Treningi Mabh

Meowth - Egg move - Hypnosis

Dotychczas Mabh musiała sama radzić sobie z przeganianiem ptaków z sadu, niejednokrotnie narażając się tym na ich ataki. Mając jednak towarzyszkę w postaci Meowth, mogła liczyć na jej pomoc... zakładając, że uda jej się ją dobrze wytrenować. Samemu nie mając przekonania do przemocy, dziewczynka zawołała pewnego dnia swoją kotkę z zamiarem nauczenia jej ruchu Hypnosis. Przedstawiła swoje oczekiwania wobec Meowth w takich słowach:
- Wystarczy, że chociaż na sekundę się oddalę, a te okropne ptaszyska zlatują się tu, by zjadać nasze owoce. Jolteon robi się już stary, a przez to leniwy i nie biega już za nimi tak jak kiedyś... teraz twoja kolej przejąć pałeczkę. Należysz do nowego pokolenia pokemonów na tym gospodarstwie i musisz go strzec! Co proponuję... nauczysz się nowego ruchu! - Mabh przemawiała do swojej kotki jak ze sceny, a ta wpatrywała się w nią zaaferowana sprawiając wrażenie, że rozumie co trenerka do niej mówi... w istocie, po prostu bardzo ją lubiła. A w takich momentach, zainspirowana do działania Mabh wyglądała po prostu cool. - Nazywa się on Hypnosis i właśnie tak będzie brzmiała komenda do jego użycia. Polega na uśpieniu przeciwnika... nie zawsze się uda nawet, gdy już go opanujesz dlatego nie przejmuj się niepowodzeniami tylko próbuj dalej. Pamiętaj, nauka czegokolwiek wymaga wielokrotnych powtórzeń. Po pierwsze liczy się zamysł... musisz bardzo pragnąć zobaczyć efekt ruchu. Jest to ruch, którego możesz się nauczyć, dlatego uwierz w siebie. - Mabh wyciągnęła z kieszeni przekąskę rybną w kształcie Magikarpia. - Będziesz ćwiczyć na mnie, a jeśli ci się uda mnie uśpić to będziesz mogła odebrać mi jedzenie. Pamiętaj, ruch ten nie jest atakiem. Nie chodzi o zrobienie mi krzywdy i nie wymaga kontaktu. Dlatego zostań gdzie jesteś, a ja będę tutaj. I spróbuj skłonić mnie do zaśnięcia. Spróbuj uczynić to gestem, ruchem albo dźwiękiem. Próbuj wszelkimi siłami i do skutku. Skup się na nagrodzie, pomyśl jak bardzo jej pragniesz. - Nie przypadkowo Mabh zdecydowała się trenować swoją kotkę przed obiadem. - Hypnosis!

