Pobojowisko Hope.

Hope widziała, że pośpieszne tłumaczenie niebyt pomogło Turtwigowi, bo ponawiał stare błędy. Przerwała mu więc na chwilę, chcąc naprawić swój błąd i powiedzieć nieco więcej na temat treningu i jej oczekiwań co do ataku.
- Przepraszam, nie powinnam była się tak śpieszyć - na samym wstępie uznała za stosowne, aby przeprosić żółwika. W końcu to nie jego wina, skoro nie miał dokładnych informacji. - No dobra. Zostały nam do opanowania same salwy, ich wypuszczanie, długość i ilość. Przy okazji poćwiczysz celność ataku, bo dalej będziesz miał za zadanie strzelać w kukłę. Jak to jednak zrobić? Na początku wypuszczałeś już nasiona, ale niezbyt nad nimi panowałeś. Były raczej ciągłe i nieregularne. Musimy je pociąć na mniejsze części, żeby było ich więcej. Ważne jest jednak to, żeby każda salwa była tej samej długości, bo każda musi zadać takie same obrażenia. Wiem, że może być to trudne do obliczenia na oko, ale mam pewien sposób - tutaj przerwała, szukając czegoś w swojej torbie. Ostatnimi czasy miała tam sporo przydatnych rzeczy, więc wierzyła, że i teraz znajdzie się coś pomocnego. Wyciągnęła z niej stoper, taki, którego używa się do mierzenia czasu podczas biegania.
- Mierzenie długości salw nie będzie problemem, gorzej z policzeniem obrażeń. Uznajmy, że jedno nasiono zadaje obrażenia w wysokości 1 punkta. Wychodzi więc na to, że potrzebujemy dwudziestu pięciu nasion na salwę. To będzie już łatwiej policzyć, ponieważ powinieneś wiedzieć, ile nasion wytwarzasz i wypuszczasz ze swojej buzi. Tak więc ty licz i wypuszczaj równo 25 nasion, a ja będę odmierzała to na stoperze. Później, kiedy dojdziesz do wprawy, będziesz robił to już instynktownie, bez stopera i liczenia. Na razie musimy to jednak kontrolować - wytłumaczyła mu wszystko, przedstawiając swój pomysł na ułatwienie treningu. Wierzyła, że będzie to dobry sposób, ponieważ wydawał się całkiem sensowny. Jeśli im się nie uda, będą musieli poszukać innej drogi. Mówi się trudno, w końcu była to prawdziwa loteria, tym bardziej, że Hope nie miała zbytnio pojęcia, co robi.
- No to zaczynaj, celuj w manekin. Dwadzieścia pięć nasion i krótka przerwa. Dwadzieścia pięć nasion i znowu przerwa, i tak w kółko. Po dziesięciu takich razach spróbuj wykonać atak spójnie. Zobaczymy, na ile salw pod rząd starczy ci siły - powiedziała, szykując już do odpalenia stoper.

