego wieku pokemona. Po usadowieniu się na ramieniu, przyszedł czas na Eevee, który był już gotowy do podróży.
- Nie mów mi, że tutaj utkniemy?! Masz wodnego pokemona to powinieneś umieć pływać.
Lukas przewrócił oczami.
- Jeśli to problem, to mogę cię holować za rękę. Jeśli tutaj nie jest głęboko to ruszajmy w drogę, chyba, że w pobliżu jest jeszcze inna droga.
Chłopak zaczął się rozglądać po okolicy, by jak najszybciej dostać się do siostry młodego chłopaczka, a przede wszystkim wrócić bezpiecznie na stabilny kontynentalny grunt.

- A no nie umiem - Timmy nadął policzki - Jak myślisz dlaczego korzystałem z łodzi. Nie wydaje się też byś mógł mnie ciągnąć zwłaszcza z nimi na plecach - wskazał na towarzyszące ci pokemony.
Miał trochę racji. nawet jeśli Eevee nie wiedział większego problemu z przebywaniem w pokeballu to Smoochun była na to za mała. A dryfowanie z nią na plecach, w dodatku z uczepionym dzieckiem nie było zbyt rozsądne.
- Zresztą jak już mówiłem nie mogę wchodzić do wody dalej niż po pępek - dodał jakby to faktycznie był największy problem z jakim musicie się teraz zmierzyć.
Co do okolicy to może i droga lądowa była odcięta ale na brzegu rosło sporo trzciny. Ponoć można z niej wypleść coś na kształt tratwy. Pytanie tylko czy wam się to uda.

Lukas złapał się za głowę i zaczął tęgo myśleć. Zwrócił uwagę na trzcinę i spojrzał na swoją Smoochum. Możliwe, że miał już pomysł na wyjście z tej patowej sytuacji.
- Dobrze Tim. Zróbmy tak. Ułóżmy tratwę z tej trzciny - wskazał palcem na zarośla. - Jeśli dobrze ją przygotujemy to będziemy mieli możliwość przepłynięcia tej małej odległości. By się upewnić, że będzie bezpiecznie moja Smoochum użyje Ice Punch na tej strukturze, by pokryć ją całą w lodzie. Dzięki temu tratwa będzie bardziej solidna.

Timmy przypatrywał się ci przez chwilę jakby chciał wiedzieć, czy nie żartujesz ale nic nie powiedział bo najzwyczajniej nie miał lepszego pomysłu i w ciszy zabrał się za pomoc w pleceniu czegoś na czym moglibyście przepłynąć tych kilkadziesiąt metrów. Po jakichś dwuch godzinach skręcania trawy mogliście podziwiać coś co można by nazwać tratwą. Nie była doskonała ale powinna pomieścić was obu. Teraz przyszła kolej na Smoochun. Zgodnie z twoją prośbą spróbowała pokryć tratwę lodem by ta była bardziej odporna na przecieki wody. Pierwsza próba niewiele dała. Atak nie zdołał zamrozić powiększchni większej niż pięciozłotówka. Zirytowany szkrab postanowił się nie poddawać i walną mocniej... zzbyt mocno. To był chyba krytyczny cios bo tratwę bo momentalnie całą pokrył gruby lód by w sekundę później pęknąć i rozpaść się na kilka kawałków niszcząc waszą pracę.
- Smoo - Smoochun widząc co zrobiła zaczęła głośno płakać.
Kiedy wyglądało na to, że utknęliście w tym miejscu z zawodzącym pokemonem na niewiadomo jak długo usłyszeliście znajomy głos.
- Hej Luka - do was zbliżał się michael trzymając się skorupy płynącego Squiltra - Ty też tutaj? - spytał kiedy wygrabał się na brzeg - Niech zgadnę. Też interesujesz się "Drogą Wody" właśnie byliśmy kilka mil w głąb morza z panną Misty i grupą profesorów. Liderka wodna chyba ma wyjaśnienie tego wszystkiego i mimo, że dopiero co zaczynam pozwoliła mi jej towarzyszyć. Teraz miałem udać się do portu po kilka mniejszych urządzeń pomiarowych - nawijał podekscytowany kujon - A tak przy okazji to masz jakieś postępy? - spytał widząc, że znów zagalopował się w swych naukowych fantazjach.