Kolejnego dnia treningu, Mabh postanowiła podejść z innej strony do problemu ptaków w sadzie. Robiło się cieplej to lęgły się nieprzerwanie, co doprowadzało ją do szewskiej pasji. Niedługo wyklują się młode i wojna ze szkodnikami rozpocznie się na dobre! Dziewczynka czuła się ogromnie odpowiedzialna za dobytek rodziny i miała zamiar bronić go ze wszystkich sił. Niestety dla małej meowth, oznaczało to również jej, mizerne jak na razie siły. Kotka powędrowała za swoją panią na mieszczący się za domem padół nie spodziewając się zapewne, co się święci. Może Mabh miała dla niej coś dobrego? Cóż, jeśli tak myślała to srodze się rozczaruje!
- Moru! - Zawołała dziewczynka takim tonem jakby była generałem zwracającym się do szeregowego. Bardzo się wczuła w tą rolę, więc dodała jeszcze: - Baczność żołnierzu! - I na swoje słowa sama stanęła prosto formując z prawej dłoni charakterystyczny znak. Meowth, co by o niej nie powiedzieć, lubiła swoją trenerkę i zwykle dawała się wciągnąć w jej dziwne zabawy nawet jeśli nie do końca rozumiała ich sens. Usiadła nieruchomo wpatrując się w nią z dziwnym wyrazem pyszczka. Zdawał się mówić, co też jej teraz przyszło do głowy?
- Przed nami ważna misja... być może najważniejsza w twoim dotychczasowym życiu. Wredne ptaszyska nie dają za wygraną starając się odebrać nam dorobek naszego życia. Ta ziemia - mocno zaakcentowała te słowa wskazując palcem na błoto w którym stała w swoim zielonych kaloszach - pochłonęła litry naszej krwi! Naszych łez i naszego potu! W zamian daje nam życie! Nie po to byśmy sprzeniewierzyli je na rzecz ptasich szkodników... nie po to byśmy zapomnieli o trudzie włożonym przez naszych dziadów! Ta ziemia to nasza teraźniejszość i nasza przyszłość! Tak samo twoja jak i moja! I będziemy jej bronić, nie sprzedamy tanio skóry! - Mabh była niczym liderka wolnego świata przemawiająca do swojego ludu. Emocje przejmowały nad nią kontrolę, lecz zamiast ją osłabiać dodawały jej siły. To była postawa i głos osoby, która głęboko wierzyła w to co mówi. Która widziała sens w swojej codziennej pracy i pragnęła bronić jej do ostatku sił. I choćby Moru nie rozumiała ani słowa z tej przemowy, to nie miało znaczenia. Musiała ją po prostu czuć... i czuła ją. Widziała przez oczy Mabh najgłębsze zakamarki jej duszy, widziała i słyszała przyspieszony oddech. Jej trenerka była jak natchniona przez co kotka była gotowa iść za nią na koniec świata. A już z pewnością miała zamiar bardzo się postarać przy nauce nowego ataku w swoim arsenale.
- Shock Wave!!! - Wrzasnęła Mabh na całe gardło, tak że z pobliskich drzew wzniosła się chmara Pidgey'ów po czym krążąc chwilę nad zieleniącymi się koronami, osiadła z powrotem do swojej uczty. O ile było to możliwe, dziewczynka zirytowała się jeszcze bardziej. To nie mogło się tak skończyć. Ta zniewaga krwi wymaga!
- Chodźmy Moru! Czas pokazać tym szkodnikom gdzie ich miejsce! - Jak przystało na technofoba, dziewczynka nie wiedziała jak posługiwać się pokedexem i zwyczajnie z niego nie korzystała. Przez to trening kotki szedł jej nieco topornie, ale ona po prostu nie widziała innego wyjścia. - Patrz tam - jej głos obniżył się nagle do szeptu, gdy zwęszyła na kilkadziesiąt metrów przed nimi niewyrośniętego Pidgey'a.
- Schowaj się za drzewem i postarają się skumulować całą swoją wewnętrzną energię, by porazić go prądem. Jak tego dokonać, zapytasz? Cóż, nie jestem pewna... ale wiem, że jesteś w stanie tego dokonać. Pomyśl o naszym dorobku, który bezczelnie kradną i atakuj! Zależy nam, by cel został trafiony elektrycznym atakiem, na który jest wrażliwy i musiał uciekać. Nie musisz się do niego zbliżać, więc masz tyle czasu ile potrzebujesz, aby się skupić... pamiętaj... cel... wola... namysł!!! I Shock Wave!!!

Szkoleniowy raport:

Pokemon: Meowth
Trenowany atak: Shock Wave
Typ ataku: Move Tutor
Aktualny postęp: +20%
Ogólny postęp: 20%

