Nyir Welles | 21 lat | region Kalos | team InstinctNyir jest dość wysokim mężczyzną o włosach sięgających łopatek w kolorze ciemnobrązowym, jednakże gdy patrzeć na nie w nieco innym świetle, wydają się być jeszcze ciemniejsze. Skóra chłopaka nie należy do najbardziej opalonych, a on sam, jeszcze przez wrodzoną szczupłość, nie wygląda na najzdrowszego. Lekcje fechtunku pozostawiły na nim co prawda niewielkie znamię w postaci jakichkolwiek mięśni, ale - przyznajmy szczerze - na człowieku takiej postury nie wyglądają one zbyt efektownie.
Oczy w kolorze lodowatego błękitu wydają się być przez większość czasu zamglone. Nyir nie zwykł patrzeć na swojego rozmówcę, sprawiając wrażenie głęboko zamyślonego. Ci jednak, którzy mieli wątpliwą przyjemność spotkania się ze spojrzeniem młodego szlachcica, wiedzą, iż doznanie to nie należy do najprzyjemniejszych. Zlodowaciałe spojrzenie zdaje się bowiem przewiercać na wskroś duszę rozmówcy, przy czym prószy jego kark gęsią skórką.
Jeśli jednak doprowadzić naszego bohatera do uśmiechu, okazuje się, iż pod wręcz arktyczną aparycją skrywa się żywe, ludzkie ciepło, tak tęskniące za towarzystwem innych osób i zdolne ogrzać nawet najchłodniejsze serce.
Charakter:Przez większość swojego życia Nyir czuł, że nie pasuje do swojej rodziny. Co najmniej niekomfortowa była dla niego świadomość, iż w każdym momencie za pomocą zdolności, których nawet nie rozumie, może skrzywdzić osoby, które kocha. Nie pomagały również strach i zmartwienie w oczach rodziców, będących świadkami zdarzeń, które wykraczały poza ich zakres pojmowania rzeczywistości. Co prawda ze strony rodzeństwa nigdy nie odczuł braku akceptacji, ale przez zachowanie rodziców sam zaczął odsuwać się od ludzi.
W pewnym momencie swojego życia Nyir odkrył, iż chyba najbardziej komfortowo czuje się w towarzystwie Pokemonów typu psychicznego - na nich jego rewelacje nigdy nie robiły żadnego wrażenia, jedynie - wyłącznie kiedy była taka potrzeba - musiały kierować się instykntem samozachowawczym, ale młody Welles zawsze uznawał, że sam by to robił na ich miejscu.
Chłopak jest bardzo zamknięty w sobie i jednocześnie wrażliwy. Desperacko poszukuje kogoś, kto byłby w stanie sprawić, aby poczuł się w pełni akceptowany bez względu na to, jakim dziwadłem by nie był.
Biografia:Region Kalos, jak każda z krain, ma sobą do zaoferowania coś, czego nie spotyka się nigdzie indziej. W tym przypadku jest to wyjątkowe związanie z tradycją, turniejami rycerskimi i w końcu utrzymanie przynajmniej częściowego statusu quo rodzin arystokratycznych i szlacheckich. Niemądrym byłoby jednak stwierdzenie, iż bycie częścią takiej rodziny wiąże się wyłącznie z ogromnym majątkiem i możliwością nic niewnoszącego pochwalenia się tytułem.
Nyir urodził się w rodzinnej posiadłości Wellesów - w końcu bogate szlachcianki, współtworzące niejaki kult dawnych rodzin ziemiańskich, nie mogły pozwolić sobie na zmieszanie sacrum z profanum, rodząc w szpitalu, jak to zwykły robić przeciętne śmiertelniczki. Sama willa ustyuowana była - i jest nadal - nieco na uboczu często uczęszczanych traktów, mniej więcej w połowie drogi z Lumiose do Camphrier. Wypada zaznaczyć, iż sam poród nie był łatwy i szybki, bowiem Lady Welles musiała tamtej nocy wydać na świad aż trzech małych ludzi - trojaczki, które stały się dumą domu swojego pochodzenia.
Już od najwcześniejszych lat życia dzieci nie było mowy o jakiejkolwiek beztrosce. Gdy tylko mali spadkobiercy wielowiekowej tradycji swego herbu byli w stanie ustać na nogach i złożyć kilka najprostszych zdań, rozpoczął się okres edukacji domowej. Dzieciaki zgłębiały najbardziej podstawową wiedzę, aby - posłane do szkoły - prezentowały sobą jak najwyższy poziom.