- Już dobrze maleńka. Nic się nie stało. Chciał dobrze. - rzekł Lukas i mocno przytulił pokemona.
Spojrzał na nadciągającego przyjaciela i przetarł oczy ze zdziwienia.
- Michael Ty też tutaj? Co za niespodzianka.
Mówiąc to, gestem ręki przywołał do siebie Eevee'go. Podziękował pokemonowi za współpracę i zamknął w luxuryballu. Chciał, aby odpoczął, być może mógł być potrzebny później. Następnie znów zwrócił się do Michaela.
- Postępy? Zależy o co pytasz. Jeśli chodzi o moją drużynę to możesz poznać moją Smoochum, która właśnie się wykluła, a w dodatku mam jeszcze Pichu! A Ty? Coś złapałeś? - przełknął ślinę i zaczął dalej. - Jeśli chodzi Ci o tą całą legendę, to jest prawdziwa, ale nie mam pojęcia co za tym stoi, a jedyne co wiem i sam się o tym przekonałem na własnej skórze, to że jest to najprawdziwsza prawda. - kończąc wskazał na miejsce, gdzie jeszcze niedawno chodził po wodzie.
- Mam jednak problem z Timmym. Nie umie pływać, a chcemy się dostać na brzeg. Podobno jest jakaś osoba o imieniu Kuba, która może wiedzieć coś więcej.

Smoochun powoli się uspokajała, więc mogłeś poświęcić trochę uwagi kumplowi.
- Tak wiem byliśmy tam z samego rana i chyba domyślam się kim jest Kuba. Gość ma dwadziesicia jeden lat i to właśnie do niego przyjechała Misty - odparł - Pichu powiadasz? Czyli nie czekałeś zbyt długo na elektrycznego kompana To dobrze bo ostatnio kamienie ewolucyjne stały się jezcze trudniejsze do kupienia niż zwykle - stwierdził dobrze znając twój ulubiony typ - Co do mnie to złapałem na razie Pidgey'a. Nieco płochliwy ale ma dobry wzrok i będzie idealnym nawigatorem podczas podróży. - poinformował po czym dodał - Cóż chyba mam rozwiązanie. Może płynąć uczepiony Squiltre - wskazał na żółwiego kompana - Pomimo tego co twierdzi mama całkiem dobrze pływam bez wsparcia - zaśmiał się na wspomnienie rodzinnych wypadów nad brzeg w czasie których zanim pozwolono mu wejść do wody był ubrany w kamizelkę ratunkową, koło, rękawki i na wszelki wypadek butle z tlenem.

Widząc Squirtle'a, Lukas wyciągnął pokedex i zeskanował pokemona.
- Kompletnie zapomniałem zeskanować wasze pokemony przed odejściem. - uśmiechnął się chłopak.
Czarnowłosy chłopak położył małą Smoochum na swojej głowie i wskoczył do wody. W jego ślady poszedł Michael. Następnie Squirtle, a na samym końcu Timmy, który uczepił się muszli wodnego pokemona Michaela i tak oto byli gotowi do drogi. Lukas był niezwykle zniecierpliwiony spotkaniem liderki. Nie był on typem naukowca, tak jak Michael, ale zawsze fascynowały go niesamowite zjawiska.

Squirtle #007 - Pokemon mały żółw. Kiedy czuje się zagrożony chowa się do swojej skorupy. Opływowe kształty skorupy ułatwiają mu szybkie poruszanie się w wodzie.