- Dobra robota, Turtwig! Idziemy, jak burza! - zawołała zadowolona w stronę stworka, kiedy zauważyła, że ten poprawnie wykonuje atak. Upewniła się jeszcze za pomocą pokedexa, czy żółwik przyswoił już Bullet Seed i klasnęła dłońmi. Mogli ruszyć dalej.
- Jako, że dzisiejszy trening nie należał do najtrudniejszych, przygotowałam na dzisiaj coś jeszcze. Zaczniemy naukę kolejnego ataku, a jeżeli słońce będzie już zachodzić, skończymy go jutro. Dlaczego to takie ważne? Zaraz wszystko wytłumaczę - potrzymała stworka chwilę w niepewności, drocząc się z nim w ten sposób. Nie chciała być w żadnym bądź razie złośliwa, więc już po chwili pogłaskała go po skorupie i kontynuowała swój wywód. - Atak, który będziemy ćwiczyć, nosi nazwę Growth. Co ważne, jest ruchem statusowym, więc nie będzie wymagał od ciebie wysiłku fizycznego, a raczej psychicznego. Jest typu normalnego i polega na podniesieniu twoich statystyk ataku i specjalnego ataku o jedno oczko w górę. Sama nazwa jest dość sugestywna, ale nie brałabym jej dosłownie. Użytkownik korzysta z promieni słonecznych, "powiększając" swoje ciało a także wcześniej wymienione statystyki. Wydaje mi się jednak, że trzeba to ugryźć w inny sposób - wytłumaczyła, wyciągając kolejny raz pokedex. Zanim przejdzie do rzeczy, chciała mu zaprezentować kilka animacji bądź grafik, które zaprezentowałyby ten atak w użyciu.
- Jak możesz zauważyć, każdy korzysta z energii słonecznej, aby się wzmocnić. Nic w tym dziwnego. Praktycznie wszystkie pokemony, które mogą poznać ten atak mają typ bądź podtyp trawiasty. Brnąc w to dalej, każdy z nich ma w sobie cząstkę rośliny, która wytwarza chlorofil i przyjmuje promienie słoneczne. Będziemy starali się pozyskać ich energię, aby przekształcić ją w podwyższenie statystyk ataku i specjalnego ataku. Mam nadzieję, że to dla ciebie zrozumiałe? - przerwała w końcu, pytając, czy Turtwig za nią nadąża. Miała jeszcze do dodania parę informacji na temat tego ataku, ale nie mogła ruszyć z nimi dalej, jeśli coś było niejasne.
- Moją teorię potwierdza pewien fakt. Jeśli słońce świeci mocno, a można to wywołać atakiem Sunny Day bądź umiejętnością Drought, Growth podwyższa wspomniane wcześniej statystyki nie o jeden, ale o dwa poziomy! My jednak nie jesteśmy jeszcze w stanie kontrolować w żaden sposób pogody, więc nie będziemy mogli przećwiczyć tego aspektu. Wydaje mi się jednak, że jeśli opanujemy podstawy Growth, wzmocnienie pogodowe na pewno zadziała, jeśli nadarzy się taka okazja - no, w końcu skończyła gadać, zakańczając tym samym część teoretyczną tego treningu. Dała żółwikowi chwilę na przetrawienie informacji i już za chwilę ruszą z pierwszymi ćwiczeniami.
------------------
chciałbym zaznaczyć, że nie będzie żadnych promieni strzelających z rąk jak w anime, tylko zinterpretuję ten atak inaczej, bo tamten sposób jest... dziwny, jeśliby porównywać go z opisem.

No problem
---
Turtwig po chwili chyba mniej więcej zrozumiał, o co chodzi. Miał chłonąć energię, by zwiększyć statystyki. W teorii było to proste... Tylko teoria a praktyka to dwie różne rzeczy

przypominam jeszcze na zaś o bonusiku. :D
---------------
Hope wydawała się być pozytywnie zapalona do dalszego treningu. Miała nadzieję, że Turtwig podzielał jej optymizm i nie będzie się zrażał jakimiś mniejszymi porażkami. Skoro wytłumaczyła mu już, na czym atak polega, pasowało przejść do jakichś ćwiczeń. Na sam początek coś prostego. 
- Przy poprzednich atakach korzystałeś już z energii typu, jaka w tobie płynie. Teraz też nam będzie to potrzebne. Na sam początek się odpręż. Rozłóż się wygodnie na trawie, zamknij oczy i rozluźnij swoje ciało. Pozwól sobie na odpoczynek i zażyj kąpieli słonecznej. Poczuj, jak promienie liżą twoje ciało, a szczególnie listki na twojej główce. To tam znajduje się ośrodek twojej energii i dzięki nim będziesz mógł wchłonąć dostępną siłę słońca - miała nadzieję, że żółwik będzie zadowolony z takiego treningu. Już wcześniej wspominała, że nie zmęczy się fizycznie podczas nauki Growth, ale nie mówiła o tym, że będzie mógł się wylegiwać na słońcu. Połączą więc przyjemne z pożytecznym. Tym bardziej, że pogoda dzisiaj dopisywała i mogli sobie na to po prostu pozwolić. Rozsiadła się więc wygodnie na trawie obok swojego podopiecznego i postanowiła również nieco odpocząć. Czekała także na jakieś reakcje ze strony Turtwiga. 
- Jeśli coś poczujesz, daj znać.

