Teren Treningowy Setha

Ciężki dzisiaj dzień, ale muszę odbyć swoje treningi. Już ostatnio miałem przestój, a w dłuższym wymiarze czasowym nie będzie to zbyt korzystne. A więc mimo bólu musiałem się przełamać i przyjść na swoje pole treningowe gdzie po chwili ustawiałem manekiny treningowe, które po raz kolejny posłużą za cel dla mojego pokemona, który zaraz będzie trenował. Tym pokemon jest Tyrunt, którego wypuściłem i już po chwili pokemon wysłuchał co mam do powiedzenia:
-Jesteśmy już na zaawansowanym etapie nauki tegoż ruchu. A mówię tu oczywiście o Iron Headzie, a więc nie muszę ci tu robić jakiegoś wybitnego wstępu bowiem sam wiesz z czym to się już je. Ja ci tylko ustawiłem manekiny, a teraz twoim zadaniem jest je zdewastować. Są twoim celem w dzisiejszej nauce ataku. Więc do dzieła. - po tych słowach się odsunąłem, a pokemon rozgrzał się i zaczynał. Po uzbieraniu swojej stalowej energii co czynił zawsze na samym początku treningu pokemon wysyłał ją na teren czaszki, a ta energia sprawiała, że czaszka pokemona była twardsza, a dodatkowo zaczęła świecić co sprawiało, że automatycznie pokemon zada większe obrażenia niż zwykłym ciosem głową. Pokemon następnie namierzył swój cel i już po chwili ruszył w jego kierunku. No i rozwalił swój cel tak jak to było w planach. Był z tego powodu bardzo dumny i bez zbędnego czekania brał się za ponawianie. Oczywiście szło mu to już sprawnie, bo po tylu próbach nie ma oczywiście większych problemów. Gdy więc zniszczył już wszystkie swoje cele to wtedy powiedziałem:
-Bardzo mnie to cieszy. Jutro spotykamy się ponownie. To jeden z naszych ostatnich treningów tego ruchu. A potem coś nowego. Teraz jednak już wracaj i odpocznij. - no i go wycofałem do pokeballa, by sobie odpoczywał.

Potem zabrałem się za kolejny trening, a więc trening z Buizelem. Poke wydra szybko wyskoczył ze swojego pokeballa, bo chciał już się dowiedzieć czego nowego spróbujemy się razem nauczyć. Tak więc szybko się odezwałem, by rozwiać jego wątpliwości:
-Dzisiaj weźmiemy się za nowy ruch. Ju wybrałem, że będzie to Icy Wind. Jest to lodowy atak, który na pewno nam się bardzo przyda w ewentualnych przyszłych walkach. Musisz do płuc wciągnąć ogromną ilość powietrza, którą następnie musisz ochłodzić energią lodową, którą zbierasz w sobie. Potem w kierunku swojego przeciwnika musisz wypuścić tę chmarę lodowatego powietrza, by zadać mu obrażenia. Bardzo przydatne, bo też nieco spowalnia przeciwnika. Teraz zobaczysz jeszcze film. - powiedziałem i wklepałem polecenie w pokedexa, by pokazać mu wizualizację ruchu. Gdy obejrzał to od razu powiedziałem do pokemona:
-I to chyba na tyle. Dzisiaj teorię mamy za sobą, a jutro już w praktyce. - i schowałem pokemona do pokeballa, by się przygotował na jutro.