Z pomocą wodnego pokemona Timmy nie miał większych trudności w przepłynięciu dystansu dzielącego was od lądu. Kiedy ten był już na lądzie żółwik wrócił by pomóc i wam się doholować przy jak najmniejszym zużyciu energii.
- Rozumiem, że idziesz z nami do Misty - uśmiechnął się Michalel zauważając że Tim nadal się was trzyma.
- Nie do was ale do Kuby. idziemy tylko w tym samym kierunku - stwierdził ośmiolatek.
Tak więc doszliście do małej chatki w której zastaliście Misty rozmawiającą z dwudziestojedno letnim mężczyzną.
- Hej Kuzynie - zawołał do niego Timmy zupełnie nieskrępowany obecnością jednej z ważniejszych przedstawicielek regionu. najprawdopodobniej owym mężczyzną był wspominany kilkukrotnie Kuba.
- O jesteś już - Misty zwróciła się do Micheala - Masz wszystko?
- Tak proszę - podpowiedział jej twój przyjaciel wyciągając z torby niewielki pakunek - Mam nadzieję, że to nie problem, że przyprowadziłem przyjaciela. Wpadliśmy na siebie kiedy wracałem.
- Nie ma problemu - zapewniła wodna liderka - Zakładam, że skoro tu przyszedłeś również chcesz dowiedzieć się o przyczynach tego zjawiska? - spytała - No chyba, że jesteś z tych napalonych trenerów, którzy widząc tylko lidera chcą z nim walczyć.

Widząc liderkę wodnej sali w Kanto, Lukas nieco oniemiał. Było to jego pierwsze spotkanie z kimś tak ważnym i rozpoznawalnym. Szybko jednak wziął się w garść.
- Jestem napalonym trenerem na walkę, ale aktualnie wiem gdzie znajduje się moje miejsce i bez dobrego treningu nie mam szans w walce z żadnym liderem. I tak, ta cała "Droga wody" bardzo mnie zaciekawiła. Wraz z tym młodzieńcem - Lukas wskazał na Timiego. - Testowaliśmy to zjawisko, ale nie mamy bladego pojęcia o co w tym chodzi. Może wy na coś wpadliście?

Misty nie wyglądała na urażoną. Przeciwnie nawet się uśmiechała słysząc twoje szczere wyznanie.
- Dobrze słyszeć, że są jeszcze młodzi ludzie, którzy wiedzą, że nie dostaną wszystkiego za nic - orzekła - Jeśli chodzi o starcia to kodeks ligowy karze nam dobierać odpowiednio pokemony do ilości odznak wyzywającego tak by w walce zapewnić mu zarówno wyzwanie jak i nie być blokadą nie do przebicia. Dlatego nie musisz się bać, że ktoś z moich kolegów od razu rzuci w ciebie swym najsilniejszym partnerem. Dla osoby bez żadnej odznaki pierwszy pułap jest w okolicach dziesiątego-dwunastego poziomu doświadczenia używanych stworów - poradziła - I tak owszem mogę mieć wyjaśnienie tego co się tu stało. Jednak zanim wyjaśnię to teoretycznie i praktycznie powiedz co wiesz o rozmnażaniu pokemonów bezpłciowych?

Reakcja Misty, była jak najbardziej do przyjęcia i nie zdziwiła Lukasa. Jednak jej prośba była dość dziwna, zważywszy na to, że sytuacja w jakiej się znajdowali nie była związana z rozmnażaniem pokemonów, a może?
- Panno Misty, nie wiem czy jestem specjalistą od tego typu rzeczy. Moja rodzina hoduje pokemony dla początkujących starterów, ale nigdy nie widziałem, by po gospodarstwie włóczył się jakiś bezpłciowy pokemon. Moim zdaniem to chyba zależy od gatunku pokemona, bo każdy ma swoje specyfikacje, jeśli chodzi o dobór partnera.
Odpowiedział lekko skołowany chłopak. Poprawił ręką fryzurę i zaczął szukać w pamięci, czy w ogóle miał okazje przebywać w towarzystwie bezpłciowego pokemona chociaż raz.