Odpoczynek dał im się we znaki, bowiem strasznie ich rozleniwił. Hope bała się już, że tylko pogorszyła sprawę i odebrała Turtwigowi chęci do treningu. Wydawał się być zrelaksowany do granic możliwości, więc mogło mu być ciężko pozbierać się do kupy. Nie udało się również przeoczyć kolejnego kroku w ich kamieniu milowym - listek żółwika się zaświecił, a to oznaczało, że wchłonął nieco energii słonecznej!
- Dobra, Turtwig, całkiem nieświadomie, ale ci się udało. Teraz postaraj się na tym skupić. Kiedy poczujesz kolejne promienie słoneczne na swojej sadzonce, myśl tylko o nich. Wyobraź sobie, że połykasz tą energię dla siebie i ją w sobie magazynujesz - wydała kolejne polecenia, pochylając się nieco nad główką pokemona, aby zaobserwować, czy się coś dzieje. Kiedy dłuższy czas niczego nie zaobserwowała, postanowiła jeszcze nieco nakierować wyobraźnię stworka na odpowiednie tory.
- Widzisz, wchłanianie energii słonecznej przez rośliny w głównej mierze polega na naświetleniu chloroplastów. To taki jakby główny ośrodek ich energii. Chloroplasty znajdują się na całej powierzchni twoich zielonych listków, więc nie musisz się martwić, aby trafić w jakiś szczególny punkt. Wystarczy, że ustawisz je prostopadle do padających promieni światła. Dzięki temu zwiększysz do maksimum powierzchnię wchłaniania - nie wiedziała, czy ten nieco naukowy bełkot będzie dla niego zrozumiały, ale miała nadzieję, że jakoś to rozgryzie. W końcu to, co miał zrobić, nie było skomplikowane. Musiał jedynie odpowiednio nachylić główkę.

Skoro Turtwig opanował wchłanianie energii, nie pozostało im nic innego, jak resztę treningu przeznaczyć na zamianę jej w podwyższenie statystyk. Miała wrażenie, że to ta trudniejsza część treningu... Nie zamierzała się jednak poddawać. Tym bardziej, że żółwikowi szło jak na razie bardzo dobrze. 
- Jeśli jesteś gotowy do dalszego etapu, to możemy zaczynać. Wchłonąłeś już wystarczająco energii. Pasowałoby się jej teraz pozbyć. Albo na coś ją zamienić. My wykorzystamy ten drugi pomysł. Widzisz, tak jak wcześniej mówiłam, Growth podnosi statystyki ataku i ataku specjalnego. A skoro masz podnieść swoją ofensywę, musisz o niej myśleć, kiedy będziesz próbował przekonwertować energię. Pomyśl sobie o tym, że stoisz przed dużym murem i próbujesz się przez niego przebić, ale nie dajesz rady. Wiesz jednak, że z większą siłą uda ci się tego dokonać. Wyobraź to sobie i spróbuj - zachęciła go do dalszego działania, wstając z trawy, żeby rozprostować nieco kości. Nie chciała być też za blisko żółwika, aby go nie rozproszyć albo czymś nie oberwać.

Turtwig uważnie wsłuchiwał się w Twoje instrukcje, a gdy skończyłaś mówić, zamknął oczy i mocno się skupił, próbując wyobrazić sobie to, co mu przekazałaś. Przez chwilę nic się nie działo. W końcu jednak listki na głowie żółwia przestały świecić, a trawa dookoła niego gwałtownie wzrosła, niemal całkowicie zasłaniając Twojego Pokemona. Najwyraźniej zamiast skupić energię w sobie, oddał ją roślinom dookoła.

Nie mogła się nie zaśmiać z zaistniałego zdarzenia. Żeby nie było, nie śmiała się ze swojego pokemona tylko z tego, jak to komicznie wyglądało. Ta trawa praktycznie go zakryła. Turtwig dopiero po chwili zawieszenia zaczął się zastanawiać, co się właściwie stało, a Hope odsłoniła kępy trawy z jego twarzy i nachyliła się nad nim. 
- Wychodź z tej dżungli - zaśmiała się jeszcze raz i poczekała, aż żółwik wygmera się z tego, co sam sobie zgotował. Widocznie musiała mu to źle zobrazować. Zastanowiła się więc dłuższą chwilę, jak ugryźć ten temat od innej strony. 
- Przebijanie się przez mur nie odniosło oczekiwanych efektów. Siła, którą miałeś zatrzymać w sobie, poszła do twojego otoczenia, a nie o to chodzi w tym ataku. Raczej na odwrót. Musisz pobrać siłę z otoczenia, aby się wzmocnić - wytłumaczyła mu jeszcze w gwoli ścisłości, po czym przeszła do przedstawiania kolejnego przykładu.
- Wyobraź sobie, że jestem w niebezpieczeństwie, a ty jesteś ode mnie oddzielony kratą, której nie możesz w żaden sposób otworzyć. Musisz się przez nią przebić, ale nie masz wystarczająco siły. Twój Seed Bomb jest jeszcze za słaby. Tylko zwiększenie swojej siły, a co za tym idzie, ataku, pomoże ci przedostać się na drugą stronę - było to może nieco drastyczne, ale wierzyła, że lekkie szturchnięcie mu nie zaszkodzi, a wręcz przeciwnie, będzie odpowiednim bodźcem do działania.

