tajga trenuje

Natychmiast dałam znać Frillishowi, że wszystko wszystko w porządku i bardzo w niego wierzę. Ostatnie, czego chciałam, to widzieć jego smutną minę! Wyjaśniłam mu na spokojnie, że to bardzo silny atak i dlatego spróbujemy od podstaw. Poleciłam Pokemonowi, by zebrał w sobie toksyczne uczucia i myśli i spróbował wyrzucić je z siebie w postaci kropli toksyny, którą miał zmaterializować przed sobą. Potem przyjdzie pora na zwiększaniu objętości, na razie musimy nauczyć się wytwarzać trującą substancję.

Pokemon dalej próbował, ale niestety nadal mu nie wychodziło, jednak nie poddawał się i dzielnie ćwiczył dalej.

Podziwiałam determinację Frillisha i to, jak walczył i dążył do uzyskania nowej wiedzy i rozwoju. Chciałam mu w tym pomóc tak bardzo, jak tylko mogłam.
-[b]Brawo kochany, tak trzymaj! Twoja determinacja pomoże nam osiągnąć cel. Przypomnij sobie rzekę zanieczyszczoną ściekami, tę, obok której ostatnio przechodziliśmy. Pamiętasz, co czułeś, gdy patrzyłeś na tę wodę, próbowałeś jej dotknąć? Jak wyglądała czy pachniała? Skup się na wytworzeniu podobnej, toksycznej kropli między mackami.[/center]

Pomimo prób Pokemon nie zdołał osiągnąć zbyt wiele, chociaż przez kilka chwil było widać wokół niego coś w rodzaju fioletowej mgiełki.

Przyjęłam pojawienie się mgiełki z prawdziwą radością, oznaczała ona, że Frillish zaczyna pojmować teorię tworzenia toksyn i ma spore szanse na przyswojenie całego ataku. Przywołałam do siebie Pokemona i pochwaliłam go za starania i osiągnięte efekty. Widziałam ile pasji i siły stworek wkłada w swoje zadanie naprawdę mnie to poruszyło. Chcąc mu to ułatwić otwarłam przyniesioną ze sobą walizeczkę i wyciągnęłam z niej probówki, szczypce, jednorazowe rękawiczki, metalową płytkę i wszystko, co jeszcze mogło się przydać i zaprezentowałam działanie trucizny w praktyce. Skropiłam fioletowym płynem płytkę, która natychmiast stopiła się w tym miejscu.
-Robi wrażenie, prawda? - zapytałam Pokemona. - Jeśli dalej będziesz tak się starał, wkrótce sam zrobisz coś takiego.
Schwyciłam macki Frillisha w swoje dłonie i pokazałam mu znajdujące się na nich wypustki. Wyjaśniłam, że są trujące, że w naturze stworka leży wytwarzanie trucizny, także niech się niczego nie obawia i śmiało spróbuje jeszcze raz, teraz zamiast ma skumulować to w płynną kulę między łapkami.

Tym razem Pokemonowi poszło lepiej i fioletowa mgiełka stała się trochę bardziej ... nasycona, jednak nadal była ona mocno przezroczysta, przypominając kolorowe szkiełko.

Wysiłki Frillisha osiągały coraz większy wizualny skutek, było już na co popatrzeć, okolica mieniła się od fioletowej mgiełki. Postanowiłam przetestować jej moc i siłę rażenia. Zabrałam Pokemona w ustronne, jeszcze nieskażone naszymi próbami, miejsce, w którym rosły wyjątkowo odporne na truciznę rośliny. Poleciłam Frillishowi spróbować ataku jeszcze raz, starając się nadać mgle bardziej zwartą, płynną postać i celując w największą grupę roślin. Chciałam, żeby ośmiorniczka popracowała nad kontroląkierunku ataku, jego siły i konsystencji.

Wciąż próbowaliśmy skuteczności naszej trucizny na okolicznych, znanych z wytrzymałości, roślinach. Kazałam Frillishowi pracować nad celnością, chciałam, by wyćwiczył w sobie kontrolę nad atakiem i potrafił uformować go w ciecz. Jaki wodny Pokemon wiele razy widział fale i pływał w morskich odmętach, dlatego jeśli odpowiednio się skupi, powinien potrafić przeistoczyć mgłę do interesujących nas kształtu i konsystencji. Wiadomo, niekoniecznie uda się za pierwszym razem, ale mamy czas, silną wolę i predyspozycje, na pewno w końcu osiągniemy nasz wymarzony cel!

Kontynuowaliśmy próby nadania atakowi kształtu fali. Frillish mógł być już trochę zmęczony, dlatego nadałam treningowi formę medytacji. Usiedliśmy oboje w pozycji kwiatu lotosu i skupiliśmy się na wyobrażaniu sobie wielkiego, potężnego, bezkresnego oceanu. Przed oczami mieliśmy fale, ich powtarzające się ruchy, staraliśmy się zrozumieć zasady nimi kierujące, a przy okazji odpocząć, wyciszyć się i przejść na wyższy stopień koncentracji, który z pewnością okaże się pomocny przy naszych dalszych staraniach. Po zajęciach z medytacji poprosiłam Frillisha, żeby jeszcze raz spróbował ataku.