Przybywam po strasznie długiej przerwie spowodowanej nawałem obowiązków. A niestety z czegoś musiałem zrezygnować żeby wyrobić z resztą. Padło na treningi. Nie ma jednak tego złego co by na dobre nie wyszło. A może ten odpoczynek sprawił, że pokemony będą jeszcze chętniej przyswajały treningi? Zobaczymy. W każdym bądź razie skoro już tutaj jestem to nie mogłem przecież wyjść od tak tylko zabierałem się za trening moich pokemonów. Pierwszy na tapetę został zabrany Tyrunt, którego wypuściłem i już po chwili pokemon czekał na moje słowa. Chyba był dość szczęśliwy, że po tak długim czasie wracamy na treningi. W końcu jest to ten typ pokemona, który chce być jak najsilniejszy, by składać przeciwników jak meble z IKEI. Odezwałem się więc:
-Witaj po przerwie. Nie chcę przedłużać więc od razu mówię, że czas, byś zabrał się za trening Iron Heada. Do dzieła. - powiedziałem i ustawiłem mu manekiny na trening, a on już po chwili zbierał w sobie swoją stalową wewnętrzną energię. Potem wypuszczał ją do głowy, by ją umocnić i by zadawać więcej obrażeń. Ruszał więc w kierunku swojego celu i uderzał z całej siły w niego, by zadać maksymalną pulę obrażeń. I skoro mu się udało to potem już tylko ponawiał, by zniszczyć wszystkie cele. Gdy miał dość powiedziałem:
-Nie zapomniałeś jak się to robi mimo przerwy. Bardzo dobrze. Widzimy się jutro znowu. Tak więc do jutra. - powiedziałem i po chwili pokemon wypoczywał w swoim pokeballu, bo jutro znowu potrenujemy.

Po chwili wypuściłem już z pokeballa Buizela, by i on mógł nieco potrenować z swoim nowym ruchem, który zaczęliśmy jakiś czas temu. Od razu bez zbędnego czekania rzekłem:
-No i ciebie też witam po długiej przerwie od treningów. Mam nadzieję, że odpoczynek wykorzystałeś, a teraz możemy śmiało trenować dalej, by szybko opanować Icy Winda i szybko brać się za coś nowego. Miałeś do tej pory tylko wstęp teoretyczny, a więc dzisiaj pokaż co pamiętasz z tego. Wiem, że to było dawno, ale mam nadzieję, że mimo to coś pamiętasz z moich gadań wtedy. Pokazuj. - i się odsunąłem, bo mimo, że lubię chłód to nie chciałem teraz czuć tego na swojej skórze. Oczywiście szybko zaciągał powietrze do płuc i po chwili starał się zebrać w płucach lodową energię do tego, by to powietrze pobrane ochłodzić. Trochę mu się to przedłużało, ale w końcu udało mu się wykonać pierwszą próbę w praktyce i wypuścił ochłodzone powietrze. To jeszcze nie był chyba taki efekt jak chciałem, bo mimo, że się odsunąłem i pokemon chuchnął tym powietrzem to różnica temperatur była mała. Z tego co odczułem oczywiście. Dałem mu znak więc, by ponawiał. I pokemon to robił. Kolejna próba była już lepsza, ale to jeszcze nie było to co chcieliśmy osiągnąć. W końcu jednak pokemon miał dość to powiedziałem:
-Skończymy na dzisiaj. Jutro też jest dzień, a więc odpoczywaj i do jutra. - powiedziałem i ruszyłem sobie w świat.

Nie chcąc robić kolejnej dłuższej przerwy od treningów od razu po zakończonych zajęciach postanowiłem ruszyć na kolejne treningi z moimi pokemonami. Szybko więc zapieprzałem na swój teren treningowy. Szybko poukładałem też dla mojego poke dinozaura manekiny, które już klasycznie posłużą za cel dla mojego pokemona, a gdy wszystko było gotowe to szybko przywołałem pokemona do siebie i odezwałem się:
-Dajemy dzisiaj jeszcze Tyrunt Iron Heada. Mam nadzieję, że dzisiaj już na treningu tego ruchu spotykamy się ostatni raz i od jutra będziemy mogli trenować coś nowego. Tak więc do dzieła. - powiedziałem do kamienno-smoczego stwora i ten już po chwili zaczynał swój trening. Szybko zbierał wewnątrz swojej czaszki energię stalową, którą następnie wykorzystywał do utwardzenia czaszki i energia ta świeciła wokół jego głowy. Następnie pokemon namierzył pierwszy z celów i z całym impetem wbiegał w niego uderzając głową, by go rozwalić. I to mu się udawało. Ale co dziwnego ma już za sobą tyle treningów tego ruchu, że już wiec jak to się wykonuje. Jedna taka próba nie wystarczała jednak i pokemon śmiało mógł próbować na kolejnych manekinach, bo przygotowałem ich znacznie więcej. Tak więc powtórzył jeszcze siedmiokrotnie, bo tyle jeszcze miałem manekinów. Gdy więc zniszczył wszystko co się dało to od razu się odezwałem:
-No i bardzo ładnie. Zobaczymy się jutro, ale czy zaczniemy trenować coś nowego to się okaże. Tak więc do jutra. Przygotuj się w razie co na coś nowego. - powiedziałem i schowałem pokemona do pokeballa.

