Szkolenia Jacqueline

Minccino zaklaskała w dłonie zadowolona z tego, że ty też się cieszyć. Zaśmiała się i stworzyła jeszcze dwie kulki, z których jedna stopiła się jakby była wystawiona na słońce. W tym czasie Sencha poprawiła swoje celowanie, idealnie opanowując rzut nasieniem wypełnionym wybuchową energią.


Sewaddle opanowuje Seed Bomb!

___ - Wspaniale Ci poszło Ma Mie~ - pogłaskała Cinnamon po głowie, ciesząc się z jej uśmiechu oraz drobnej zmiany podejścia. Jej trujące ataki również nabrały wprawy – jedna z kul faktycznie wyglądała, jakby nadawała się na zabójczy pocisk~ Druga rozpłynęła się, opadając na podłogę jak plama czegoś gęstego, lecz nie było w tym niczego złego, wprost przeciwnie. Wyglądało na to, że Minccino potrafiła manipulować gęstością i rodzajem wytwarzanej trucizny, może nie świadomie w chwili obecnej, ale na pewno się tego nauczy~ Jackie uśmiechnęła się. - Oby tak dalej~ Widzisz, jesteś w stanie stworzyć kulkę z twardej substancji oraz z płynnej~ Możesz wymyślać z tego najróżniejsze rzeczy~! - zawołała, głaszcząc Cinne czule pod bródką, by następnie trochę się odsunąć, dając jej więcej czasu oraz miejsca do ćwiczeń.
___Sencha skończyła swój trening, więc Jackie nagrodziła ją uściskami i całusem w główkę, mówiąc, że wspaniale jej poszło i jest z niej niezwykle dumna~ Posadziła sobie robaczka na główce, mówiąc, że Cinnamon ma dziś bardzo trudne zadanie, więc powinny ją wspólnie dopingować, więć Sen uniosła łapki, machając zachęcająco do puchatego pokemona~

Szynszylka poczuła potężną moc wsparcia nie tylko od swojej trenerki, ale też koleżanki z drużyny. Dzięki temu dzisiejszy trening zdawał się bardziej owocny. Kolejne, tworzone przez Cinnamon kule były bardziej zbite i topiły się dopiero po chwili. Sukcesywnie mogły pełnić rolę pocisków.

___Cinnamon coraz lepiej opanowywała swój nowy atak, już nawet porzucając myśli o tym, jak bardzo nie lubi się brudzić. Wyraźnie ćwiczenia i dbanie o to, by fioletowa ciecz pozostała pomiędzy łapkami, ale kilka centymetrów od sierści, jakoś podziałało – pokemony w pewnym stopniu były zdolne utrzymywać swoje ataki i nie być z nimi w kontakcie fizycznym, więc należało to tylko wypracować~ A Minccino świetnie sobie z tym poradziła, skupiając się na samej formie ataku i ćwicząc z większym entuzjazmem. Wydawała się być też bardzo zadowolona z tego, że Jackie jej przyklaskuje i trzymając kciuki zapewnia ją o jej zdolnościach, oraz z faktu, że Sewaddle była jej małą i osobistą cheerleaderką. Skądś wyjęła dwa listki, które udawały pompony i machała nimi, tańcząc na ramieniu dziewczyny... Skąd i jak? Nieważne~ Liczył się gest!
___ – Ah, widzisz, udało się~ - pochwaliła Jacqueline. - Wyglądają teraz jak kule do rzucania~ Myśl o nich może jak o śnieżkach – musisz taką rzucić nim się rozpuści w łapkach! - dziewczyna wskazała tarczę, do tej pory nieużywaną, która była specjalnie przygotowana dla Cinnamon. Wzmocnienia oraz blacha nie pozwolą truciźnie od tak stopić i zniszczyć blatu, dając dobrą powierzchnię i sposobność do ćwiczenia celności. Z tym Minccino nie powinna mieć problemu, patrząc po tym jak opanowała Iron Tail oraz Seed Bomb. Tak trzymać~!

Cinnamon skinęła delikatnie głową i użyła całej wyobraźni, aby zmienić fioletowe kuli w białe śnieżki. Początkowo szło jej ciężko, ale szybko uwierzyła we własne myśli, atakując tarczę z wielką frajdą. Nawet Senchy spodobał się pomysł i zeskakując z ramienia trenerki, rzuciła w tarczę Seed Bombem udając, że to śnieżka.