Niepowodzenie Moru było dla jej trenerki jak sukces, gdyż ta doceniała sam fakt, że kotka w ogóle chciała jej słuchać i starała się tak bardzo sprostać jej poleceniom. W końcu nauczyć pospolitego kota razić prądem to nie byle co, a malutka, chociaż nie przywykła do treningów, póki co nie narzekała. Mimo to, widać było jak na dłoni, że jeszcze sporo czasu minie nim opanuje ten ruch i Mabh będzie musiała zmobilizować wszystkie swoje zdolności motywacyjne, by jej przed wcześnie nie znudzić.
- Dobrze, tak trzymać! Pamiętaj, każde duże zadanie składa się z wielu mniejszych kroków i nawet malutki kroczek do przodu w końcu pozwoli ci opanować Shock Wave. Póki co spisujesz się znakomicie i chciałabym, byś spróbowała jeszcze raz... - Dziewczynka zamyśliła się, będzie potrzebowała tu jakiegoś wsparcia. Pigdey zdążył odlecieć z tego całego zamieszania, a Moru potrzebowała cierpliwego celu... Już wiem! Pomyślała z satysfakcją i pobiegła na tył domu po stalowe wiaderko, meowth dreptała za nią wybierając nieco okrężną trasę, dzięki czemu mogła zajrzeć tu i ówdzie i pacnąć łapką to, co akurat ją zainteresowało. W tym czasie Mabh napełniła wiadro wodą ze studni i przytaszczyła je z powrotem na padół.
- Wyobraź sobie, że to wiadro to Pidgey... wiem, że to trudne, ale zaufaj mi. Choć nie wzbudza ono w nas takiego pragnienia zemsty jak ptaki to łatwiej ci będzie użyć tego ataku na nim. - Poza tym słyszała coś o tym, że niby anteny przyciągają błyskawice i zgadywała, że miało to coś wspólnego z materiałem z jakiego zostały wykonane. Woda miała zaś posłużyć temu, by lepiej widać było jej postępy, nawet te niewielkie... by wydały się kotce znaczące i motywujące. Prawdopodobnie już niedługo będą mogły wróci do ptaków, lecz póki co, to musi wystarczyć.
- To jeszcze raz! Skup się, uspokój... weź głęboki oddech i kiedy uznasz, że to już ten moment, spróbuj jeszcze raz. Użyj Shock Wave na wiadrze i wydobądź z siebie ukrytą elektryczną moc drzemiąca w każdym meowth!

Szkoleniowy raport:

Pokemon: Meowth
Trenowany atak: Shock Wave
Typ ataku: Move Tutor
Aktualny postęp: +17%
Ogólny postęp: 37%