Nie zawijam się jednak z rejonu, bo już po chwili przygotowałem się do kolejnego dzisiejszego treningu, który muszę sobie odbyć wraz z moim Buizelem. Pokemon wydra więc został po chwili przeze mnie przyzwany na teren, a ja od razu się do niego odezwałem:
-Będę tu siedział i oceniał jak ci idzie. Oczywiście dalej uczysz się Icy Winda. Mam nadzieję, że pamiętasz. Zobaczymy czy dzisiaj osiągniemy odpowiedni poziom chłodu w wykonywanym ataku. - powiedziałem i sobie usiadłem na kłodzie czekając na poczynania mojego pokemona. Ten już po chwili zaczynał nabierać do płuc potężną ilość powietrza. Oczywiście do maksymalnej pojemności swoich płuc. Wtedy też zbierał w tych płucach energię lodową, której celem było ochłodzenie zebranego powietrza do jak najniższej temperatury. Potem pokemon wypychał z płuc przez usta to ochłodzone powietrze w moim kierunku. Widać było znaczny progres w porównaniu z dniem wczorajszym. Ja poczułem chłód. Zadziałało więc odpowiednio. Jednak nie po to tu jesteśmy, by kończyć tak szybko, a zwłaszcza po tak długiej przerwie. Tak więc pokemon ponawiał. Był gotowy, a ja również byłem gotów. Więc pokemon ponawiał. Znowu poczułem odpowiedni chłód. I tak w sumie trwało to jeszcze dobre pół godziny. Gdy jednak zaczęło się robić ciemno, to postanowiłem skończyć i rzekłem:
-No i koniec na dzisiaj. Było całkiem przyzwoicie. Widzimy się jutro dalej trenując ten ruch. Więc do zobaczenia. - powiedziałem i schowałem pokemona, by odpoczywał w ballu przed jutrzejszym treningiem.

No i piątek się zaraz skończy, ale nie będę w ten piątek bez treningu, bo w końcu tutaj udało mi się przyjść i mogę zaczynać trening. Szybko wypuściłem już swojego Tyrunta i po chwili odezwałem się do niego:
-No i Iron Heada mamy już za sobą. Teraz jedyne co nam zostało to zacząć coś nowego. Wybrałem więc już taki ruch. Jest on nieco słabszy od poprzednio trenowanego, a to może sprawić, że nie będziesz się uczyć tak długo jak poprzedniego. Tym ruchem jest Stomping Tantrum. Ten ruch jest nieco pokręcony, ale postaram się to jakoś wytłumaczyć. Ruch ten jest typu ziemnego. Najlepiej działa, a właściwie zadaje więcej obrażeń w momencie gdy jesteś rozzłoszczony faktem, że nie udało ci się trafić poprzednim ruchem przeciwnika. Musisz tę złość przerodzić do tego stopnia, że zaczynasz tupać w podłoże. Uderzasz kończynami potężnie tak, by przeciwnikowi to zaczęło zadawać obrażenia. Powinieneś być wtedy blisko niego, by zadać mu zmaksymalizowane obrażenia. Teraz obejrzyj ten ruch w pokedexie. - powiedziałem i jak zawsze zaprezentowałem ruch w dexie, by się z nim wizualnie zapoznał, a na koniec powiedziałem:
-Teoria jak zawsze za nami. Teraz możesz już wracać do bala, a jutro sprawdzamy jak to będzie u ciebie wyglądać. - i po tych słowach faktycznie wylądował w pokeballu, a ja się przygotowałem do następnego treningu.