___I z atmosfery, która jeszcze niedawno nosiła ślady powagi, teraz wszystko przerodziło się w jedną, wielką zabawę~ Jackie ze zdumieniem obserwowała jak Cinnamon lepi z fioletowych kulek trucizny śnieżki, sprawiając, że substancja którą wytworzyła staje się twardsza, zbita, idealna do rzucania~ Z początku na jej mordce pojawiło się zastanowienie, gdy usilnie myślała nad tym jak zrobić z tego śnieżki, lecz jej wyobraźnia puściła wodze fantazji i zaczęła skakać i fikać rzucając w tarczę kulami. Haha~ Sencha zeskoczyła z ramienia Jackie i podpełzła bliżej Minccino, by wraz z nią rzucać pociskami w stronę tarczy – choć ze strony robaczka były to wybuchające nasiona. Zrobiło się głośno, ale jakże zabawnie, gdy ta tarcza była pod ostrzałem najdziwniejszych pocisków~! Teraz Jacqueline robiła za cheerleaderkę, machając rękoma i zachęcając pokemony do dalszych ćwiczeń. Aż się jej o czymś przypomniało i podeszła do ściany, odsłaniając pulpit sterowniczy i po chwili namysłu, kliknęła kilka przycisków... Przed tarczą, w suficie, otworzyła się dziura, z której wyjrzała metalowa łapka oraz koszyk pełen najzwyklejszych piłek tenisowych. To tak dla urozmaicenia.
___ – A teraz spróbujcie trafić śnieżkami w ruchomy cel~ - zawołała radośnie dziewczyna. - Nie pozwólcie piłkom dotknąć podłogi. Gotowe~? Raz, dwa... Trzy~! – jak na zawołanie, leniwym ruchem metalowa łapa zaczęła wyjmować żółte kule z koszyka i upuszczać na ziemię.

Obydwa pokemony ochoczo zabrały się do trafiania w ruchomy cel. Minccino szło zdecydowanie lepiej, gdyż była szybsza od Senchy, co skończyło się tym, że została na polu treningowym sama, a Sewaddle wróciła na ramię trenerki ska oglądała mknące w stronę tenisowych piłek fiol teowe kulki.

___Kulek przybywało i to w szybszym tempie, po to by Minccino zajęta trafianiem w nie, przestała myśleć o fakcie, że cały czas tworzy truciznę. Zachowanie pokemona świadczyło już o tym, że czuje się o wiele lepiej w manipulowaniu owym ruchem trującym, lecz chyba świadomość, iż może się pobrudzić, jakoś tkwiła w jej główce. A Jackie chciała, by nie patrzyła na to w ten sposób – wszystko czego się uczyły miało jakiś cel, nawet jeśli brudziło, przeszkadzało czy irytowało... Miało za zadanie wspomóc i znaleźć jakąś drogę wyjścia, dlatego chciała jednocześnie utożsamić to z taką zabawą, by Cinna z radosną mordką podskakiwała i rzucała kulkami w górę... O tak jak teraz! Wybijała ze swobodnego opadania każdą z piłek tenisowych, a w powietrzu widać było walkę żółtego koloru kulek oraz fioletowych pocisków wyrzucanych w górę przez Minccino~ Sencha wróciła na ramię Jackie, chyba świadoma, że może troszeczkę przeszkadzać, ale wyjęła z powrotem te dwa zielone listki, machając nimi na wszystkie strony i zagrzewając Cinnamon do ćwiczeń~ Tak tylko trzymać, Jackie kochała owe stworki i cieszyła się, że tak się zżyły, by wspierać się w nauce~
___ – I raz, i dwa~ I jeszcze raz~ Brawo~ - śmiała się dziewczyna ilekroć Cinna trafiała w kule tenisowe, które teraz zastąpione zostały przez piłeczki ping-pongowe... O wiele mniejsze i lżejsze punkty do trafienia... Oh-oh, jak sobie z nimi poradzi~?

Choć kulki były mniejsze, Minccino nie zamierzała pudłować. Ogień, który rozszalał się w jej oczach spaliły wszystko jednym spojrzeniem. Zaledwie co czwarta kulka z trucizny nie sięgnęła celu. Wyglądało na to, że pomimo początkowych oporów atak był niemal wyuczony.