- Juhuu! - Zawołała dziewczynka i podskoczyła klaszcząc w dłonie. W mig pojawiła się obok kotki kucając przy niej i wystawiła dłoń, by mała przybiła jej piątkę. To nie pierwszy raz, gdy coś podobnego zrobiła, gdyż zwykła traktować ją i mówić do niej jak do człowieka... Moru nadal była trochę niepewna czego się od niej wymaga, ale przybiła jej łapkę. Na widok szczęścia swojej trenerki na jej pyszczku również pojawił się wyraz zadowolenia. Radość była zaraźliwa, tym bardziej że w odczuciu kotki, ona oraz Mabh były jedynymi istotkami na tej ziemi. - Już ci bardzo dobrze wychodzi! Jeszcze tylko trochę i pozbędziemy się tych ptaszysk na dobre, już się nie zbliżą wiedząc, że mamy takiego stróża! Hmm...
Dziewczynce przyszedł do głowy kolejny pomysł. Jej rodzice posiadali starego, wyleniałego Jolteona. Niegdyś to on pilnował sadu, lecz ostatnimi czasy spędzał swoje dnie leżąc na werandzie i obserwując, jak robi to para młodych Growlithów. Może on mógłby zaprezentować Maru jak wykonać elektryczny ruch? Chociaż nie znał Shock Wave, to był pokemonem elektrycznym i taka prezentacja jego zdolności mogła bardzo pomóc kotce zobrazować sobie jak to ma wyglądać. Tylko czy zgodzi się jej posłuchać? Jolteon nie był jej pokemonem, ale pamiętała jak używał swoich ataków elektrycznych na ptakach, gdy była jeszcze malutkim dzieckiem. Wzięła Moru na ręce i pobiegła na przód domu, gdzie - jak się spodziewała - znalazła starego Jolteona, który spał na swoim posłaniu przed oknem. Nie przejmując się tym podbiegła do niego i pacnęła go ręką w w ramię krzycząc jego imię. Pobudka była tak gwałtowna, że pokemon poraził ją prądem, a że trzymała na rękach Moru, także i ją. Mabh przez chwilę nie była w stanie nic zrobić tylko stała jak wryta, zaś meowth wbiła pazury w jej skórę starając się przetrzymać to cierpienie. W końcu jednak warknęła rozeźlona na pokemona i zaczęła wyciągać pazury, by go podrapać. Dziewczynka wiedziała, że kotka jest bardzo zadziorna i jak już zacznie to nie skończy, a że nie miała najmniejszych szans w walce ze starym, lecz doświadczonym już Jolteonem zabrała ją szybciutko z powrotem na tył domu.
- Prze... przepraszam za to - powiedziała łapiąc oddech z powodu biegu oraz porażenia prądem, serce cały czas waliło jej jak młotem. - Nie do końca o to mi chodziło... jesteś ranna? Proszę, nie bądź na mnie zła - poprosiła Moru. Kotka miewała humory jak małe dziecko i potrafiła obrazić się nawet o głupotę. Na szczęście jedzenie szybko rozwiązywało ten problem. Hmm... gdy na ostatnich zakupach w Azalea udało jej się kupić pewien przysmak zwany PokeBlockiem. Miała zamiar wypróbować go dopiero po skończeniu treningu, ale kto wie? Może jego smak tylko bardziej zmotywuje pokemona do działania?
- Hej, spróbuj tego - powiedziała do kotka wręczając jej czerwoną kosteczkę o smaku ostrym. Moru pierw obwąchała ze wszystkich stron, ale gdy w końcu wzięła ją do buzi na jej pyszczku pojawił się wyraz głębokiego zadowolenia. O to właśnie chodziło! - Dobre, dobre? - Dopytywała się dziewczynka śmiejąc się. - To miała być twoja nagroda za naukę ataku... dostaniesz jeszcze jeden kiedy uda ci się go opanować. To co, wracamy do treningu? Pokażemy temu Jolteonowi, że też potrafisz porazić! Obiecuję, że po tej próbie pójdziemy do domu odpocząć i kontynuujemy jutro.
Kotka cały czas leciutko się trzęsła po tym całym wydarzeniu, ale posłuchała swojej trenerki z podobnym skutkiem. Mabh pomyślała, że chociaż atak nie wymagał kontaktu z przeciwnikiem to jednak Moru zwykła atakować fizycznie i to mogło jej też bardzo pomóc z treningiem. Poleciła jej wykonać ruch trzymając łapki na brzegu wiaderka i sama się lekko odsunęła. - Dobrze... skup się i gdy będziesz na to gotowa, użyj Shock Wave! - I tak poćwiczyły jeszcze kilkanaście minut, po czym jak Mabh obiecała, wzięła małą na ręce i tuląc ją  do piersi zaniosła do domu. To był pracowity dzień dla nich obu i zasługiwały na odpoczynek.

Szkoleniowy raport:

Pokemon: Meowth
Trenowany atak: Shock Wave
Typ ataku: Move Tutor
Aktualny postęp: +20%
Przywiązanie: +3%
Ogólny postęp: 57%

Opanowawszy już podstawy ataku Shock Wave, Moru otrzymała cały dzień zasłużonego odpoczynku. Wykorzystała go ganiając za ptakami w typowy dla siebie sposób, tj starając się sięgnąć je pazurami. Niestety często udało im się odfrunąć, pozostawiając ją sfrustrowaną na ziemi. To musiało dać kotce do myślenia, że chociaż nie była pokemonem walczącym na dystans, to taki atak w arsenale bardzo by się jej przydał. I choć leniła się jak mogła korzystając z czasu jaki jej dano to nie potrafiła do końca przestać myśleć o Shock Wave. Była bardzo uparta i chociażby z tego powodu musiała nauczyć się tego ruchu.

