Gra Mabh Liddel

To byłoby zbyt proste, ale chociaż oba pokemony wyglądały już na dość zmęczone, to szczurek stracił swoją największą zaletę - szybkość. Dlatego Mabh nie była jeszcze gotowa oddać tej walki, musiała szybko wymyślić jak wykorzystać tą sytuację na swoją korzyść. Naprawdę nie spodziewała się ile była w stanie zrobić z ledwie trzema atakami, z czego tylko jeden zadawał obrażenia.
- Metapod, gdy następnym razem przeciwnik znajdzie się przy ścianie, użyj String Shot, by go do niej przytwierdzić wydłużając jednocześnie łączącą was nić. Potrzeba będzie bardzo dużo żyłki, by to osiągnąć, ale jeśli ci się uda to to wygramy. Dopiero, gdy uda ci się przykleić Rattate do ściany, rozbujaj się znowu do kolejnego Tackle!

Dziewczynka podbiegła do swojego pokemona i wzięła go w ramiona kucając... był dosyć ciężki.
- To była świetna walka, jestem z ciebie naprawdę dumna! A następna będzie jeszcze lepsza! - Tak naprawdę metapod przeszedł jej wszelkie oczekiwania. Pomyśleć, że pokemon, który nawet nie mógł się normalnie ruszać mógł odbyć tak wspaniałą walkę! - Myślę, że masz zadatki na prawdziwego wojownika - przyznała i przytuliła go do siebie. Tak kochała tego pokemona, że słowa nie mogły tego opisać! W końcu Mabh zwróciła swoją uwagę na trenera. - Dziękuję za walkę, wiele się nauczyliśmy. Tak, myślę że mam jeszcze jednego pokemona, który nie wybaczyłby mi, gdybym odpuściła taką okazję... metapod, chcesz zostać i obserwować, czy wolisz odpocząć w Poke Ballu? - Ze względu na Moru miała sporo empatii dla pokemonów pod tym względem. Zależnie od jego decyzji tak by postąpiła, po czym wstała i zajęła swoje uprzednie miejsce. - Uprzedzam, to mocna zawodniczka - powiedziała śmiejąc się czule do trzymanego w dłoni Poke Balla z paras.

- Aww jaki uroczy! - Powiedziała Mabh na widok poliwaga, ale jednocześnie zrobiło jej się go trochę żal... z paras nie było żartów i osobiście nie chciałaby być teraz w jego skórze. Z drugiej strony ich przeciwnik był doświadczonym trenerem, który właśnie dał im nieźle popalić. Nie bardzo była teraz w pozycji, by go nie doceniać. - Rydz, twoja kolej! Zacznij walkę od Leech Seed, a gdy przeciwnik zostanie nim unieruchomiony, użyj trującego pyłku! W tym korytarzu nie ma się niestety gdzie ukryć, dlatego musisz być w ciągłym ruchu, by unikać ataków przeciwnika! Potrafisz poruszać się po ścianach? - To było istotne pytanie, w końcu wiele owadów to potrafiło... czy parasy również do nich należały?

Paras czasem przerażała Mabh, jej "bad girl" persona kolidowała z usposobieniem dziewczynki, której zachowanie zwykło przypominać ciepłą kluchę. Cóż, w szkole zwykle unikała takich niemiłych dziewczyn, a teraz miała jedną pod opieką. Czy też... paras miała ją. Jednak atak Rydzyka odniósł zamierzony skutek, bo uwaga jej trenerki skupiła się w pełni na walce. I dobrze, bo oberwanie Blizzardem mogło się dla niej nie najlepiej skończyć.
- Rydz, od teraz używaj tylko Scratch! - Przeciwnik został zatruty i obsiany kradnącym zdrowie ziarenkiem do końca walki, więc paras pozostał na dobrą sprawę tylko jeden atak. Mabh wiedziała bowiem, że pokemon mógł mieć jednocześnie tylko jeden status. Paras nie posiadała też ataku, który mógł być realną kontrą na atak poliwaga. - Używaj ścian biegając po nich i odbijając się do ataku, by wzmocnić go skokiem z wysokości! W ten sposób staraj się unikać też ataków przeciwnika, w szczególności tego lodowego!

- Świetna robota Rydzyk, wracaj - pochwaliła pokemona Mabh, nim zniknął w Poke Ballu. - Dzięki za walkę - odpowiedziała też chłopakowi, nim ten się oddalił. Pozostało jej rozejrzeć się jeszcze po tych podziemiach, chociaż nie chciała już walczyć. Może znajdzie coś ciekawego, albo czegoś się dowie? Z tego co widziała, miało ono dwa wejścia i nie szkodziło wyjść tym drugim. Z pewnością musiała pozostawić przy obu plakat o zaginionym scytherze i od tego zdecydowała się zacząć. Może akurat ktoś coś widział? Mabh miała wrażenie, że uderza trochę głową w mur, ale może było jeszcze za wcześnie, by się poddawać? Dalej nie była też pewna jakie pokemony powinna wystawić do walki z liderką... czuła, że jednym z nim powinna być Moru, a przy tym chciała dać szansę swojemu ukochanemu metapodowi. Nie mogła jednak przy tym zignorować talentu paras, która z pewnością poczułaby się odepchnięta i zdradzona, gdyby nie dano jej szansy się wykazać. A może wcale nie będzie musiała wybierać? Po wyjściu na powierzchnię będzie mogła poszukać sali, nawet jeśli nie miała zamiaru wyzwać liderki tego dnia...