___Oh, teraz to się dopiero porobiło~ Im więcej czasu Cinna skupiała na ataku, tym szybciej kulki wzlatywały w powietrze... Krótko mówiąc, wymykały się z jej łapek z prędkością światła, lecąc w górę i strącając piłki w dół. Było tylko słychać jak ping-pongowe kulki grzechoczą, uderzając o posadzkę~ Jackie aż podskoczyła uradowana i zaśmiała się wesoło, gdy Minccino pokonała swoje obawy, stojącą przed nią tarczę i ba, teraz pokazała mechanizmowi z piłkami, na co ją stać~ Sencha również fikała koziołki na jej ramieniu, zadowolona~ Oj, trzeba było przyznać pokemonowi, że wykazała się dziś bardzo mocno, zwłaszcza, że to był długi trening i miała do opanowania trudny ruch. Jacqueline się rozpromieniła wiedząc i widząc, jak jej puchata kuleczka dopięła swego, szlifując tą umiejętność. Brawo~
___ – Cudownie~ Obiecuję, za dzisiejszy dzień zamierzam ugotować wam coś przepysznego na obiad~ - uśmiechnęła się, chwaląc czule oba swoje pokemony i klaszcząc w dłonie. Po wszystkim wypadałoby oczywiście posprzątać, pozamiatać i udać się do domu... Cinnamon na pewno zechce wziąć kąpiel, Sencha pewnie utnie sobie drzemkę, a potem pora na coś dobrego~

Trening Gunk Shota był ciężki ni niezwykle wymagający, ale Minccino poradziła sobie z nim pomimo przeciwności i własnej niechęci. Po zakończonym treningu choć zmęczenie ogarnęło całą trójkę, posprzątały salę treningową i udały się wziąć kąpiel.


Mincinno opanowuje Gunk Shot!

___Nie pozostało nic innego jak wywiązać się z obietnicy~ Jackie porwała w ramiona Cinnamon, uściskała i ją i Senchę i razem wyszły z sali~


___Wróciły na salę gdy odpowiednio odpoczęły i z nową werwą mogły podjąć się treningu nowych ruchów~ Jackie z entuzjazmem pojawiła się na sali, uśmiechając się i pokazując co ma dla swoich pokemonów przygotowane... Dla Senchy kolejna tarcza – tym razem srebrna, przypominająca kule, jarzyła się delikatnie, zdradzając, że nie jest taką zwykłą kulą. A technologicznym cudem, mającym pomóc jej w opanowaniu nowego ruchu~ Dziewczyna wskazała ją i przykucnęła przy robaczku, podsuwając jej pod łapki ekran PokeDexu, gdzie pokemon wystrzelił w kierunku przeciwnika kolorowy promień.
___ – To jest Signal Beam~! Ruch robaczkowy, taki jak Ty~ - połaskotała delikatnie boczek Senchy. - Najpierw trzeba się skupić, zebrać w sobie energię i wystrzelić w stronę kuli~ Spróbujesz? - pogłaskała czule pokemona, po czym pocałowała go w główkę i podeszła do Cinnamon. Przed nią stał jej wróg numer jeden! Robot, na którym ćwiczyła ruch After You oraz Covet, niestrudzony robocik, który bezczelnie ignorował jej wdzięki... I dalej trzymał ową kolorową piłkę w dłoniach! Jackie uśmiechnęła się i pogłaskała Cinne za uszkiem, teraz jej pokazując animacje ruchu, jakiego chciała by się nauczyła.
___ – Może się zdarzyć Ma Mie, że podstępem czy uwodzeniem czegoś nie zyskasz... Także dzisiaj, musisz mu Knock Off'em wytrącić z rąk piłkę. - cmoknęła puchatą głowę. - Wszystkie chwyty dozwolone, pokaż mu kto tu rządzi~!