Potem nadszedł czas na trening z moim Buizelem, który też był już gotów na dzisiejsze spotkanie, a więc nie pozostawało nam nic innego jak zaczynać. Ubrałem więc ciepłą kurtkę mimo, że wcale jakoś mega zimno nie było, ale to w celach nauki ruchu u mojego pokemona. Wypuściłem więc go i zwróciłem do nie:
-Czeka nas kolejny trening Icy Winda. Ja jestem gotów i mam nadzieję, że ty również, bo szczerze już mi gorąco w tej zimowej kurtce. Ostudź mnie trochę. - powiedziałem i pokemon kiwnął głową, a ja wyczekiwałem już na to co nam dzisiaj zaprezentuje. Pokemon oczywiście zaczął od tego, że nabrał w swoich płucach ogromną ilość powietrza, a potem zebrał swoją wewnętrzną energię lodową, którą wykorzystał do ochłodzenia powietrza, a następnie wypuszczał ją w moim kierunku. Cieszyłem się z tego, że było mi w tym momencie bardzo zimno. Muszę być powalony skoro się z tego cieszę, ale to oznaczało, że pokemon trenuje bardzo dobrze. Nie przestawał na tym jednym wyziewie i próbował nadal. Ja wciąż byłem celem i kolejne próby dawały podobny efekt, to mnie cieszyło, bo pokemon jest dzięki temu na dobrej drodze do opanowania tego ruchu. Gdy już jednak zmęczenie zaczęło o sobie znać powiedziałem:
-Ta próba była ostatnie. Teraz już wracaj, by sobie odpocząć, bo jutro znowu się tutaj spotkamy. Teraz więc powrót. - powiedziałem i schowałem pokemona do pokeballa, a wtedy ja ruszyłem przed siebie.

Dwa miesiące minęły od ostatniego mojego pobytu w tym miejscu. Trochę się tu pozmieniało, bo jednak jest tu cholernie ciepło ostatnimi czasy, ale jest to już praktycznie lato więc się nie ma czemu dziwić. W każdym bądź razie nie jestem tutaj, by wiele się rozglądać i cieszyć pięknym widokiem, bo skoro już tutaj jestem to warto by było mieć ten jeden trening za sobą. Wypuściłem więc swojego Tyrunta i już po chwili odezwałem się do niego:
-Mam nadzieję, że pamiętasz teorię z ostatniego naszego spotkania, bo nie ma czasu na jej przypominanie. Dzisiaj więc skupimy się na dalszym trenowani w praktyce. Wiem, że minęły dwa miesiące, ale wierzę, że sobie poradzisz. Działaj więc mój drogi, a ja się odsunę. Dalej trenujemy Stomping Tantrum. - po tych słowach pokemon szybko się ustawił i rozpoczął. Pierwsze próby więc przed nim. Oczywiście szybko zaczął uderzać stopami w ziemie. Dzisiaj podstawy, a następnym razem może już próby z nietrafionym atakiem, który powinien zwiększać jeszcze siłę tego uderzenia. Dzisiaj wykorzystujemy fakt, że pokemon zbierał energię w stopach i uderzał w grunt, by uderzenia ziemie rozchodziły się i gdyby ktoś znajdował się w polu rażenia to miałby zadawane obrażenia. Kilka takich prób musiało nam wystarczyć i gdy już miał dość tego uderzania to wtedy powiedziałem:
-Wystarczy na dzisiaj. Nie ma co się przemęczać po tak długiej przerwie. Tak więc na dzisiaj luz i odpoczywaj. Jak znajdę czas to jutro znowu coś popróbujemy. - powiedziałem i żeby nie skłamać schowałem go do jego pokeballa. Nie wycofuje się stąd jednak, bo jeszcze jeden trening przede mną.