W czasie gdy Moru starała się nie myśleć o jutrzejszym treningu, jej trenerka na odwrót - próbowała wymyślić nową strategię nauczania. I tak jak kotka, odnosiła w swoich staraniach porażkę. Zależało jej, by meowth nie znudziła się treningami, ale jakby na to nie spojrzała to nauka czegokolwiek wiązała się z dużą ilością powtórzeń... i to niestety był najbardziej czasochłonny jej etap. Mabh nie wiedziała jednak, że Moru była jeszcze młodziutką kotką o bardzo małym rozumku i zabawianie jej było w istocie bardzo proste. Wystarczyło po prostu z nią być!

I tak, gdy następnego dnia wyszły razem na padół koło dziewiątej rano - Mabh, po wykonaniu swoich porannych obowiązków i Moru przeciągająca się po drzemce - okazało się, że wiaderko zniknęło. Zostało zagospodarowane przez ojca dziewczynki do pracy i wyglądało na to, że będą musiały radzić sobie bez niego. Coś jej jednak mówiło, że Moru jest na to gotowa, a sama zainteresowana wydawała się być niewzruszona takim obrotem spraw.
- Cóż, w takim razie wracamy do ruchomych celów... będziesz musiała się jeszcze bardziej skupić na tym zadaniu, gdyż uciekające ptaki będą cię rozpraszać. Ale w zamian za to, możesz spróbować zaatakować je pierw Scratch, przytrzymać i dopiero wówczas spróbować użyć Shock Wave. - Kto wie, może atak fizyczny, który jest dla niej o wiele bardziej naturalny i który z pewnością pobudza jej instynkt drapieżcy znacznie bardziej niż fala elektryczności pomoże. Póki co kotce udało się stworzyć nieco tej energii, lecz możliwe, że nie było w niej zamiaru ataku. Możliwe, że jeśli wda się w walkę z innym pokemonem to jej instynkt zadziała i będąc pod wpływem stresu wykona poprawnie ten ruch. Znalezienie odpowiedniego przeciwnika nie zajęło im dużo czasu i już po chwili na znak swojej trenerki, meowth rzucała się na młodego Pidgeya z pazurami. Dopiero, gdy ptak znajdował się już pomiędzy jej łapani, Mabh wydała rozkaz. - Użyj Shock Wave!

Szkoleniowy raport:

Pokemon: Meowth
Trenowany atak: Shock Wave
Typ ataku: Move Tutor
Aktualny postęp: +18%
Przywiązanie: +5%
Ogólny postęp: 80%

