Tame the Ghost in head ...

Po paru godzinnym rejsie z Hoenn statek dopłynął do celu podróży - Canalave City w Sinnoh, regionie znanym z najbardziej niesamowitych pokazów koordynatorskich, najwyższego szczytu górskiego oraz licznych mitów i legend. Wysiadłeś jako jeden z pierwszych i po odejściu kawałek na ubocze, aby nie być potrącany przez kolejnych w kolejce pasażerów, potoczyłeś wzrokiem dookoła. Wzdłuż pasa nadbrzeżnego dostrzegłeś wiele zacumowanych, przybijających lub dobijających statków wodnych - pasażerskich, handlowych, prywatnych jachcików, kutrów rybackich, a nawet małe jednostki należące do służby portowej. Na lądzie, podobnie jak na wodzie, panował spory ruch - pracownicy uwijali się wokół swoich jednostek, turyści robili zdjęcia każdemu kawałku miasta, sprzedawcy wychwalali swoje towary na straganach ...
Wstępnie nie miałeś zamiaru zostawać na dłużej w tym mieście, chciałeś ruszyć w dalszą drogę do Hearthome City, gdzie miałbyś zwiedzić tamtejszą salę, której liderka specjalizowała się w Pokemonach typu duch. W rodzinnym Hoenn nikt poza członkinią Elite Four nie specjalizował się w nich, dlatego byłeś właściwie zmuszony wyruszyć do innego regionu, aby móc dowiedzieć się autopsji czegoś więcej o prowadzeniu takiej sali.

*Taki trochę luźny wstęp.

Ku swemu zadowoleniu zobaczyłeś, że niedaleko bramy prowadzącej na główną ulicę stoi dość duży drewniany szyld, na którym znajdowała się podglądowa mapa miasta z zaznaczonymi na niej najważniejszymi obiektami oraz środkami transportu. Dodatkowo zaraz obok leżały wyłożone kieszonkowe wersje planu Canalave City, które można było zabrać. Skorzystałeś z okazji, dzięki której po około dziesięciu minutach drogi z nadbrzeża dotarłeś do Centrum Pokemon, mijając w międzyczasie wiele sklepów, knajpek oraz atrakcji turystycznych.
Lecznica nie była twoim punktem docelowym jako tako, jednak zazwyczaj było to miejsce, gdzie ciągle znajdowało się wielu trenerów, koordynatorów lub innych ludzi, od których mógłbyś uzyskać przydatne informacje. Dodatkowo mogłeś tutaj skorzystaj z usług przeznaczonych głównie z myślą o Pokemonach.
Po wejściu do wnętrza budynku znalazłeś się w przestronnej hali głównej, z której mogłeś skierować się do jednego z kilku głównych stanowisk - właściwe Centrum Pokemon, sklep z przedmiotami użytkowymi dla trenerów, restauracja oraz ... jakiś dziwny kącik, przy którym znajdowało się trochę ludzi.

Zaciekawiony małym zbiorowiskiem ludzi postanowiłeś podejść do nich odrobinę bliżej i spróbować dowiedzieć się, dlaczego w ogóle się tutaj zebrali. Podejrzewałeś, że mogło to być spowodowane jakąś transmisją na ekranie albo pojawieniem się jakiegoś interesującego człowieka, jednak gdy znalazłeś się bliżej, zrozumiałeś, że powód był zupełnie inny i to najwyraźniej ... poważny o grobowych charakterze.
W centrum uwagi znajdował się tak na oko czterdziestoletni mężczyzna, który wyglądał, jakby dopiero co został mocno poturbowany przez stado Taurosów, na każdym widocznym skrawku jego skóry dostrzegałeś liczne zadrapania oraz siniaki. Oprócz tego wzrok przyciągał także jego strój, o ile można w taki sposób nazwać rozszarpaną bluzkę oraz spodnie. Podsumowując - osoba przed tobą wyglądała na kogoś po niezłych przejściach.
- ... i tak to wyglądało. Niech mnie piorun strzeli, jeśli znam tych ludzi, ale przyrzekam, przy następnej okazji to ja ich urządzę za siebie oraz Josepha ... oby policja ich odnalazła ...

- Już sprawdzam ... mamy jeszcze wolne pokoje, więc spokojnie może pan zająć jeden z nich. Mógłby pan tylko podać ile mniej więcej dni chciałby tutaj nocować? To standardowa procedura aby zapobiec sytuacji, gdy trener nagle znika, a my nadal myślimy, że nadal wynajmuje pokój. - po udzieleniu odpowiedzi na pytanie kobiety otrzymałeś klucz wraz z małą zawieszką z naniesionym na nią numerem sali.
Pokój znajdował się na pierwszym piętrze Centrum, ulokowany z przodu budynku, dzięki czemu mogłeś z okna obserwować ulicę. Wnętrze umeblowane było w sposób prostu, ale nie ubogi - znalazło się tutaj oczywiście jednoosobowe łóżko, wysoka lampa stojąca, komoda na ubrania oraz niski stoliczek, zaś druga para drzwi prowadziła do małej łazienki z prysznicem.

Upewniwszy się, że porządnie zamknąłeś wynajęty pokój zszedłeś ponownie na parter, aby móc wyjść na ulicę i ruszyć na poszukiwania jednego z wybranych przez siebie miejsc. O mapę martwić się nie musiałeś, ponieważ zabrałeś już wcześniej jedną z tych, co były przy tablicy koło portu. Tak więc posiłkując się planem miasta ruszyłeś ulicami, zmierzając ku miejscu oznaczonemu jako tutejsza biblioteka, co zajęło ci trochę więcej czasu niż dotarcie do Centrum, ponieważ budynek leżał w drugą stronę. W końcu jednak, po około dwudziestu minutach, znalazłeś się przed okazałym gmachem, który sprawiał wrażenie zabytkowego.
Wnętrze skarbnicy wiedzy wyglądało po prostu niesamowicie - wysokie sklepienie, ściany z kamienia, rzeźbione kolumny, regały z ciemnego drewna, stare meble, oświetlenie, atmosfera ... po prostu jakbyś znalazł się w miejscu wyjętym rodem z fantasy. Nie było tu może zbyt wielu osób i panowała głęboka cisza, ale to ci nie przeszkadzało w żaden sposób, przeciwnie, byłeś bardzo zadowolony.