Potem oczywiście nastąpił czas na trening z moim Buizelem. Wodną wydrę szybko wypuściłem z jego pokeballa, a ten po chwili gotował się do treningu. Zaczął od krótkiej rozgrzewki, ale przerwałem mu i się odezwałem:
-Wiem, że mieliśmy poważną przerwę. Praktycznie dwa miechy stracone, ale byliśmy już blisko opanowania tego Icy Winda. Jest w kij upalnie więc przyda mi się ochłodzenie. Znowu ja będę celem. Dawaj czadu. - powiedziałem do pokemona, a ten już po chwili się przygotował, ustawił na przeciwko mnie i po chwili zabierał się do roboty. Na sam początek zbierał w swoich płucach dużą ilość powietrza, którą wciągnął przez nozdrza. Po chwili do tego wszystkiego zbierał lodową energię i ochładzał zebrane powietrze do bardzo niskich temperatur, a po chwili namierzył mnie jako cel i wypuścił na mnie. Było widać, ze działa. Było mi dzięki temu bardzo przyjemnie, bo jednak na zewnątrz jest upał, a teraz nie dość, że miałem za sobą trening z pokemonem to od razu było też przyjemniej, a nie musiałem wydawać hajsu na wiatrak. Pokemon na tym nie poprzestał, bo jednak próba to mało. Więc próbował dalej żebym mógł znowu czuć przyjemny chłód. Gdy w końcu po wielu próbach on miał dość to powiedziałem:
-Postaram się jutro tutaj z tobą również spotkać i wtedy powinno to być już ostateczne, że uznamy atak za opanowany. Na dzisiaj to jednak tyle. Mam nadzieję, że znajdę jutro trochę czasu żeby to zakończyć. - powiedziałem do pokemona i schowałem go do pokeballa na wypoczynek, a sam ruszyłem już teraz przed siebie.

Trening mimo długiej przerwy poszedł bardzo dobrze. Buizel nauczył się ataku Icy Wind! A Tyrunt potrafi już skutecznie tupać w ziemię.

Jednak udało mi się znaleźć nieco czasu na trenowanie dzisiaj z moimi pokemonami. Szybko więc wybrałem się na swój teren treningowy i szybko wypuściłem swojego Tyrunta, który z uśmiechem czekał na to co mam do powiedzenia.
-Kontynuujemy naukę Stomping Tantrum. Udało mi się znaleźć trochę czasu, a więc możemy dzisiaj kontynuować. Pierw zwykła próba, a potem traf Dragon Pulsem w samochodzik i znowu spróbuj. - powiedziałem, a pokemon szybko zaczął tupać. Zbierał też energię stopach, by jego siła tupania jeszcze wzrosła co zadawałoby obrażenia pobliskim celom. Wtedy spróbował strzelić Dragon Pulsem w samochodzik, ale zrobiłem go w ch...ja i odjechałem nim, bo był na pilota. Trochę to rozzłościło pokemona przez co kolejna próba Stomping Tantrum była jeszcze bardziej odczuwalna, a to mnie niezwykle cieszyło, bo siła tego ruchu powinna wzrastać wtedy gdy pokemon nie trafi z poprzednim ruchem. Dalej próbowałem sztuczki z samochodzikiem i znowu było widać wzrost siły tego ataku. Tak więc kilka takich prób mogło spokojnie nam na dzisiaj wystarczyć.
-Świetnie. Zaraz znowu będzie tutaj upał więc dobrze, że się wyrobiliśmy przed najgorszym upałem. Tak więc możemy dzisiaj uznać trening za bardzo udany, a więc do zobaczenia mam nadzieję, że do jutra. - powiedziałem do pokemona i już po chwili wycofałem do pokeballa, bo mógł sobie odpocząć.

Nie zakończyłem jednak od razu, bo musiałem jeszcze zrobić jedno spotkanie z moim Buizelem, który już po chwili wypuszczonym został z pokeballa. Mogłem od razu się do niego odezwać i to też zrobiłem:
-Wczoraj już opanowaliśmy jeden ruch lodowy. Cieszę się, bo myślałem, że uda nam się to dopiero dzisiaj, ale skoro mamy to z głowy możemy zacząć coś nowego. Tak więc wybrałem kolejny lodowy atak czyli Ice Punch. Dzisiaj sama teoria, a praktykę zaczniemy przy kolejnym naszym spotkaniu. Tak więc obejrzyj na początek filmik z wykonaniem tego ruchu przez jakiegoś pokemona z twojego gatunku. - po tych słowach wklepałem odpowiednią formułkę w pokedexie i pokazałem mu filmik z wykonaniem tego ruchu, a gdy wizualizacja się skończyła to się szybko zwróciłem do niego:
-No więc musisz zebrać w swoim łapsku lodową energię podobną do tej co wykorzystywałeś przy Icy Windzie. Tylko, że nie w płucach a właśnie w pięści, a potem po prostu taką pięścią uderzasz w cel. Niby nic skomplikowanego, a całkiem przydatny ruch. Ale dzisiaj już tego nie będziemy próbować tylko na następnym naszym spotkaniu, bo nie mam za dużo czasu. Tak więc przyswój te informację, a jak dobrze pójdzie będziemy już jutro to próbować. - powiedziałem do pokemona i wycofałem go do pokeballa, a sam ruszyłem przed siebie.