- W porządku chciałam tylko wiedzieć od czego powinnam zacząć - uspokoiła - Skoro twoja rodzina rozmnaża pokemony startowe na pewno wiesz jak to przebiega. Dobieracie parę odpowiedniego gatunku po czym zostawiacie w odosobnieniu mając nadzieję, że się sobą zainteresują. W szczegóły nie będę się wgłębiać ale zawsze to jest samiec i samiec. Dla bezpłciowych pokemonów zwykle partnerem jest Ditto, który najzwyczajniej zmienia się w kopie swego partnera ale tu pojawia się problem.. - zaciela się na chwilę przez moment wpatrując się w Timma - narządów rozrodczych - dołączyła powoli - U normalnej pary nie ma z tym problemu ale u takich o których teraz mówimy one zwyczajnie nie występują. Mimo to te gatunki wcale nie wyginęły. Nie bez powodu jednak są rzadsze. Ich naturalny proces przebiega jednak inaczej i wymaga konkretnej lokacji.Niestety te miejsca są z reguły trudno dostępne dla ludzi. Nie mogę mówić tu o wszystkich pokemonach ale to miejsce może pozwolić po raz pierwszy w historii udokumentować jak to jest u Staryu i Starmie.

- Staryu i Starmie!
Lukas lekko zastygł w bezruchu. To były pokemony, które chciał złapać i trenować. Oczywiście naukowa część tego przedsięwzięcia była najważniejsza, ale jeśli można by było przy okazji złapać ten gatunek, nikt nie byłby zły.
- Przepraszam, trochę się podekscytowałem, bo są na mojej liście jednych z ulubionych pokemonów. Jeśli chodzi o rozmarzanie, to nigdy nie widziałem jak to się dzieje, ale czytałem jedną książkę. Tam było coś o pokemonach, który nie łączyły się fizycznie, a energetycznie. Wiem to dziwnie brzmi, ale wyjaśnię to. Autor tłumaczył, że aby powstało jajko pokemona, musi zajść podobna reakcja jak w czasie ewolucji. To wyjaśnia fakt, że Jaja pokemonów zawsze są tego samego rozmiaru. Jednak było to dość nudne i nigdy tej książki nie doczytałem.

- Nie dziwię ci się. nie bez powodu Starmie jest moim głównym pokemonem. - Misty nie miała ci za złe tego małego wybuchu ekscytacji - Cóż masz trochę racji ale pamiętaj, że to tylko wiedza teoretyczna. Nikt nigdy tego nie udokumentował. Jednak my mamy nadzieję dziś to zmienić. W sumie... - zawachlowała się przez moment po czym dodała - W łodzi podwodnej jest jeszcze jedno miejsce. Jeśli cię to tak interesuje możesz iść z nami. Po prawdzie nie powinnam za bardzo brać do tej wyprawy obcych ale skoro już bierzemy Michaela to czemu mamy zostawiać jego przyjaciela bez takiej opcji. To jak będzie? Wchodzisz?
- A czy ja mogę iść z wami? - spytał Timmy.
- Nie ma mowy - tym razem odezwał się Kuba - Jesteś za mały. Poza tym zbliża się już pora w której powinieneś znaleźć się w domu.
- To niesprawiedliwe - nadąsał się ośmiolatek.
- Nastawienie przyrządów potrwa jakąś godzinę, więc jeśli chcesz coś załatwić to teraz jest ostatnia szansa. Nie będziemy czekać bo jeszcze cały cykl rozegra się bez nas - poinformował cię młody mężczyzna nie zwracając uwagi na nadąsanego kuzyna.

- Czekaj, łódź podwodna? No pewnie, że się piszę!
Całe ciało Lukasa aż drżało na samą myśl o takiej przygodzie.
- Mam nadzieję, że będzie możliwość złapania jakiegoś pokemona, bo moim kolejnym celem jest Lavender Town. Chce się przekonać na własnej skórze, jak to jest walczyć z pokemonami duchami i trochę potrenować przed walką o pierwszą odznakę.
Wiedział, że Gastly był celem jego przyjaciela Damian, który zawsze chciał mieć pokemona ducha. Teraz jednak nie wiedział co się z nimi dzieje, a jedynym, którego spotkał był Michael.
- Nie traćmy czasu i ruszajmy! - wykrzyczał, po czym zwrócił się do Timiego. - Nie zapomnij o naszej walce, nadal chce się zmierzyć z Jelly.