Trening cały czas trwał. Turtwig próbował się skupić i raz mu coś wychodziło, a innym już niekoniecznie. Hope zastanawiała się jeszcze, jak mu pomóc w opanowaniu Growth. Wyobrażanie sobie konkretnych scen nie działało jakoś szczególnie dobrze. Może i nie ćwiczyli razem jakoś zatrważająco długo, jednak podczas nauki innych ataków zauważyła, że lepiej idą mu ćwiczenia praktyczne. Ten atak miał nieść jedynie wysiłek psychiczny, ale chyba jednak nie obejdzie się bez kilku ćwiczeń typowo fizycznych. 
- Dobra, chwilę przerwy. Widzę, że idzie ci to nieco topornie, ale nie przejmuj się. Z doświadczenia wiem, że najszybciej wychodzi wszystko w praktyce - przerwała dosłownie na chwilę, żeby wyczarować manekina, czyli obiekt, w który będzie celował Turtwig. - To jest twój cel. Na sam początek zaatakuj zwyczajnym Seed Bomb, abym miała w razie czego porównanie, gdybyś zwiększył swój atak. Za drugim razem postaraj się już podnieść swój atak. Myśl o tym, co powiedziałam ci wcześniej. Chciej się poczuć silniejszy. I pod żadnym pozorem nie oddawaj zebranej energii do otoczenia. Musisz ją zachować w sobie... Jeśli wszystko jasne, to do dzieła - poinstruowała go i dała mu jeszcze chwilę na przygotowanie się. Najpierw zwykły Seed Bomb, a później, oby coraz silniejszy. Taki jest plan.

- Świetnie ci poszło Turtwig, opanowałeś kolejny atak do kolekcji. Odpocznij sobie trochę, zostało nam sporo czasu, więc postaramy się opanować jeszcze jeden atak statusowy. Idą nam one nieco szybciej niż fizyczne, więc mam nadzieję, że się wyrobimy - pogratulowała mu szybkiego progresu i pozwoliła powylegiwać się na słońcu póki było jeszcze w miarę wysoko i przyjemnie grzało. Zapewniła mu także picie i coś do jedzenia, zresztą sobie samej też, skoro mieli tutaj jeszcze chwilę zostać.


- No dobra, koniec przerwy. Ruch, którego będziesz się teraz uczył nosi nazwę Grassy Terrain. Jak już wspomniałam wcześniej, jest atakiem statusowym, który skupia się na zmianach w otoczeniu aniżeli na zadawaniu obrażeń. Zmienia obecne podłoże areny i eliminuje poprzednie naleciałości, czyli jakby to rozszerzyć, jeśli jakiś inny teren jest aktywowany, swoim atakiem go wyprzesz i będzie on trwał 5 tur, chyba że ktoś postanowi go w ten sam sposób zlikwidować swoim atakiem - tutaj przerwała, aby pokazać mu na ekranie pokedexu, jak prezentuje się ten atak w użyciu. 
- Jako, że zmienia się cały teren, oddziałuje na wszystkie pokemony walczące, które się na nim znajdują. Także wszystkie pokemony latające, korzystające z przedmiotów, umiejętności bądź ataków, które unoszą je nad ziemią bądź pod nią chowają nie będą korzystały z Grassy Terrain, co jest chyba oczywiste. Ale zastanawiasz się pewnie, co takiego właściwie robi? Już śpieszę z wytłumaczeniami. Wszystkie pokemony znajdujące się na terenie, na które atak oddziałuje, odzyskują pod koniec każdej tury 1/16 zdrowia. Wydaje się to być bezużyteczne, skoro leczymy także naszego przeciwnika, ale ogromnym plusem jest fakt, że każdy trawiasty atak ma zwiększoną moc o 50%, niezależnie od tego, czy Grassy Terrain na niego oddziałuje. Także w najlepszym wypadku nasz przeciwnik nie będzie się leczył, a nasze ataki i tak będą silniejsze, jeśli spełni któryś z kryteriów, o których mówiłam ci wcześniej - na tym skończyła teorię, dając Turtwigowi chwilę na przetrawienie ilości nowych informacji. Jeśli o czymś sobie przypomni bądź coś będzie jeszcze niejasne, dopowie w trakcie dalszego treningu.