A więc ktoś próbował go złapać? To raczej nie wróżyło zbyt dobrze na ich spotkanie, scyther z pewnością będzie nieufny. Mimo to Mabh wyraźnie rozpromieniała na nowe wieści na jego temat.
- Bardzo dziękuję za tą informację! - Dziewczynka w końcu czuła, że ma coś do przekazania Bugsy'emu... przy tym jednak nie miała już powodu zostać dłużej w Goldenrod. Będzie musiała ruszyć w dalszą drogę najpóźniej jutro koło południa. A taki nagły limit czasu sprawił, że nagle znalazła się masa rzeczy, które chciała jeszcze tu zrobić. Przede wszystkim walka w sali... lecz pierw musiała uleczyć swoje pokemony. I może też iść na jakieś zakupy do tutejszego centrum handlowego? Po prawdzie Mabh nie była w stanie wyobrazić sobie w swojej małej główce ogrodu owego centrum. Zdecydowanie jednak nie miała już jednak czasu na trenowanie metapoda, dlatego w przypadku jeśli wystawić miałaby tylko dwa pokemony, padłoby na Moru i Rydza. Tylko chwila... - Gdzie jest ten Park Narodowy? - Oczywiście wiedziała, że znajduje się on gdzieś przy Goldenrod, ale wyciągnęła przy dziewczynie mapę regionu, by mogła jej go wskazać. Tak na wszelki wypadek, by wiedziała na pewno, gdzie ma się kierować. W końcu była to jej jedyna wskazówka.

Mając już plan działania na kolejny dzień (walkę z liderką oraz wyruszenie w dalszą podróż, do Parku Narodowego), Mabh zdecydowała się udać do centrum handlowego. W Azalea Town sklepy zamykano dość szybko i chciała zdążyć przed końcem dnia handlowego... choć przecież tak wielkie centrum mogło być otwarte to późnego wieczora. Chciała się tam udać bardziej z ciekawości niż faktycznej potrzeby czegoś konkretnego... ale może znajdzie coś, co pomoże jej w walce z Whitney? Albo coś na drogę? Może śpiwór? Tylko pytanie, czy woli go ze sobą dźwigać, czy spać na gołej ziemi... po zwiedzeniu centrum miała zamiar wrócić do Centrum Pokemon i wyleczyć paras i metapoda oraz zadzwonić do Bugsy. Miała już konkretne informacje i chciała dowiedzieć się, gdzie dokładnie w Ecruteak kierował się scyther. Nie mogła się doczekać tej rozmowy, aż zobaczy jego śliczną twarz! Poza tym oczywiście okropnie się jej bała! Ale musiała zachowywać się dojrzale, tu chodziło przede wszystkim o bezpieczeństwo jego pokemona!

***

Właśnie produkuję 4 pokeblocki bitter (pod kątem paras) oraz mam do wprowadzenia Moon Ball, Mystic Water i 2 Rare Candy (ale tych ostatnich teraz nie potrzebuję)

Obłowiona po pachy nowym ekwipunkiem trenerskim, który słusznie swoje kosztował, Mabh udała się do Centrum Pokemon. Była szczególnie zadowolona z loterii i to mocno poprawiło jej nastrój. Chociaż zaczęła się już robić senna, musiała się jeszcze skontaktować z Bugsy'm. Do rodziców zadzwoni już jutro po walce z Whitney, nim wyruszy w drogę do Parku Narodowego koło południa. Dziewczynka pierw odniosła pokemony do leczenia, a później swoje nowe do swojego pokoju. W następnej kolejności miała zamiar pozostawić całą trójkę w kafeterii, by się najadły. Psyducka nakarmi później, już w swoim pokoju. A w casie gdy stworki będą jadły i się razem bawiły, jeśli nic nie przeszkodzi jej w wykonaniu powyższych zadań, Mabh uda się do telefonu, by zadzwonić do lidera sali w Azalea. Miała już konkretne informacje dla niego i czuła że w pewien sposób... zasłużyła na prawo do rozmowy z nim. Na samą myśl o zobaczeniu go, serce zaczęło bić jej bardzo mocno.

***

Napisałam do Tea w sprawie tego TMu, bo nie wiem czy tak można. Ale jeśli nie to zawsze możesz dać mi te co mam w ekwipunku, Payback i Thunderbolt :)