Wybraniec Zapdosa

Tak więc poszliście. Średnio wydeptany szlak prowadził przez dość wysokie zarośla. Tobie niewiele to robiło ale Eevee musiał wskoczyć ci na ramię by co chwila nie potykać się o korzenie. Na szczęście droga nie była długa i wkrótce waszym oczom ukazał się klif o którym mówił Timmy. Nie był przesadnie wysoki. Miał może piętnaście metrów ale wyraźnie górował nad spokojną taflą wody.
- Po twoim ubraniu wnioskuje, że raczej nie masz ochoty na popłynięcie tam wpław - stwierdził jeszcze raz przyglądając się ci uważnie - na szczęście razem z kumplami zbudowaliśmy małą łódkę i możemy ją wykorzystać. Musisz mi ją tylko pomóc wyciągnąć.
Wskazał na kupkę gałązek pod którymi była ukryta drewniana łódka. Chociaż określenie "łódka" było przesadzone biorąc pod uwagę coś zbitego z kilku desek ledwo trzymających się ze sobą. Niestety była to jedyna możliwość dostania się na klif bez potrzeby zanurzania całego ciała w wodzie.

Chłopak niechętnie przedzierał się przez zarośla, ale cóż było robić. Lukas myślał, że klif znajduje się na nabrzeżu, ale okazało się, że trzeba się jeszcze tam dostać drogą wodną. Tim miał jednak pomysł i bym na niego przygotowany. Łódka nie wyglądał ładnie, a tym bardziej bezpiecznie. Miał jednak za zadanie przetransportować dwóch chłopaków i eevee w okolice klifu, więc powinna wytrzymać.
- No dobrze Tim, do pracy. Wyciągnijmy tą łajbę.
Lukas zaczął odkrywać łódkę i już wkrótce była gotowa do drogi.

Kiedy łódka wylądowała na wodzie wyglądała bardziej jak wrak jakiejś tratwy niż coś co ma na celu transport po wodzie ale nic innego nie było pod ręką.
- Ee - Eevee przechylił powątpiewająco głowę ale solidarnie wszedł z tobą na pokład.
Na szczęście udało wam się jakoś powiosłować do klifu bez utonięcia. Gorzej, że gdy tylko zahaczyliście o brzeg coś co w teorii było łódką zmieniło się w bardzo praktyczną stertę desek.
- To co - zaczął Timmy widocznie niezrażony perspektywą wracania wpław - Wolisz skoczyć, czy pękasz i idziesz sprawdzić to od dołu? - spytał rzucając ci wyzywające spojrzenie.
Tak to było jedno z tych dzieci, które najchętniej wykonują najryzykowniejsze harce nie bacząc na to ile dni potem będzie dane im spędzić w gipsie.

- Najpierw wytłumacz mi dokładnie jak to działa - zagaił chłopak.
- Wcześniej wspominałeś, że nie można się tutaj utopić, więc skok z klifu na twardą tafle wody może się źle skończyć.
Lukas chciał przekonać młodzieńca, że skok może być bardzo ryzykownym posunięciem. Spojrzał na swojego pupila i pogłaskał go po główce.
- Eevee a może ty wyczuwasz coś niepokojącego w okolicy? Czy może to być jakiś pokemon?
Potomek rodziny Voltów nie miał zamiaru odchodzić stąd, bez rozwikłania tej tajemnicy, ale najpierw wypadałoby sprawdzić, czy to co mówi Tim jest prawdą.
- Sprawdźmy to od dołu Tim. - rzekł i ruszył przed siebie.

Mogłeś usłyszeć jak Tim mamrocze pod nosem coś co brzmi jak "nudziarz" gdy otwarcie zrezygnowałeś ze skoku ale poprowadził cię ścieżką dookoła klifu.
- Ok to tutaj - stwierdził po czym nachylił się i złapał garść piasku - patrz teraz - po tych słowach wyrzucił w stronę wody trzymany piach.
Ten zamiast zapaść się pod jej powierzchnie spokojnie dryfował i to w dodatku całkiem suchy.
- Vee - zachwycił się Eevee widząc to niecodzienne zjawisko.
- No nie stójcie tak - wykrzyknął Tim i wbiegł na wodę.
Dosłownie szedł po niej odbijając jakby tak była napiętą trampoliną.

