Gra Mabh Liddel

Mabh była gotowa się rozłączyć, rozczarowanie mocno dostrzegalne na jej twarzy... jej serce stało się ciężkie i trudno jej było zrozumieć, jak coś tak z pozoru nieistotnego mogło mieć na nią taki wpływ. Wtem jednak na ekranie pojawił się on i dziewczynka się natychmiast rozchmurzyła, a wielki uśmiech pojawił się na jej twarzy. A zaraz potem zaczerwieniła się wściekle na widok stanu chłopaka. Był w p.. piżamie?! Opuściła wzrok nie będąc w stanie utrzymać kontaktu wzrokowego i dopiero po chwili podniosła go na powrót, lecz rumieniec nadal zdobił jej policzki.
- Oh! Obudziłam cię... przepraszam Bugsy. Jestem w Goldenrod, tutaj czas płynie jakoś inaczej... - Rozświetlone miasto, które nigdy nie śpi sprawiło, że Mabh nie zdała sobie sprawy z późnej pory. Z drugiej strony Bugsy widać lubił wcześnie kłaść się spać, co mogła zrozumieć... gdy mieszkała na wsi, sama przyzwyczajona była do wczesnego wstawania. - Udało mi się dowiedzieć, że scyther dotarł aż do Parku Narodowego i udał się stamtąd do Ecruteak. Mam zamiar wyruszyć tam jutro i kontynuować moje poszukiwania. - Mabh zdecydowała się nie dzielić z chłopakiem informacją na temat trenerów usiłujących złapać scythera, nie chciała go martwić. Dla niej samej te informacje były pełne nadziei i chciała, aby chłopak się rozchmurzył. - Jeśli udało mu się dostać do Ecruteak, to z dużym prawdopodobieństwem odnalazł adresata przesyłki... podasz mi adres, gdzie się kierował? Zapewne skontaktowałby się z tobą, gdyby tak się stało, ale chciałabym prześledzić sama całą trasę między Parkiem Narodowym i tym miejscem.

Ta rozmowa, której Mabh wyczekiwała od czasu opuszczenia Azalea, wcale nie podniosła jej na duchu. Wręcz przeciwnie, chociaż starała się robić dobrą minę do złej gry. Była bardziej zdeterminowana do znalezienia scythera i postanowiła nie kontaktować się z chłopakiem, póki tego nie uczyni. Z ciężkim sercem wstała od telefonu i ruszyła w kierunku kafeterii, by odebrać swoje pokemony. Powłóczyła do swojego pokoju w takim nastroju, jakby cały świat się zawalił. Cóż, w pewnym sensie tak było. Musiała nakarmić jeszcze psyducka przed snem, ale przy nim i przy Moru pozwoliła sobie okazać smutek. Wzięła kotkę w ramiona i przytulała ją głaskając i czekając, aż kaczka skończy jeść. Bugsy potrafił sprawić, że czuła się jakby była na szczycie świata, albo jakby miała się ukryć w najciemniejszej, najbardziej zapomnianej dziurze... dziewczynka nie zaprzątała sobie głowy wróceniem psyducka do jego Poke Balla zakładając, że sam to zrobi i położyła się na posłanym łóżku cały czas trzymając Moru w ramionach. W jej oczach pojawiły się łzy na myśl, że jej miłość była nieodwzajemniona, lecz nie pozwoliła im spaść. Chciała być dorosła i dojrzała, ale z tego wszystkiego czuła się niemal chora... zimny dreszcz wstrząsnął jej ciałem. Nie czuła się gotowa na kolejny dzień, ale on i tak musiał kiedyś nadejść...

