Street Pokemon Fighters~

Przedmieścia Cerulean - pięknego miasta, znajdującego się niezwykle blisko morskiego brzegu. Słyszałeś odgłosy podekscytowanego Raltsa, gdy ten nagle pozwolił ci na chwilę ujrzeć panoramę rozciągającą się przed twoimi oczyma. Kamienna ścieżka prowadząca do rozległego terenu, który z jednej strony otoczony był gęstym lasem, a zarazem z drugiej taflą błękitnej wody. Choć ludzie wyglądali na... lekko niespokojnych. Mijali się w pośpiechu, tworząc dosyć gęsty tłum. Trudno było się dziwić, popołudnie było raczej ruchliwym okresem. Nawet w zimie. Chociaż bardzo chłodna i wilgotna, to morska bryza była niezwykle przyjemna. Choć nasza, mroźna pora roku dopiero się rozpoczynała, niedługo temperatury staną się zbyt niskie, aby wciąż chodzić w dotychczasowych strojach. Ale jakie to teraz miało znaczenie? Przecież w końcu tutaj dotarłeś... do Kanto. Mając za towarzysza jedynie małego Pokemona i trochę innych, przydatnych rzeczy, które podarował ci drogi mistrz, udało ci się zawitać aż tutaj.
Ciemność znów ogarnęła cały świat, jednakże trudno powiedzieć, żebyś nie był do tego przyzwyczajony. Czułeś jednak, jak Ralts chwyta się twojej nogawki. Często to robił, aby zakomunikować, że jest blisko.
Nagle do twych uszu dobiegły podniesione głosy... chyba jakieś zamieszanie.
-Przepraszam! - Krzyk... chyba kobiecy? Brzmiała na przerażoną, gdy odpowiedział jej nagle dosyć niski i szorstki głos.
-Stul pysk! - Ton można było wręcz porównać do warczenia, a po nim nastał dźwięk uderzenia.

@Michael Rollins

Niestety nie widziałeś tego, ale twój Ralts pokiwał szybko główką, i czekał aby dać ci odpowiedni sygnał. Ciągnął cię mocno za koszulkę za każdym razem, gdy prawie wpadałeś na odwróconego w innym kierunku przechodnia, starając się przekazać z której strony możesz ewentualnie go ominąć. Mały naprawdę się starał. Poczułeś lekkie uderzenie łapki, gdy czas było się w końcu zatrzymać. Najwyraźniej twoja deklaracja od razu zwróciła uwagę tłumu, ponieważ doszło cię wiele dziwnych, zaniepokojonych... a może nawet lekko przerażonych szeptów ze wszystkich stron. Wygląda na to, że wiele ludzi po prostu się patrzyło, nie chcąc nic zrobić. Mentalność tłumu... albo po prostu z jakiegoś nie mogli.
-Huuuuh? - Usłyszałeś zarozumiały ton i ciężkie kroki. Głos był niski, nieznajomy wydawał się dużo starszy od ciebie. -Słuchaj mnie młodzieniaszku....Hm? Gdzie ty się patrzysz? - Mężczyzna zaśmiał się szyderczo. Nie wiedziałeś co zrobił, ale wyczułeś lekki ruch blisko ciebie. Chwilę później brutal warknął. -Coś ty, niby ślepy jak kret?! I masz czelność się tu pokazywać? Wiesz kim ja jestem? - Wszystkim jego słowom towarzyszyła ta dziwna lecz niezwykła pewność siebie. -Znaj swoje miejsce, larwo. - Poczułeś dotknięcie czyjegoś palca na swojej piersi.
Twój Ralts zaczął wydawać niezwykle wnerwione odgłosy.

Otaczający nas tłum nie reagował na agresywnego mężczyznę. Może był znany jako okoliczny łotrzyk i bali się mu przeciwstawić albo po prostu miał przewagę liczebną. I był sporym bykiem. Ja tego nie widziałem, dlatego zareagowałem. Mam też umiejętności ale one będą bezużyteczne jeśli przeciwnik ma sporą przewagę liczebną. Każdy szermierz dupa kiedy wrogów kupa. Mężczyzna musiał tu być kimś ważnym albo po prostu jego ego wywaliło w kosmos i myśli że jest w kimś ważnym. W pewnym momencie rozmowy mężczyzna postanowił złamać moje prawo do nietykalności osobistej i wbił palec w moją pierś. Zaczynanie z tym mężczyzną mogło być głupim pomysłem, zawsze to robię. Najpierw robię, dopiero potem zastanawiam się nad konsekwencjami swoich czynów. Z tej sytuacji mogę wyjść mocno poturbowany o ile uda mi się z niej wyjść.  Mimo swoich obaw postanowiłem wyjść z sytuacji z twarzą

-Nie obchodzi mnie kim jesteś. Możesz być nawet królem tej ulicy, po prostu nie lubię gdy ktoś taki jak ty atakuje słabszych. Przeproś panią którą zaatakowałeś to rozejdziemy się w pokoju- Powiedziałem mężczyźnie mocno odpychając jego dłoń z mojej piersi. Szeptem poprosiłem Ralts by w razie zadymy, użyczył mi swojego wzroku na czas walki. Żebym znał położenie przeciwnika i jego ewentualną przewagę liczebną. Facet nie przeprosi po dobroci, byłem tego pewien.

Słyszałeś jak otoczenie wokół ciebie ponownie ucichło, gdy tylko odepchnąłeś niechcianą dłoń od twojej piersi. To chyba faktycznie jakaś szycha przed tobą stała. Szkoda, że nie mogłeś go na razie zobaczyć (A może to i dobrze?). Ralts pospiesznie pokiwał swoją główką, słysząc twoją prośbę. Chyba już nawet bez tego planował to zrobić, w końcu każdy by wyczuł, że zbliża się walka.
-Coś ty powiedział?! - Usłyszałeś naprawdę rozwścieczony głos. Wygląda na to, że naprawdę zdenerwowałeś kogoś, z kim nie powinno się mieć do czynienia. Przed twoimi oczami błysnęło i w końcu mogłeś na chwilę zobaczyć klarowny obraz przed sobą. A nie był to przyjemny widok, ponieważ pięść leciała prosto w twoją stronę, ledwo dając ci czas na reakcję. W końcu jednak zarejestrowałeś kto był napastnikiem. Tęgo zbudowany, blond włosy mężczyzna w średnim wieku. Miał dosyć drogo wyglądające ciuchy i biżuterię na obu rękach, oberwanie pierścieniami zdecydowanie mogło boleć... ale czy w takim razie był to jakiś bogacz? Może faktycznie miał wpływy w tym mieście....Za nim dostrzegłeś drugiego, lekko młodszego mężczyznę, i kobietę, która teraz odsunęła się z tego miejsca jak poparzona, jednakże trudno było o wyłapanie większej ilości szczegółów w takiej sytuacji.