Widząc chodzącego po wodzie dzieciaka, czarne włosy Lukasa stanęły dęba. To było niesamowite, a zarazem przerażające. Chłopak podszedł do tafli wody wraz ze swoim pupilem i postawił pierwszy krok na wodzie. W sukurs za nim poszedł Eevee.
- To jest niesamowite - rzekł.
Nigdy nie myślał, że będzie mu dane chodzić po wodzie samemu. Czy aby na pewno?
- Tim, wiesz coś więcej o tym zjawisku, albo słyszałeś jakieś plotki?
Szesnastolatek przyklęknął, aby przyjrzeć się wodzie z bliska. Jak to się dzieję, że wszyscy unoszą się na wodzie?!

Woda bez problemu utrzymywała i ciebie i Eevee'ego. Niby czułeś wilgoć pod stopami ale nie mokłeś. Oprócz faktu, że nie mogłeś się w niej nijak zanurzyć woda wydawała się normalna. Przez jej tafle zauważyłeś nawet kilka magicarpiów, które niczym niezrażone przemkneły pod twoimi stopami zupełnie nie zwracając na was najmniejszej uwagi.
- Nic konkretnego - odparł Tim podskakując na tafli wodny jakby to była trampolina - ale może pani Misty będzie wiedzieć. Mama mówiła, że w tym tygodniu będzie w okolicy. Ona chyba specjalizuje się w typie wodnym. Przynajmniej Kuba mówił, że zamierza ją wyzwać do pojedynku w tym roku i narzekał, że nie będzie go w pobliżu by od razu załatwić sobie odznakę.

- Zaraz, zaraz, ta Misty? Liderka wodnej sali? Dla mnie to może być okazja, by zdobyć pierwszą odznakę!
Lukas zdążył się połapać, że dalsze pytania w stronę Tima nic mu nie dadzą. Był to bardzo miły dzieciak, ale po za szczątkowymi informacjami, nic specjalnego nie wiedział. Cała ta sytuacja wyglądała fascynująco, ale chłopak, aż kipiał z niepewności i musiał się dowiedzieć co stoi za tym zjawiskiem.
- Tim, skoro nie rozwiążemy tej zagadki, to może pomożesz mi znaleźć tą Misty. Byłbym bardzo wdzięczny i odbylibyśmy walkę z waszym Tentacool'em.
Volt wiedział, że jeśli będzie miał możliwość walki o odznakę z wodnym trenerem, to walka z wodnym pokemon będzie najlepszym treningiem.

- Tak to chyba ona - potwierdził Timmy goniąc górą wody przepływające pod wami Magicarpie - Z tego co mama mówiła to teraz jest chyba Lavender, a potem ma chyba tu przyjechać na parę dni by odpocząć - podrapał się po głowie jakby chciał przypomnieć sobie coś ważnego - Nie znam konkretnych dni ale może Kuba będzie wiedział.
Dalszą rozmowę przerwał brzęczący dźwięk dobiegający z twojego plecaka. Jako, że nie było to podobne do charakterystycznego odgłosu pokedexu lub czegokolwiek innego co ze sobą zabrałeś oznaczało to tylko jedno. Twój inhbator miał dla ciebie ważne powiadomienie.

- Więc zaprowadź mnie do niego.
Lukas słysząc brzęczący dźwięk dobiegający z plecaka, szybko zdjął go z pleców.
- Czekaj, czekaj. Czy to możliwe - oznajmił chłopak.
Szesnastolatek otworzył plecak szybkim ruchem przy pomocy suwaka i zauważył swój inkubator. Wyjął go powoli, gdyż nie wiedział co się dzieje. Czy to kolejne stadium rozwoju jajka, czy może jest już bardzo blisko wyklucia. Ach, cóż by to było za szczęście, gdyby w takiej okoliczności przyszedł jego nowy towarzysz podróży. Eevee również podbiegł, by obejrzeć co się zaraz może wydarzyć.

Przeczucie cię nie zwiodło. Jajo drżało i świeciło w bliżej niekontrolowany sposób. Było jasne, że się wykluwa. Ktoś mógł powiedzieć, że niecały dzień wędrówki to trochę za mało by jajko się wykluło ale trzeba było wziąć pod uwagę też czas przed tym jak je otrzymałeś. kto wie ile czasu przeleżało nim Filim ci je podarował.
- Vee - zainteresował się Eevee wskakując na twoje ramię by mieć lepszy widok.
- Wow nie wiedziałem, ze masz też jajko - u twego boku stanął również Timmy
Jajko świeciło coraz jaśniej. W końcu ochrona inkubatora automatycznie ustąpiła, a chwile później w rozbłysku światła pojawił się mały, różowy stworek.
- Smoochum - zawołała nowonarodzona istotka wlepiając w ciebie wzrok.


