Cleome Spinosa

Cleome jest chudą, brązowowłosą dziewczyną o turkusowo-błękitnych oczach. Ma około 1,70 metra wzrostu oraz waży tak z 55 kilogramów. Nie jest żadną brzydotą, jednak równocześnie nie jest Miss Universe, więc można powiedzieć że ma raczej przeciętną urodę, chociaż ma w sobie pewien urok osobisty. Większą uwagę przykuwa strój, który nosi. Jest to sięgająca kolan jasnoniebieska sukienka o krótkich ramionach. Założony na niej jest uroczy, biały fartuszek z delikatną koronką zawiązany za plecami. Dziewuszka ma wpiętą we włosy dużą kokardkę tej samej barwy, co główna część jej garderoby. Wszystkie elementy stroju posiadają również delikatny wzorek w kolorze oliwki. Jedynie ozdoba fryzura ma dodatkową rzecz: malutkie, fioletowe serduszko. Na nogach Cleome nosi rajstopy do kolan w biało-niebieskie pasy oraz czerwone buciki na grubych podeszwach.


Cleome jest dość pewną siebie osobą, która chętnie wyciągnie pomocną dłoń w stronę potrzebującego i z trudem zniesie widok czyjegoś cierpienia, przez co nie raz musiała zmagać się z niełatwymi zadaniami, które jednak ostatecznie kończyły się sukcesem. W ten sposób pośród mieszkańców sierocińca oraz okolicznego miasteczka zyskała opinię porządnej, chociaż trochę szalonej dziewczyny. Jeśli pierwsza część opinii otrzymała dzięki swojej dobroci, to druga pozostała w wyniku jej dziecinnej niewiedzy, a mianowicie podczas swojego wczesnego dzieciństwa często mówiła o „dziwnych ludziach, którzy przenikają przez innych". Z czasem nauczyła się przemilczać ten temat, jednak co raz zostało powiedziane już takim pozostaje i wszyscy inny zaczęli uważać ją za lekko szaloną. Może niegroźnie, ale jednak.
Chociaż zawsze zachowywała się przyjaźnie wobec innych, nigdy nie potrafiła znaleźć pośród dzieci z sierocińca nikogo kto by chciał chociaż z nią porozmawiać, a to za sprawą łatki „obłąkanej dziewczyny", dlatego też większość czasu spędzała w samotności na czytaniu książek. Dopiero wraz z poznaniem Duskulla zmieniła swoje przyzwyczajenia i zaczęła regularnie przychodzić na pobliski cmentarz, gdzie wraz z nim bawiła się najczęściej w berka pomiędzy grobami, bądź odgrywała scenki ze swoich ulubionych powieści.
Na pierwszy rzut oka Cleome wydaje się być praworządną osobą z pewną ilością nieszkodliwego „szaleństwa" jakim jest widzenie czegoś czego nie ma, to skrywa ona jeszcze większą, straszniejszą tajemnicę - ma w sobie magię i to jej najbardziej plugawą odmianę, magię nekromancji. Nie wie skąd pochodzi ten „dar", który zasługuje na miano przekleństwa, stąd też potrafi go kontrolować w bardzo słabym stopniu, jeśli można nazwać tak bezustanne dostrzeganie zmarłych, których dusze z jakiegoś powodu pozostały na ziemskim padole. To właśnie o nich mówiła pozostałym za młodu, co spowodowało obecne jej odosobnienie. Wszystkie zdobyte przez nią informacje o nekromancji pochodzą z książek fantasy, w których to osoby posługujące się tą mocą zawsze pełnią rolę czarnych charakterów, pragnących sprowadzić na świat zagładę. Cleome zdaje sobie sprawę z tego, że rzeczywistość może wyglądać zupełnie inaczej, jednak czasem po prostu się boi, ze któregoś nie zmieni się w nieumarłego potwora.


Matka - Cleome nigdy nie miała szansy jej poznać. Chciałabym móc ją poznać tylko po to, aby dowiedzieć się czegoś więcej o swoich zdolnościach.
Ojciec - Cleome nigdy nie miała szansy go poznać. Chciałabym móc go poznać tylko po to, aby dowiedzieć się czegoś więcej o swoich zdolnościach.


* Pomimo tego, że nienawidzi swojego „daru", nie raz używała go aby pomóc innym ludziom.
* Dawno temu, kiedy ogarnął ją naprawdę wielki gniew, jej oczy zmieniły kolor na zielony i zaczął wydobywać się z nich fioletowy dym.
* Jej ulubionym gatunkiem literackim jest powieść fantastyczna, przy czym im bardziej rozbudowany świat, w sensowny sposób, tym mocniej historia się jej podoba.
* Nie ma wymarzonego chłopaka, jednak gdyby w przyszłości miałaby się z kimś związać to chciałaby, aby był to ktoś kto nie porzuci jej z powodu jej odmienności.
* Nie przepada za kolorem różowym, woli od niego bardziej fioletowy i niebieski.


* Poznanie prawdy kryjącej się za jej snami o innym świecie.
* O ile to możliwe - odnalezienie Andy'ego, Milo oraz Serafiny.
* Nauczenie się kontrolowania magii tkwiącej w niej.
* Spotkanie wszystkich Legend oraz przeprowadzenie nad nimi dokładnych badań.

Biegnie przez ciemność próbując dobiec na czas, jednak nie ważne jak się stara, przybywa za późno. Nie może uratować nikogo, na kim jej zależy. Despair ... Andy ... Milo ... Serafina ... to jej wina ...