Gdy w Królestwie na dobre zawitała wiosna, ciężej było znaleźć motywację do pracy... ostatnie dnie Mabh oraz Moru spędziły na wylegiwaniu się w cieniu drzew i obżeraniu chłodnymi przekąskami. Był to też jeden z okresów, w których na gospodarstwie stosunkowo niewiele się działo, co tym bardziej skłaniało ku lenistwu. Lecz chociaż rodzice dziewczynki mieli chwilowe wytchnienie od ptasich szkodników, nie znaczyło to, że mogły z Moru przebimbać całe wakacje! Ani się obejrzeć, a wrócą ze zdwojoną siłą! I chociaż nie było łatwo oderwać się od leniuchowania, nastał ten jeden dzień, kiedy Mabh zdecydowała się powiedzieć dość.
- Moru! - Energiczny rozkaz dziewczyny szybko postawił kotkę na nogi, rozglądała się teraz zdezorientowana. - Czas dokończyć to, co zaczęłyśmy. - Mabh zauważyła, że miała problem z kończeniem tego, co zaczęła... ale jeśli się na to nie zdobędzie to nie będzie mogła zacząć nauki kolejnego ataki. - Atak Shock Wave... potrafisz już go wykonać i przesłać energię na trzymany przedmiot. Potrafisz wydobyć z siebie wystarczającą moc... ale pozostała jeszcze jedna kwestia. Ata ten powinien być w stanie uderzyć w przeciwnika nawet, jeśli ten spróbuje się przed tobą ukryć. Jak tego dokonać? Tak samo jak metal przyciąga elektryczność, musisz potraktować przeciwnika jak magnes dla swojego ataku. - Nie była pewna, czy wyraża się w sposób jaki Moru zrozumie... gdyż w gruncie rzeczy nie wiedziała, czy sama nie wygaduje bzdur. Nie znała się na tym, była zwykłą dziewoją ze wsi... ale na chłopski rozum, coś musiało w tym być. Przytaszczyła znów na padół metalowe wiaderko wypełnione wodą i postawiła je przed sobą. W okolicy nie było ostatnio zbyt wielu ptaków i musiały posłużyć się nim. - Twoim celem będzie użycie Shock Wave na tym wiadrze... i nie na mnie - dodała po chwili. - Zamknij oczy... skup się. Przy tym ataku nie możesz polegać na swoich zmysłach, gdyż ma on trafić w przeciwnika nawet jeśli ty sama go nie widzisz. Tak długo jak wiesz, kto nim jest i skupisz się dostatecznie, powinnaś być w stanie przesłać energię elektryczną w jego kierunku. Gdy złapiesz kontakt, wzmocnij siłę ataku. Najpierw stopniowo, a potem coraz mocniej w miarę jak nabierzesz pewności siebie. W tym treningu nie chodzi jednak o siłę, a o celność, a ta wymaga największego skupienia. Nie spieszymy się dzisiaj, robimy wszystko powoli, w dobrym tempie... wyłącz wszystkie zmysły, zamknij oczy i staraj się nie podążać za słuchem i węchem. Użyj siły ataku jako wskaźnika. Ja będę co jakiś czas przestawiała wiaderko w innym miejscu i stawała w bezpiecznym miejscu... dopiero gdy dam ci znać, użyj ataku.
Jak powiedziała tak zrobiła, a bezpiecznym miejscem w tym przypadku były drzewa oraz płot. Cóż, nie wiedziała czy jest w stanie się na pewno przed tym atakiem schować i podejrzewała, że oberwie kilka razy nim Moru nauczy się go kontrolować. To mogło być trudne, gdyż nie była elektrycznym pokemonem i Mabh wymagała od niej, aby wczuła się w energię, która do niedawna była jej całkowicie obca.
- Postaraj się dziś malutka, a na deser dostaniesz coś pysznego - obiecała dziewczynka i wspinając się na drewniany płot nakazała kotce użyć ataku. - Shock Wave!
Zależało jej, aby Moru użyła tego ruchu przynajmniej cztery albo pięć razy, stawiając wiaderko w różnych miejscach. Potem zwiększyła trudność i samemu stawała w innych miejscach, aby pokemon nie sugerował się odgłosem jej kroków. Dawała małej sporo przerw, gdyż zależało jej na dłuższym i mniej intensywnym treningu, który pozwoli im naprawdę dopracować ten ruch bez stresu. Szczególnie, gdyż spodziewała się samemu oberwać przynajmniej raz, a chciała wrócić do domu w jednym kawałku. Po skończonym treningu pochwaliła kotkę i dała jej obiecane dwie kostki Spicy Pokeblocka.
- Proszę bardzo Moru, spisałaś się dzisiaj na medal i w pełni zasłużyłaś na nagrodę. Jestem z ciebie dumna. Bardzo dobrze ci idzie i widzę, że to dlatego, że tak bardzo się dla mnie starasz. - Po tych słowach wzięła kotkę na ręce i mocno ją przytuliła głaskając miękkie futerko i wdychając jego zapach. Przebywanie z Moru dawało jej mnóstwo radości i działało bardzo kojąco na jej nerwy, naprawdę była jej najlepszą przyjaciółką... miała nadzieję, że kotka również czuje w ten sposób. Czasem bała się, że więź jaka je łączy wynika bardziej z tego, że meowth jej najzwyczajniej w świecie potrzebuje. Karciła się za takie myśli, w końcu widziała w jej oczach, że patrzyła na nią z takim uwielbieniem. Mabh po prostu do tego nie przywykła. - Kocham cię - szepnęła jej na uszko szczerze i przytuliła do serca. Miała nadzieję, że nic ich nigdy nie rozdzieli.