___Jackie patrzyła z uwagą, jak Cinnamon podchodzi do kolejnego ruchu poważnie, podnosząc w górę ogonek i szykując się do ataku. Miała za zadanie wytrącić piłkę z rąk machiny – co nie było prostym zadaniem, gdy robot okręcał się wokół własnej osi, schylał, odsuwał i przerzucał piłkę z ręki do ręki, byleby tylko nie znalazła się w zasięgu puchatych łapek. Cinna wykrzywiła mordkę i pacnęła go ogonem, lekko muskając zabawkę, ale potrzebowała jeszcze więcej ćwiczeń by opanować tą umiejętność bezpośredniego starcia. Mogła skakać, wyginać się i fikać koziołki, wszystko byleby wytrącić piłkę robotowi... Znały tyle ruchów i obrotów, jakie ćwiczyły podczas lekcji tańca, mogła wykorzystać je w walce kiedy tylko chciała. I robiła to wszystko, trenując pilnie, byleby pokazać, kto tu rządzi!
___Sencha za to wpatrywała się w tarczę czarnymi oczkami, po czym przymknęła ślepia, zbierając w sobie energię do wystrzelenia promienia. Nie było to wcale takie proste zadanie, bo polegało na zgromadzeniu sporej ilości mocy. Jej listki rozjarzyły się nieco na zielono i zamigotały nawet wieloma kolorami, lecz oprócz tego nic się nie stało. Jackie uniosła oba kciuki, uśmiechając się do robaczka i zachęcając do dalszych ćwiczeń, bo w końcu trening czyni mistrza~

Sencha starała się z całych sił, aby stworzyć promień, który widziała na filmiku. Pomimo jednak rozbłysków, nie udało się jej odtworzyć ataku. Niemniej trening nie poszedł na marne, robaczek wypluła długą, srebrną nitkę, która teraz falowała na wietrze od jej pyszczka na jakieś pięć metrów. Cinnamon również dawała z siebie wszystko stojąc naprzeciw największemu wrogowi z treningów - manekinowi. Dziś jednak nie musiała korzystać z trików, mogła zdzielić go ogonem i ukraść co chciała. Niestety nie było to takie łatwe, gdyż manekin okazał się być bardzo twardogłowy.

___Jackie patrzyła z podziwem na Senchę, która wystrzeliła kleistą nitkę, a ta poszybowała w stronę kuli jakby została wyrzucona z pyszczka pod ogromnym ciśnieniem. Hmm, przecież, Sewaddle były znane z tego, że za pomocą liści i swoich nitek szyły przepiękne, naturalne i całkowicie ekologiczne ubranka! Gdyby zadanie polegało na zaprezentowaniu tej umiejętności, dziewczyna od razu dałaby jej piątkę z plusem, lecz do zrobienia było co innego. Podeszła do Sen i przykucnęła obok, głaszcząc ją po główce i wskazując nitkę, która srebrną linią łączyła się z metaliczną kulą, kilka metrów przed nimi.
___ – Widzisz Ma Feuille, swoją nitkę? - zapytała, łaskocząc delikatnie robaczka w bok. - Wyobraź sobie, że to promyk Twojej energii, który musisz wystrzelić tak w stronę tej kuli~ Tą samą drogą, wzdłuż tej kreski wystrzel swój laserek~ Najpierw zamknij oczy i wyobraź sobie, że zbierasz w swoim wnętrzu tyle siły, by móc stworzyć z tego promień~! - dodała Jackie z promiennym uśmiechem, głaszcząc robaczka i odwracając spojrzenie na kulę. Ah tak, działać miało to urządzenie jak uziemienie, które wyłapie i zniweluje promień Signal Beam, minimalizując wszelakie szkody sali treningowego do zera~ Najprawdopodobniej oczywiście tylko w jakichś 90%, ale to też się liczyło~!
___Cinna za to uparcie trenowała ze swoim partnerem do ćwiczeń – manekinem. Ten trzymał w uścisku piłkę i choć Minccino skakała, uderzała go ogonem oraz łapkami po głowie, nie chciał jej puścić. Chyba w tym był pierwszy błąd, bowiem Knock Off zakładało, że pokemon używający tego ataku, wytrąca przedmiot z łap przeciwnika, a nie sprawia, że ten go upuszcza... Więc Jacqueline pośpieszyła wytłumaczyć to swojej puchatej przyjaciółce. Przywołała ją do siebie gestem i szepnęła na miękkie uszko co powinna zrobić, zupełnie jakby manekin był żywy i chciał obie plotkujące dziewczyny podsłuchać~
___ – Ma Cannelle, nie możesz tak otwarcie go podchodzić~ Wiem, że możesz robić co zechcesz i wszystkie chwyty dozwolone, ale jeśli skupisz się na jego głowie, on dalej będzie trzymał mocno piłkę! - stwierdziła Jackie – Wytrąć mu ją ogonem~!