[szkoła] korytarz

Na korytarzu wywieszono informacje o numerach sypialni przydzielonych do poszczególnych chłopców:


* Dla ciekawskich: pokój nr 71 zajęty jest przez Jamesa.

Dziewczyna opuściła salę i plecami zamknęła za sobą drzwi, w środku było za dużo chaosu jak dla niej, już na korytarzu było znacznie ciszej. Wzięła dwa albo nawet trzy głębokie wdechy i spojrzała na pokemona z uśmiechem, usiadła na podłodze, opierając się o ścianę, trochę odeszła od drzwi, coby się jej nic nie stało.
-Tutaj jest zdecydowanie lepiej - stwierdziła i nie byli daleko od sali, więc jeśli będzie się działo coś ważnego, to na pewno tego nie przegapi. Nagle ta cisza zrobiła się jakaś niezręczna. Otworzyła pudło jeszcze raz i spojrzała na swój mundurek. Trzeba by było się przebrać, ale raczej nie tutaj. No cóż - to poczeka. Teraz skupiła się na lisku, jej szkolnym pokemonie, partnerze.

___Opuściłem klasę, w której odbywało się przywitanie i dojrzałem, że na korytarzu stoją już dwie osoby. Dostrzegłem też, że na ścianie wisi rozpiska z przypisanymi nam pokojami. Ruszyłem w tamtą stronę, wciąż osłaniają Sinsitea dłonią.
___- Cześć! Niezłe zamieszanie się tam zrobiło. - rzuciłem do zebranych na korytarzu ludzi, uśmiechając się szeroko i unosząc rękę w powitalnym geście. Spojrzałem na kartkę, dostrzegając, że w pokoju mam być z jakimś Victorem. Nie miałem pojęcia, kto to w ogóle jest. Zamiast tego przeniosłem swoje zainteresowanie na pozostałą dwójkę. - Swoją drogą, jestem Garret. Wiecie może, kto to ten Victor?

Słysząc głos nieznajomego postanowiła podnieść głowę do góry. Różowo włosy wydawał się znajomy z klasy, mówił coś chyba o opanowaniu chaosu.
- Oprócz wystraszenia o własne życie... chyba wszystko okej, prawda lisku? - spojrzała na lodowego przedstawiciela rodziny Vulpixów. Podniosła się z podłogi, lepiej jej się będzie rozmawiało.
- A jak twój pokemon? Poprawił mu się humor? - zapytała, zanim wyszła, to zdążyła zauważyć, że stworek był bardzo rozpłakany i nie dało się go uspokoić. Miała nadzieję, że jednak w końcu pokemon zdołał się lepiej poczuć z pomocą swojego nowego trenera. Nowo przybyłego powitała machnięciem ręki, przestąpiła z nogi na nogę i poprawiła włosy. Z tego wszystkiego sama zapomniała się przedstawić. Uśmiechnęła się delikatnie.
- Nie, w zasadzie to nie znam tutaj nikogo - stwierdziła, dopiero niedawno się tutaj pojawiła i nie miała okazji jeszcze nikogo poznać. - Nazywam się Poppy - przedstawiła się chłopakom.

—- - Eeech. No trudno. Trzeba się przekonać samemu. No nic. Miło było was poznać! Trzymajcie się. - posłałem dwójce lekki uśmiech i znów pomachalem, tym razem na pożegnanie. Chciałem się już dostać do swojego pokoju. Podejrzewałem, ze mój współlokator już się tam znajduje, więc pewnie dostanę gorsze łóżko. Moja wina. Było się nie opieprzać. Skierowałem się do wyjścia z budynku, a potem do akademika.

Z/t

Pomachała chłopakom na pożegnanie, spojrzała na swojego towarzysza i wzięła go w dłonie, nie było sensu maluszka wsadzać do pokeballa, skoro jej pokój nie był tak daleko stąd. Zabrała resztę swoich rzeczy i spojrzała po podłodze, czy aby na pewno wszystko zabrała. Kiedy uznała, że jednak wszystko ma - ruszyła do pokoju.


z/t