Flabebe - Toxic

Przywołałam do siebie Frillisha, żeby mógł przywitać się ze swoją koleżanką, Flabebe, którą poznał podczas ostatniego polowania w ogrodzie. Pora, żeby kwiatuszek również zaczął się wzmacniać, poza tym wspólny trening obu stronom wyjdzie na dobre. Usiedliśmy razem w cieniu pod drzewem i zaczęłam tłumaczyć roślince jej zadanie.
-Flabebe, co powiesz na wspólny trening z Frillishem? Spróbujemy z Toxic, będziesz mogła obserwować co robi ośmiorniczka i próbować powtarzać, to na pewno sporo ułatwi. Pokażę ci grafikę z Pokedexu, przyjrzyj się dokładnie

Polega to na tym, że wytwarzasz, w sobie toksynę i wypluwasz jej strumień prosto w stronę przeciwnika, żeby go zatruć. Rozumiesz kochana? Zobacz, pokażę ci jak wygląda taki jad, mam go w probówce, Frillish, też spójrz jeszcze raz, powtórzę pokaz z rozpuszczaniem metalowej płytki.
Kiedy skończyłam prezentację, udaliśmy się nad rzekę. Miałam pomysł, jak przy pomocy wody ułatwić i uprzyjemnić obu stworkom trening.
-Frillish, użyj swoich macek, żeby wyrzucać na brzeg wodę. Każdą falę, jaką stworzysz, zatruj toksyną, potrafisz już ją samodzielnie wytwarzać. Natomiast ty, Flabebe, obserwuj kolegę i ćwicz celowanie. Nabieraj wody do pyszczka i wypluwaj jej strumień jak najmocniej. Zobaczymy, kto trafi dalej.

Flabebe nie może nauczyć się Toxic, ponieważ ten TM jest do zakupienia w sklepie

"Pokemony mogą tu nauczyć się:
★ TMów, których nie ma w sklepie"

Nie mogę więc tego uznać, przykro mi.

Spoko, jestem ślepa  


Poleciłam Flabebe zbliżyć się do mnie na chwilę. Podświadomie wyczuwałam, że kwiatek woli poznać jakiś trawiasty atak. Dlatego zmieniłam poprzednie założenia i zaczęłam objaśniać, na czym polega Seed Bomb.
-Spójrz Flabebe, mam coś ciekawszego. Zobacz tę animację, nauczysz się ataku, który polega na 'wypluwaniu' z siebie nasionek w stronę przeciwnika. Jego siła bazowa wynosi osiemdziesiąt, całkiem nieźle, prawda? Najpierw potrenujemy celność, nabieraj wody w pyszczek i spróbuj wycelować jej strumień w falę Frillisha.



Frillish bardzo się starał, co niezmiernie mnie cieszyło. Przyszła pora urozmaicić trochę jego próby - miał nadal robić łapką fale i zanieczyszczać je, ale starając się połączyć swój atak z atakiem wróżkowego Pokemona. Raz na jakiś czas kazałam mu spróbować wystrzelić jak największą porcję jadu bez wspierania się wodą, by sprawdzić, czy ośmiorniczka potrafi już wytworzyć odpowiednią ilość trucizny do ataku bez większych kłopotów i że będzie ona odpowiednio gęsta, by ją prawid£owo użyć.

Spoko, nie tylko Ty. Też mi się zdarzyło ;)
---

Na bieżąco kontrolowałam postępy obu Pokemonów i korygowałam ewentualne pomyłki czy niedociągnięcia. Byłam jednak zadowolona z ogółu, Frillish z każdym krokiem radził sobie coraz lepiej, pewnie już niedługo opanuje używanie Sludge Wave, a Flabebe bardzo napaliła się na szkolenie i wynikającą z niego zabawę i to było widać po efektach. Zarządziłam krótką przerwę podczas treningu, podczas której porozmawiałam jeszcze z podopiecznymi i ponownie objaśniłam im działania ich ruchów. Potem ustawiłam tarcze strzelnicze, na razie niezbyt daleko, żeby stworki mogły do nich bez problemu trafić.
-Frillish, najpierw używaj wody z rzeki i podtruwaj ją, aż uda ci się regularnie trafiać w sam środek tarczy. Jeśli nie wyjdzie od razu nie przejmuj się i staraj się do skutku. Kiedy już to osiągniesz wtedy używaj tylko swojej toksyny, nadaj jej odpowiednią gęstość i kształt fali. Flabebe, cały czas powtarzaj strzelanie strumieniem wody z pyszczka, celuj dokładnie w dziesiątkę i skup się na swoim celu. Wierzę w was, dacie radę!