Przez ostatnie dwa dni się nie udało, ale to wciąż mniejsza przerwa niż ostatnio. Póki mam więc moment czasu szybko przychodzę na trening i już po chwili wypuszczam swojego Tyrunta i już po chwili pokemon po krótkiej rozgrzewce był gotowy.
-Zaczynamy znowu trenowanie Stomping Tantrum. Wiem, że gdyby nie przerwa byłoby już to pewnie z głowy, ale nie ma tego złego. Znowu mam samochodzik żeby sprawdzić jak sobie będziesz radzić z tym ruchem w warunkach i po nietrafieniu tak jak to było ostatnio. Tak więc działaj. - powiedziałem i pokemon już po chwili zabierał się do roboty. Na sam początek oczywiście zbierał energię w stopach i uderzając w ziemię wbijał, by spotęgować uderzenia i obrażenia, które atak zadałby przeciwnikowi. Potem miał strzelać w kierunku samochodzika Dragon Pulsem, ale znowu nim uciekał tak by nie trafił. Miało to go zdenerwować i przy kolejnej próbie tę złość przenieść na atak, który miał być mocniejszy. I się w sumie udało, bo kolejny atak był już wyraźnie silniejszy po tym nieudanym strzale poprzednim atakiem. To bardzo go ucieszyło, ale nie mógł jeszcze dzisiaj na tym zakończyć, bo mamy jeszcze troszkę czasu więc warto było go spożytkować. Tak więc pokemon sobie kontynuował dalej. Kolejne próby po tym jak mu uciekałem samochodzikiem były jeszcze silniejsze. I gdy się już zmęczył to musiałem zakończyć.
-Starszy na dzisiaj. Było dobrze. Tak na dzisiaj na tym zakończymy i widzimy się znowu jutro. Już niewiele nam brakuje, a więc odpoczywaj. - powiedziałem i pokemon wylądował w swoim ballu an odpoczynek.

Potem wypuściłem swojego wodnego stwora, który również miał dzisiaj trening do odbycia. Wydra szybko się rozgrzała i już po chwili pokemon oczekiwał co mam do powiedzenia.
-No i mamy już za sobą teorię. Czas na praktykę. Ja się nieco odsunę i sprawdzimy jak sobie dzisiaj radzisz pierwszy dzień z praktyką. Dajesz. - powiedziałem i już po chwili pokemon brał się do roboty. Na sam początek wystawiał pięść w której starał się zbierać lodową energię. Robił tak do momentu, aż łapa zaczęła świecić na blado niebieski kolor co oznaczało zebraną odpowiednią ilość energii wewnątrz pięści. I w sumie na tym pokemon miał się dzisiaj skupiać, by robić tę czynność jak najszybciej, bo dopiero jutro miałem w planach przynieść manekina do trenowania na nim tego ruchu, a dzisiaj miał zmniejszyć do minimum czas ładowania energii w pięściach. Tak więc przerywał i zaczynał od nowa tę czynność. Wiele prób dzisiaj udało mu się wykonać, a więc gdy już miał ich naprawdę sporo na koncie i gdy rzeczywiście na koniec zbieranie tej energii trwało sekundy to wtedy stwierdziłem, że wystarczy na dzisiaj.
-Cieszę się tym, że udało nam się odbyć trening. Myślę, że był bardzo owocny i możemy mieć go już za sobą. Tak więc teraz odpoczywaj, a jutro trenujemy już z manekinem. - powiedziałem i wycofałem do pokeballa gdzie miał nabrać sił przed dniem jutrzejszym.