- 2 spicy pokeblocki

Szkoleniowy raport:

Pokemon: Meowth
Trenowany atak: Shock Wave
Typ ataku: Move Tutor
Aktualny postęp: +20%
Przywiązanie: +6%
Ogólny postęp: 100%

Na kolejny trening z Moru, Mabh zaplanowała coś naprawdę wyjątkowego... od rana była tym podekscytowana, czym zaraziła swojego pokemona przy pakowaniu się na drogę. Tego dnia wyruszały na wycieczkę w miejsce, gdzie nauka nowego ataku powinna pójść im sprawniej niż na miejscu. To z resztą nie był jedyny powód... wspominałam, że czeka na coś wyjątkowego? I cóż, wysypisko śmieci jako miejsce treningu z pewnością można określić tym słowem. A Mabh? Fakt, była podekscytowana podróżą i perspektywą poznania przez meowth nowego ataku... nie zaś samym miejsce. Kotka zamrugała oniemiała i pewnie gdyby mogła, przetarłaby oczy łapką.
- I jak ci się podoba? - Zapytała dziewczynka spoglądając na góry gnijących gratów. Inni zobaczyliby tu tylko śmieci, ona - okazję. Powoli jednak Moru zaczęła się wycofywać i musiała zareagować. - Wiem... wiem, że tu jest okropnie... - Przyznała i westchnęła, kogo starała się oszukać? Wyobrażała sobie lepszy sposób na spędzenie wolnego czasu, ale słyszała kiedyś jak dzieciaki z jej szkoły mówiły o tym miejscu... podobno było idealne do trenowania pokemonów. W tamtym czasie Mabh nie zwróciła uwagi na fakt, że mówiły o Nidoranie... Zazdrościła im i obiecała sobie, że kiedyś przyjdzie tu z własnym pokemonem. Oto i jest, wysypisko śmieci na obrzeżach Azalea Town. Jakieś dwie godziny drogi piechotą od jej domu. Taka wyprawa i... - Hej hej, proszę, nie uciekaj! Nie będziemy wchodzić do środka, zostaniemy z brzegu... do zapachu da się przyzwyczaić - przekonywała Moru i chyba w końcu przekonała, bo choć z krzywym wyrazem pyszczka to przysiadła ostrożnie na ziemi jakby ta miała ją sparzyć. Zgodnie z obietnicą, pozostały z Moru przy brzegu wysypiska nie zagłębiając się w nie bardziej...
- Proszę, na zachętę - dodała prosząco i ukucnęła przez kotką, by dać jej kosteczkę ostrego pokeblocka. Meowth udawała obrażoną, ale koniec końców bloczek wzięła. - Jest jeden atak, którego chciałabym, byś się nauczyła i to są najlepsze do tego warunki. Im szybciej go opanujesz tym szybciej będziemy mogły sobie stąd iść... i nie przychodzić przez kolejne kilka dni. - Czy perspektywa nigdy nie wracania w to miejsce brzmiała wystarczająco przekonywająco? - A wszystko co musisz zrobić to... wyrzucić w przeciwnika trochę śmieci. Tak... to niestety znaczy, że będziesz musiała ich dotknąć, ale dzięki temu staniesz się bardzo silną meowth! Na wolności ten ruch znają tylko niektóre persiany - zapewniała. I cóż, troszkę może skłamała, ale wszystko w dobrej woli! Po prawdzie to Mabh widziała w telewizji jak persian wykonuje ten atak i od tamtej pory postanowiła nauczyć go swoją Moru. - I wszędzie gdzie uda ci się znaleźć jakieś śmieci, będziesz w stanie wykonać ten atak... a to znaczy absolutnie wszędzie! Ale uprzedzam, nie będzie to łatwe! Ten atak jest silny, ale zależy od twojej inicjatywy i siły. Dzisiaj będziemy ćwiczyć twoją technikę ruchu łapką, w celu uzyskania jak największej mocy... proszę, spróbuj pierw bez rekwizytów.
I tak obie zaczęły kombinować i obmyślać najlepszą strategię metodą prób i błędów. Kotka musiała być w stanie jednocześnie zgarnąć kupkę śmieci i wyrzucić ją ze sporą siłą w konkretnym kierunku. Uznawszy, że oberwanie śmieciami będzie jeszcze mniej przyjemne niż sparaliżowanie atakiem elektrycznym, Mabh zdecydowała się pierw skupić właśnie na celności.