Cleome obudziła się w swoim łóżku, dysząc ciężko. Przetarła wierzchem dłoni spocone czoło, po czym spojrzała na wiszący na ścianie naprzeciwko zegar, który wskazywał minutę po północy. Minuta po ... czyli w końcu nadszedł dzień jej osiemnastych urodzin, ostatni dzień w tym sierocińcu. Dziś opuści go na zawsze, to spotykało tych którzy nie zostali adoptowani do tego czasu, a przynajmniej tak powinno być według zasad, ponieważ dotychczas nie zdarzyła się taka sytuacja. Wygląda na to, że była pierwsza.

Została podrzucona prawdopodobnie tuż po urodzeniu pod drzwi sierocińca, w którym spędziła całe swoje dotychczasowe życie. Nie mogła mówić że było ono złe, miała zapewnione miejsce do spania, ciepłe posiłki, naukę ... jednak nie oznaczało to, że była szczęśliwa. Odkąd tylko pamiętała zawsze widziała rzeczy, z których istnienia pozostali nie zdawali sobie nawet sprawy i chociaż to samo z siebie nie było problemem, to będąc małym dzieckiem popełniła poważny błąd, a mianowicie powiedziała o tym jednej z sióstr-opiekunek, które zajmowały się podrzutkami. Wieść o tym szybko się rozeszła miedzy innymi i od tego czasu nikt nie chciał nawet z nią rozmawiać, nawet pomimo tego, że była dla wszystkich niezwykle uprzejma.

Dziewczyna na moment zatonęła w przemyśleniach, jednak po chwili sobie przypomniała o śnie, który nawiedził ją po raz kolejny. Zrezygnowana westchnęła. Znowu jeden z tych, które nie pozwalają jej spać spokojnie w nocy, zawsze taki sam. Sen o rozpaczy. Sen o cierpieniu. Sen ... o innym świecie.

Zaczęły ją nawiedzać krótko po tym jak zdradziła się ze swoją „umiejętnością". na początku nie były one jakieś specjalne, opowiadały o zwyczajnych dniach w sierocińcu, jednak po pewnym czasie stały się one bardziej ... rozbudowane, szczegółowe i to w taki sposób, że niekiedy odnosiła wrażenie że nie są one fikcyjnym wytworem jej mózgu, ale wspomnieniami, chociaż wiedziała że to niemożliwe. W tych snach Cleome stawała się coraz starsza, złapała swojego pierwszego Pokemona, wyruszyła w podróż, zyskała wspaniałych przyjaciół ... których ostatecznie straciła. Nie wiedziała w jaki sposób, w jakich okolicznościach. Po prostu w pewnym momencie sny przeskakiwały ze szczęśliwych chwil na sam koniec opowieści, jak zacinająca się płyta z filmem. Początkowo dziewczyna ignorowała je, wmawiając sobie że to tylko fikcja, jednak pewno zdarzenie zmieniło jej nastawienie.

Któregoś dnia postanowiła udać się na pobliski cmentarz. Bez żadnego powodu, tak po prostu, chociaż wiedziała, że tym samym będzie musiała najpewniej znosić towarzystwo jakiś duchów. To właśnie wtedy natknęła się na przemarzniętego Pokemona, którym okazał się być Duskull. Kilka następnych chwil potoczyło się dokładnie tak samo jak w jej snach - uciekł przed nią z piskiem, ale kiedy w końcu zobaczył, że nie ma ona złych zamiarów, pozwolił jej podejść do siebie. W tym momencie dziewczyna uwierzyła, że być może jednak tamten świat nie był zmyślony i rozpłakała się, ponieważ właśnie odzyskała przyjaciela, o utracie którego dotychczas nie wiedziała.

Od tamtego czasu Cleome zaczęła pochłaniać jeszcze więcej książek oraz trenować wraz z małym duszkiem, aby kiedy nadejdzie właściwy czas opuścić sierociniec i spróbować dowiedzieć się, czym dokładnie są nawiedzające ją sny oraz o ile to możliwe odnaleźć pozostałe osoby z niego - Andy'ego, którego poznała po opuszczeniu Cherrygrove City; zmarłego Milo z hotelu gdzieś za Violet City oraz Serafinę, dziewczynkę z Goldenrod City. Jeśli oni naprawdę istnieją, to ma zamiar ich spotkać oraz odzyskać, nieważne jak trudne będzie to zadanie, a równocześnie ma jeszcze zamiar odkryć, dlaczego posiada takie a nie inne moce.

Jej walka rozpoczyna się dzisiaj.

10.04.2019 | - 46$ | Zakupy | 954$
14.04.2019 | - 145$ | Zakupy | 809$
22.04.2019 | - 40$ | Zakupy | 769$
09.05.2019 | + 135$ | Polowanie | 904$
11.05.2019 | - 10$ | Walka | 894$
11.05.2019 | - 100$ | Zakupy | 794$
15.05.2019 | - 70$ | Wyprawa | 724$
19.05.2019 | - 110$ | Zakupy | 614$
26.05.2019 | + 200$ | Polowanie | 814$
27.05.2019 | - 50$ | Datek | 764$
29.05.2019 | + 100$ | Praca | 864$
11.06.2019 | - 50$ | Event | 814$
23.06.2019 | + 200$ | Urodziny | 1014$
02.07.2019 | + 500$ | Gazetka | 1514$
06.12.2019 | + 100$ | kalendarz adwentowy | 1614$

Widzenie zmarłych [umiejętność pasywna] - Nekromanta bezustannie dostrzega dusze zmarłych, którzy po śmierci nie odeszli w zaświaty i może się z nimi komunikować.

Karta postaci zaakceptowana!