- Cześć Whitney, ja jestem Mabh, jesteś moją pierwszą przeciwniczką w lidze.
Mabh miała przy swoim boku meowth, której zadaniem było oglądać i uczyć się po pierwszej walce z Whitney. Dziewczyna wypuściła z Poke Balla swoją paras, która zawsze i wszędzie była gotowa do walki.
- Rydz, to jest bardzo ważna walka, dlatego musimy być zgrane. Rozpocznij ją od Sleep Power i używaj go do skutku, aż przeciwnik zaśnie. - Tak jak w przypadku walki w podziemiach, nie rzuciło się jej w oczy nic z otoczenia, co mogłaby wykorzystać. Miała jednak dość prosty plan na tą walkę i przy werwie paras, mógł się powieść. - Dopiero wówczas, gdy przeciwnik zaśnie zaatakuj go Leech Seed, a potem Absorb! - Mabh była bardzo podekscytowana mogąc w końcu użyć trawiastego ataku i jeśli okaże się, że Smeargle zaśnie od razu, kontynuuje używanie go.

Mabh nigdy nie widziała takiego pokemona, lecz nie spodziewała się po nim ataku nie będącego typu normalnego. Wydawało jej się, że Bugsy w swoich strategiach polegałby przede wszystkim na atakach robaczych... lecz choć taki obrót spraw nie był dla nich korzystny, miały z paras szansę wygrać tą rundę. Usypianie przeciwnika miało jednak według Mabh zbyt krótkotrwały efekt, a musiały wykończyć przeciwnika jak najszybciej.
- Rydz, zaatakuj przeciwnika Scratch, a gdy będziesz odskakiwać użyj Poison Powder! Uważaj tylko, by samemu nim nie oberwać, w przypadku gdyby znów użył podobnego ataku! Zakończ swoją turę podwójnym Absorb!

Na słowa liderki sali, Mabh spojrzała na swoją kotkę Moru. Być może sama źle podchodziła do jej treningu nie zdając sobie sprawy z jej możliwości. W rzeczywistości mogła ona uczyć się wielu różnych ataków samemu pozostając nie wrażliwą na ich działanie. Wracając jednak do walki...
- Rydz, dobrze ci idzie! - Dzięki Leech Seed i Absorb mogły sobie pozwolić na oberwanie od czasu do czasu Hurricane, jednak Mabh nie była ślepa na obrażenia jakie zadawał paras ten atak. Nie chciała, aby jej pokemon cierpiał. - Użyj znów Poison Powder uważając, by atak nie zwrócił się przeciwko tobie! Bądź gotowa odskoczyć zaraz po wykonaniu go! A potem używaj cały czas Absorb zmieniając swoje położenie przy każdym ataku, by zdezorientować przeciwnika!

Mabh wzdrygnęła się na radość jaką paras czerpała ze znęcania się nad innymi pokemonami, ale starała się nie dać tego po sobie pokazać. Po prawdzie trochę ją przerażała.
- Przeciwnik jest słaby, nie zaprzestawaj ataku! - Zawołała do Rydz, która była bardzo skuteczna jako pogromca pokemonów Whitney. Zatruty i obsiany Smeargle mógł teraz tylko czekać na swój koniec, a jeśli liczył na litość tej małej diablicy to się jej nie doczeka... - Używaj Absorb i kontruj Iron Tail Scratchem! Nie pozostawaj w tym samym miejscu po ataku, cały czas zmieniaj położenie!

Jeśli miltank była dla Whitney tym, czym scyther był dla Bugsy'ego to Mabh obawiała się, że ta walka dopiero teraz się tak naprawdę zaczynała. Czy ona miała takiego pokemona w swojej drużynie? Niestety nawet mając przewagę w postaci paras, która nadal była zdolna do walki, dziewczynka nie czuła się pewnie.
- Świetna robota Rydzyk! Czy dasz radę jeszcze trochę powalczyć? - Mabh nie miała zamiaru trzymać jej na polu walki do omdlenia, ta powinna z resztą należeć do Moru. Zdecydowała się wrócić ją do Poke Balla, gdy za bardzo się zmęczy i przekazać pałeczkę kotce. Z drugiej strony paras wydawała się być w naprawdę nie najgorszym stanie i mogła im jeszcze trochę pomóc. - Postaraj się zatruć i obsiać przeciwnika Leech Seed! Jeśli starczy ci siły zrobić cokolwiek innego, atakuj Absorb jak wcześniej!