Gra Mabh Liddel

Mabh wpadła na kolejny pomysł, który nawet nie był tak ryzykowny, a mógł naprawdę przechylić szalę zwycięstwa na ich stronę. - Rydz, otocz nasionko Leech Seed pyłkiem z Poison Powder i rzuć taką bombę na przeciwnika! Jeśli się uda, jest szansa nie tylko unieruchomić go i zabrać mu energię, ale też zatruć! Poza tym combo używaj tylko Leech Life, które pomoże ci się utrzymać w tej walce! Nie poddawaj się, jesteśmy już przy końcu i wszystko zależy teraz od ciebie! Postaraj się tylko unikać ognistych ataków, a dasz sobie radę!

Mogę dostać lvl dla psyducka i parasoraz jakąś kasę za pokonanie lidera? <3

To już trzecia odznaka... będzie musiała pokazać ją swoim pokemonom jak już poczują się lepiej. To w końcu bardziej ich zasługa niż jej, ona tylko kierowała całą operacją. Ciekawe co by rodzice powiedzieli... pozwolili jej opuścić gospodarstwo, by znalazła pokemona Bugsy'ego, a zamiast tego zdobywała coraz to nowe odznaki. Jednak Mabh była szczęśliwa, pięknie błyszcząca przypinka była dowodem jej zdolności jako trenerki. Dziewczyna schowała ją do kieszeni, nim zwróciła się do Chucka.
- Myślę, że może pan mieć rację... muszę dojść do porozumienia z paras, albo nie będę mogła na niej polegać w takich sytuacjach. Mimo to, to również moja wina jako trenerki, ona po prostu nie wybacza głupich błędów. - Co nie znaczy, że jeśli Rydz zupełnie wymknie się jej spod kontroli to będą mogły kontynuować współpracę w takim stanie jak ma to teraz miejsce. - Ale nie o tym chciałam z panem rozmawiać. Morty, lider sali w Ecruteak City wysłał mnie do Cianwood, gdyż jego zdaniem grasuje tu gang kradnący trenerom pokemony, Team Rocket. Co więcej, dwiema z jego ofiar są podopieczni liderów Bugsy z Azalea Town oraz właśnie Morty. Mam zamiar odzyskać oba, a pan jest najsilniejszym trenerem na wyspie... czy ma pan jakieś podejrzenia co do ich działań w Cianwood? Gdzie mogli się ukryć?

Mabh spojrzała na Marnie z wyrazem ulgi, że wszystko zostało już ustalone i co więcej, będą miały wsparcie wśród innych trenerów. Gorąco liczyła, że uda się rozwiązać tą sprawę w Cianwood i zwrócić scythera Bugsy'emu. Na wspomnienie chłopaka, Mabh poczuła jak robi jej się cieplej. Myślenie o nim z daleka nie było dla niej czymś nowym, lecz to był pierwszy (i być może ostatni) raz, kiedy musiał na niej polegać. Z całą powagą trzynastolatki, kiwnęła głową na słowa mężczyzny po czym pożegnała się i udała do Centrum Pokemon. Musiała wyleczyć pokemony i sama odpocząć... choć nie czuła się specjalnie zmęczona to taka misja wymagała absolutnej koncentracji.
- Marnie, jeśli nie wrócimy do rana, proszę skontaktuj się z Morty'm i Bugsy'm... - Dziewczyna już wcześniej mówiła jej, że nie jest trenerką i wobec tego nie było sensu jej tam narażać. Mogła się przydać również tutaj, gdyby coś poszło nie tak... - Mam nadzieję, że skontaktują się z policją. Nie mówcie moim rodzicom, chyba że będzie to absolutnie konieczne. Ale nie będzie.
Gdyby jej rodzice dowiedzieli się, że robi coś tak niebezpiecznego jak udział w szturmie na bazę przestępców to pewnie natychmiast kazaliby jej wracać do domu. Nie było ku temu potrzeby, da sobie radę! Poza tym, jeśli nie ona to kto uratuje biednego scythera? Musi się teraz strasznie bać...

Mabh bardzo chciała się zrelaksować w ciągu tych kilku ostatnich godzin przed wybiciem godziny zero, ale nerwy nie pozwalały jej na to. Jak na złość, czas mijał jej niesamowicie szybko i niem się obejrzała, był już wieczór. Przynajmniej jej pokemony nie miały zmartwień... nawet piękne widoki i pogoda nie była w stanie poprawić jej nastroju. Szły w kierunku umówionego miejsca.
- Trochę... bardzo. To prawdziwi przestępcy, jeśli powinie nam się noga... to kto wie, co nam zrobią? Ale najbardziej obawiam się, że moje poszukiwania okażą się bezowocne. Że scythera już tam nie będzie... cóż, na szczęście nie jestem sama. - Na te słowa uśmiechnęła się lekko do Marnie. - Twoja obecność naprawdę mi teraz pomaga.

Mabh spodziewała się może pięciu, sześciu osób w całej ekspedycji... widok tak wielkiej grupy zaskoczył ją, ale nic nie powiedziała tylko kiwnęła głową liderowi sali w Cianwood oraz jego żonie. Zauważyła Eusina i pozwoliła, by ich spojrzenia się spotkały, ale uznała że po jego niegrzecznym zachowaniu nie ma mu nic do powiedzenia. Zamiast tego starała się znaleźć inne osoby w podobnym do siebie wieku z nadzieją, że to z nimi przyjdzie jej bliżej współpracować. - Cześć, jestem Mabh - szepnęła, gdy udało jej się jakieś znaleźć. Mówiła cicho, by nie zwracać na siebie niepotrzebnie uwagi. Zastanawiała się, kim byli ci wszyscy ludzie... czy poza nią i Eusinem byli tam jacyś przyjezdni, czy wszyscy byli lokalsami? W każdym razie kiedy już udało jej się nawiązać nić relacji z obecnymi, znalazła dla siebie kąt i czekała na rozwój wydarzeń. Skoro było tu tyle osób to z pewnością istniał jakiś złożony plan działania.

Sytuacja musiała być naprawdę zła, skoro w akcji brały udział takie osoby. Wszyscy byli tacy poważni i Mabh poczuła się trochę nieswojo... jak dziecko w towarzystwie samych dorosłych, którzy oczekują po niej poprawnego zachowania. Na szczęście robota jaką dostała była stosunkowo prosta, a dodatkowo była przygotowana do takich zadań mając po swojej stronie dwa robacze pokemony. Po opuszczeniu domu, dziewczyna udała się znów nad brzeg i wypuściła tam paras oraz butterfree.
- Jutro czeka nas bardzo ważna misja, wiele osób na nas liczy i nie możemy ich zawieść... ja liczę na was, to dla mnie bardzo ważne. Znajdziemy się w niebezpiecznym miejscu, chcę żebyście o tym wiedzieli. - Mówiła to przede wszystkim do paras, gdyż potrzebowała jej współpracy. Mabh pomyślała, by wrócić do Centrum Pokemon, ale uznała że jutro przecież czeka ich jeszcze cały dzień nim zjawią się przed gymem. - Co powiecie na trening przed snem?