Szkoleniowy raport:

Pokemon: Meowth
Trenowany atak: Gunk Shot
Typ ataku: Move Tutor
Aktualny postęp: +6%
Przywiązanie: +3%
Ogólny postęp: 6%

Pogoda ostatnimi czasy dopisywała i pokemony na gospodarstwie wydawały się mieć szczególnie dużo zapału do pracy. Co ciekawe, Moru nie była tu wyjątkiem, gdyż od rana biegała za swoją trenerką po podwórzu starając się "pomóc". Mabh musiała uporać się ze swoimi obowiązkami nim mogła się zająć szkoleniem swojej podopiecznej, ale koło drugiej o południu udało jej się znaleźć trochę czasu. Chociaż słońce nie przygrzewało z taką siłą jak kilka godzin wcześniej, pogoda była nadal wspaniała. Aż szkoda było marnować ją na wyprawę na wysypisko śmieci! Z pewnością uda im się znaleźć na miejscu coś, czego mogłyby użyć przy treningu.
- Moru, chodź ze mną - zwróciła się do kotki dziewczynka i pobiegła za jeden z budynków gospodarczych. Przypadkiem był to ten sam, w którym jej rodzice znaleźli małą meowth kilka tygodni temu, lecz Mabh o tym nie wiedziała. Zaciekawiona, Moru pobiegła za swoją panią, która doprowadziła ją do kilku pagórków ze ściętej niedawno trawy. W niedługim czasie miały zostać zebrane na nawóz, ale przecież nie będzie to wielki problem jeśli wykorzystają je teraz do zabawy... byle tylko po sobie posprzątały! - Pamiętasz ten ruch, którego uczyłam cię ostatnim razem? Nazywa się Gunk Shot i polega na rzuceniu w przeciwnika stertą śmieci. Ale nie muszą to być śmieci! Spróbuj z tą trawą - powiedziała i sama wzięła trochę w garść i wyrzuciła w powietrze. Trawa była sucha z wierzchu, lecz od spodu zatrzymywała sporo wilgoci i zapewne niedługo zaczęłaby się rozkładać i gnić. - Hmm... już wiem! Widzisz ten kosz? Trzymamy tutaj kompost. Widziałam, że chciałaś mi pomagać cały poranek i chyba znalazłam dla ciebie idealne zadanie. Przypomnij sobie technikę ruchu łapką, której cię ostatnio uczyłam... tak, właśnie tak. - Dziewczynka wykonała kilka gestów wraz z kotką. - I spróbuj rzucić suchą trawę do tego pojemnika! Tata na pewno się ucieszy z twojej pomocy! - Meowth była pokemonem Mabh, ale czuła pewnego rodzaju szacunek do jej rodziców, którzy odnaleźli ją, gdy była porzucona i głodna. Z pewnością chciałaby się przed nimi popisać. - A dodatkowo... - tutaj wyjęła z kieszeni kosteczkę ostrego Pokeblocku, za którym kotka przepadała. - Za dobrze wykonaną pracę należy się nagroda! Nie martw się Moru, pomogę ci z tym! - W końcu były w tym razem!