Policyjny ośrodek treningowy

Nyx kontynuowała trening, a jej pięść z każą chwilą jaśniała coraz bardziej. Wyglądało na to, że była na dobrej drodze i skupienie mocy idzie jej coraz lepiej.

- Coraz lepiej tobie idzie moja droga i chociaż nauka ruchu zajmie jeszcze trochę czasu, to z pewnością opanujesz go bez większych problemów. - nie przerywając własnego treningu dopinguję Buneary, która radzi sobie naprawdę dobrze. - Widzę, że skupianie energii z otoczenie w swojej łapce wychodzi ci coraz lepiej, dlatego może powoli zacznij wypuszczać ją z powrotem do otoczenia, w końcu podczas zadawania ciosu będziesz coś takiego robiła. Na początek pozwól jej popłynąć swobodnie, nie nadawaj jej żadnego konkretnego kierunku.

I już wbite 100/100 :)

Nyx starała się uwalniać powoli energię, ale nie mogła się skoncentrować i moc ulatniała się. Króliczka westchnęła, uderzając łapką w manekina. Wiedziała, że to jeszcze nie ten poziom skupienia - że musi mocniej, bardziej.

- Spokojnie Nyx, nie przejmuj się tym, że atak nie wychodzi ci jeszcze idealnie, to jeden z tych, na które trzeba poświęcić naprawdę wiele czasu, aby w pełni je opanować. - wykonując już kolejną z rzędu serię brzuszków staram się trochę podnieść na duchu swoją partnerkę, w końcu tak naprawdę nie ma ona powodu do frustracji. - To może spróbuj zrobić tak: podczas zbierania energii z otoczenia zrób głęboki wdech, a podczas wypuszczania jej z powrotem - wydech. Może to chociaż trochę ułatwi tobie kontrolę nad energią.

- Idzie tobie o wiele lepiej Nyx, powoli, ale stale coraz lepiej wychodzi ci zbieranie i wypuszczanie energii, tak właśnie trzymaj ... - nie przerywając brzuszków dalej dopinguję swoją partnerkę, która rzeczywiście robi spore postępy w nauce ruchu. - Póki co nadal staraj się zsynchronizować zbieranie oraz uwalnianie energii z twoim tempem oddychania, ponieważ najwyraźniej nawet w małym stopniu pomaga ci to przy treningu. Powoli możesz zacząć dodawać do tego ciosy pięścią, w końcu w ten właśnie sposób będziesz walczyć.

Wreszcie Nyx opanowuje zbieranie energii i uwalnianie jej we właściwy sposób. Uderzanie jednak to całkiem inna bajka. Kiedy pokemon stara się zrobić choć krok, rozprasza się, a energia umyka niczym cień po zapaleniu światła.

- Świetnie dzisiaj tobie poszło Nyx, zrobiłaś naprawdę spore postępy w nauce ruchu i myślę, że na tym zakończymy trening, ponieważ pewnie jesteś nieźle zmęczona tymi wszystkimi ćwiczeniami. - jak najszybciej sprzątam całe pole, aby nie zostało na nim nic, co mogłoby przeszkadzać innym funkcjonariuszom, po czym wraz z partnerką wracam do domu, abyśmy mogły odpocząć przed kolejnym dniem.
- Wczoraj szło ci naprawdę świetnie, jednak trzeba jeszcze trochę popracować nad łączeniem zebranej energii z zadawaniem ciosu. Spróbuj to połączyć z oddychaniem - przy wdechu przyciągasz do siebie pięść, a przy wydechu nią uderzasz.

- Naprawdę idzie tobie coraz lepiej moja droga, musisz być już przynajmniej w połowie drogi jeśli chodzi o naukę ruchu, więc od teraz powinno być już tylko z górki, nie poddawaj się. - rozpoczynając swój własny trening składający się z ćwiczeń rozciągających dopinguję Buneary, której starania zaczynają przynosić owoce. - W dalszym ciągu staraj się zsynchronizować zbierania i uwalnianie energii z procesem oddychania oraz ruchami twojej dłoni, wierzę, że sobie z tym poradzisz, w końcu zdołałaś z innymi skomplikowanymi ruchami, więc dlaczego nie miałabyś z tym?

Buneary stara się powiązać uderzanie pięścią z oddechem. Początkowo nie bardzo wiedziała jak tego dokonać, ale wkrótce odkryła powiązanie i była w stanie zrobię wypad łapką w przód bez utraty zgromadzonej energii.

- Tak trzymaj moja droga, masz już prawie przyswojone wszystkie umiejętności potrzebne ci, abyś w pełni opanowała Focus Punch, gdy już to osiągniesz, to będziesz musiała powtarzać te same czynności tak długo, aż nie zapanujesz nad ruchem. Może wydawać się to nudne, jednak czasem już tak bywa przy nauce, że możesz tylko powtarzać do znudzenia. Przećwicz raz jeszcze wszystkie elementy po kolei, a potem zastanów się, przy których momentach masz trudności, abyś mogła potem nad nimi popracować.

Nyx kiwa głową ze zrozumieniem, po czym bierze się za ćwiczenia. Wie, że nauka tego ruchu jest ciężka, ale widząc swoje postępy i czując moc w ręce wiedziała, że będzie warto się pomęczyć.

- Już minęłaś półmetek moja droga, teraz będzie tobie łatwiej wykonywać poszczególne elementy, jednak myślę, że przyda ci się przerwa, w końcu ten trening musiał dać ci w kość. - podczas piętnastominutowego odpoczynku masuję ramiona Buneary, aby później nie dostała żadnych zakwasów czy innych bóli. - W porządku Nyx, wiesz już w jaki sposób wykonać ruch, dlatego teraz pozostaje ci tylko mozolny trening, jednak nie przejmuj się tym, już niewiele ci brakuje, abyś go opanowała w pełni, dasz sobie radę.

Po piętnastominutowej przerwie Buneary wraca do intensywnego, acz mozolnego treningu w celu opanowania trudnego ruchu.

- Radzisz sobie naprawdę dobrze moja droga, jesteś coraz bliżej opanowania swojego ruchu, dlatego się nie poddawaj, już niewiele ci brakuje w porównaniu z początkiem, dasz radę. - powracając do własnego treningu, na który składają się znowu brzuszki, w dalszym ciągu dopinguję swojej partnerce, która jest już całkiem blisko sukcesu. - Raz jeszcze skup się na tym wszystkim, co zdołałaś opanować na treningu do tej pory i połącz to wszystko w jedną wielką całość, wtedy będziesz już bardzo blisko końca tych wszystkich ćwiczeń.

Trening trwa. Uderzenie, odpoczynek, uderzenie. Gromadzenie energii. Wygląda na to, że z każdym ciosem droga do opanowania ruchu się skraca.