Podstawowe info:
Poziom: 3 (bonus teamu)
Gatunek: Smoochum
Płeć: żeńska
Typ: lodowy
Ataki: Poud, Ice Punch(EM)
Umiejętność: Oblivious
Trzyma: ------
Charakter/Historia: Wykluła się z jaja w pobliżu drogi  12. Na tą chwilę ciężko powiedzieć cokolwiek o jej charakterze.
Rozmiar: Ordinary
Natura: Hasty (porywczy)
Data złapania: 19.07.2020

- To jest niesamowite!
Lukas wyjął swój pokedex, by zeskanować swoją nową towarzyszkę. Lodowy pokemon otwierał przed nim sporo możliwości, gdyż takie pokemony to rzadkość w Kanto.
- Tak zapomniałem Ci o tym wspomnieć. - odrzekł Lukas.
Wyjął także swojego pokeballa i skierował w kierunku nowego pokemona.
- Wskakuj malutka, od teraz będziemy razem przemierzać świat, wraz z Eevee i Pichu.
Eevee, Pichu i Smoochum to już zaczątek niezłej drużyny, która w przyszłości może wiele zdziałać, ale teraz warto było skupić się na tajemnicy tego zjawiska i odnaleźć Misty.
- Tim możemy ruszać?

Smoochum #238 - całuśny pokemon. Dziecięca forma Jinx, Używa swych wrażliwych ust do badania różnych przedmiotów.

Jakby na potwierdzenie tych informacji Smoochum delikatnie przykleiła swoje usta do tylnej części pokedexa. W przeciwieństwie do Pichu nie zamierzała ci jednak go zwinąć tylko najzwyczajniej zainteresowała się urządzeniem. Szybko jednak stwierdziła, że nie jest zbyt smaczny i się odsunęła. jej spokojny nastrój jednak się szybko zmienił, gdy podsunąłeś jej pokeball.
- Smoo - pisnęła odsuwając się jakby w obawie, że chcesz ją skrzywdzić.
- Przepraszam, że się wtrącam - powiedział Timmy delikatnie stukając cię palcem w ramię - ale musisz jej wpierw wytłumaczyć o co chodzi. Dopiero się wykluła i nie zna świata, a tym bardziej tego co to za rzecz. Pewnie minie trochę czasu zanim się przezwyczaji - wskazał na pokeball.
Tim może i był jeszcze małym dzieckiem ale miał rację. Nowonarodzone pokemony nie nadawały się od razu do walki.  zależnie od opiekuna musiało minąć kilka miesięcy lub tygodni by się odnalazł.

- Racja! Totalnie o tym zapomniałem. Przecież wyklute pokemony muszą rozwinąć swoją dorosłość!
Mimo, że Lukas spędził sporo czasu na farmie, nigdy nie dbał o to jak przetrzymywane są pokemony i jak jego rodzina wysyłała je do centrów pokemon. Szybko schował pokeballa i przykucnął do Smoochum.
- Posłuchaj mnie maleńka. Ja jestem Lukas, a to Eevee. Obaj podróżujemy razem i chcieliśmy, abyś mogła z nami przeżywać kolejne przygody. Oferowałem Ci przebywanie w domku dla pokemonów, który zwie się pokeballem, ale najwyraźniej nie jesteś jeszcze na to gotowa. Co powiesz byś zajęła moje lewe ramię?
Chłopak skierował również wzrok na Tima, by dać do zrozumienia, że pora stąd iść.

Nowa propozycja zdecydowanie bardziej przemawiała do różowej istotki. Smoochum piszcząc radośnie skoczył na twoje lewe ramię, a chwilę później poczułeś delikatną falę chłodu w tym miejscu. Wyglądało na to, że nieświadomie użyła ice punch ale na szczęście łącznie z brakiem kontroli nie miała też wystarczająco siły by zrobić ci krzywdę.
- Ok to teraz idziemy po moją siostrę i do Kuby - powiedział Timmy i już miał cię zaprowadzić kiedy przypomniał sobie o czymś ważnym - Ale jak wrócimy skoro łódka została zniszczona? = stwierdził przypominając, że łódka się rozpadła - Mama zabrania mi wchodzić głębiej niż po pępek - dodał takim tonem jakby ów zakaz stanowił wasz największy problem.