Nyir zawsze był problematycznym dzieckiem - flegmatyczny, nieskory do zabawy i nauki, płaczliwy, często chorował. Towarzyszyła temu frustracja ambitnego ojca, który co najmniej połowę życia swoich latorośli zdawał się mieć zaplanowaną zanim w ogóle ujrzały one światło dnia. Któż mógł się spodziewać, iż Lord Welles miał niebawem nieco zmienić swoje zapatrywania na jedną z nich...
Trojaczki miały wtedy po cztery lata. Było burzowe popołudnie. Dzieci od poranka spędzały czas z guwernantką, zgłębiając coraz to kolejne tajniki alfabetu, rachunków i podstawowej wiedzy na temat pokemonów. Lord i Lady Welles z kolei kręcili się gdzieś po dworku. Nagle ciszę, przerywaną od czasu do czasu odległym grzmotem, rozdarł przeraźliwy krzyk nauczycielki, spowodowany - jak mieli okazję przekonać się wpadający do pomieszczenia rodziciele - jednym z uczniów unoszącym się kilkanaście centymetrów nad ziemią. Sam Nyir z kolei wyglądał na pozbawionego przytomności.
Lata mijały, a dziwnych historii tego typu tylko przybywało. Lord i Lady Welles już czasem sami nie wiedzieli, czy opowieści pozostałych dzieci o Nyirze przenoszącym przedmioty bez potrzeby dotykania ich czy pojawiającym się w kilku miejscach jednocześnie, nadal trzymają się prawdy, czy stanowią jedynie wytwór rozbujałej szczenięcej wyobraźni. Fakt faktem jednak Nyir wykazywał już w dzieciństwie zdolności, które raczej nie stanowią kanonu standardowych predyspozycji dzieci w wieku wczesnoszkolnym.
Nadszedł jednak w końcu dzień, w którym dzieciaki musiały pójść do odpowiedniej szkoły. Rzecz jasna wybrano dla nich tę najlepszą, rycerską, w której, oprócz wiadomości właściwej każdej szkole, latorośle wszystkich uchowanych wysoko urodzonych rodzin będą mogły zgłębić tajniki Kodeksu Rycerskiego, szeroko pojętej etykiety oraz tradycji, którą i tak wpajano im od maleńkości. Koniec końców to wszystko miało przygotować podopiecznych do brania udział w lokalnych turniejach rycerskich - z wykorzystaniem swoich pokemonów, rzecz jasna.
Problemu by nie było, gdyby Nyir jakkolwiek radził sobie w szkole. To znaczy, prostując rzeczy, jego intelekt zawsze był w normie, lecz jego głowę zawsze zdawały się zajmować inne rzeczy, niż nauka tego, czego od niego wymagano. Niemniej jednak, zdawał się zwykle znajdować wspólny język przynajmniej z Pokemonami. Co jednak powodowało niezbyt zadowalające wyniki edukacji? Nyir zawsze był oderwany od rzeczywistości, a w późniejszych etapach jego edukacji niezrozumiałe dla niego umiejętności (tak skrzętnie ignorowane i ukrywane przed środowiskiem przez rodziców) coraz bardziej i bardziej dawały mu się we znaki - tym bardziej że nie miał pojęcia, jak je kontrolować.
Punkt krytyczny został osiągnięty zaraz po ukończeniu szkoły. Nyir pokłócił się z ojcem o coś, czego już nawet nie może sobie przypomnieć. Pamięta za to aż za dobrze, jak o mały włos nie zrobił mu krzywdy regałem pełnym książek, który dosłownie przeleciał nad głową Lorda Wellesa. W tym momencie Nyir wiedział aż za dobrze, co powinien zrobić. Opuścił rodzinną posiadłość, aby znaleźć kogoś - lub coś - zdolnego pomóc mu w okiełznaniu tego, co dla niego samego jest niezrozumiałe.
ABRA [S] 
[5] Poke Ball
[12] Chesto Berry
[1] wytrawny pokeblock
[1] woreczek na jagody
[1] pudełko na apricorny
[1] konewka
[1] TM24 Thunderbolt