Gra Mabh Liddel

Na szorstkie słowa chłopaka, Mabh zamilkła na chwilę. Nie przywykła do takiego traktowania, ale trudno było jej też zaprzeczyć, że miał trochę racji. Nie mogli pozwolić sobie na zwątpienie nim jeszcze nie spróbowali. Wyglądało też na to, że międzynarodowa policja już wszczęła dochodzenie, lecz sprawa porwanego scythera była dla nich zbyt małostkowa, by się nią specjalnie zajmować.
- Nie możemy wziąć się do roboty, póki tam nie dotrzemy - odpowiedziała starając się nie brzmieć na sfochaną. Niezależnie jakie marzenia by mieli, ich istnienie raczej nie wpłynie na fakt, że podróż zajmie im kilkanaście dni. Z resztą Mabh zawsze okładała swoje marzenia na bok by pomóc komuś innemu... potrafiła zrobić to dla kogoś, kto umożliwił jej ich realizację. - I ja zrobię wszystko, by odzyskać scythera Bugsy'ego - dodała z nową determinacją uświadamiając sobie, że była to prawda.

Mabh zyskała na chwilę trochę wolności, a już musiała wysłuchiwać czyichś poleceń. A co jeśli ona właśnie wolała spać na zewnątrz. Westchnęła ciężko, ale stwierdziwszy, że Eusin ma rację sama zabrała się za jedyną pożyteczną rzecz jaka przyszła jej do głowy. Zaczęła karmić ich pokemony.
- No dobra, ale do wieczora zostało jeszcze trochę czasu - powiedziała, bo czuła jakby dopiero co opuścili Ecruteak City. Podróżowanie z innymi miało swoje mocne i słabe strony. Mogła na przykład liczyć na gotowany posiłek... swoją drogą, może mogła się co nieco od Eusina nauczyć? W domu Mabh nie gotowała za wiele, czasem tylko pomagała mamie. Ukucnęła więc obok niego i obserwowała jego poczynania. Taka umiejętność bardzo jej się przecież przyda w przyszłości kiedy... jej myśli automatycznie powędrowały do Bugsy'ego i nawet nie zdała sobie sprawy, gdy zaczęła się głupio do siebie uśmiechać. Poza tym hodowcy pokemon musieli umieć przyrządzać posiłki swoim podopiecznym.
- Eusin, nauczysz mnie to robić? Zwykle kupuję gotowy prowiant w mieście, który starcza mi do kolejnej wizyty w Centrum... ale tak jest zdrowiej. - Mabh nie była gotowa zakończyć dnia, poza tym miała nadzieję wybrać się po jedzeniu na samotny spacer. Może potrenuje swoje pokemony? Szkoda by było nie skorzystać z okazji i nie wyzwać lidera w Olivine City. Przyszło jej do głowy spytać chłopaka, czy wie coś na jego temat, ale uznała że jej nie wypada... był on zbyt przejęty ich głównym celem podróży i mógłby się na nią obrazić. Poza tym pochodził z Kanto, więc skąd miałby wiedzieć więcej niż ona?

Jak się okazało, zmierzch nadszedł bardzo szybko i Mabh musiała pogodzić się z faktem, że samotna wędrówka wiązała się ze zbyt dużym ryzykiem. Kto jak kto, ale ona coś już na ten temat wiedziała. Mimowolnie jej myśli powędrowały do gastly'ego, który gdzieś tam był, pod opieką Morty'ego i swojej mamy. Czy miał jej za złe, że próbowała go od niej odłączyć? Jej siedmioletni brat Eoin tak jak ona zawsze chciał mieć pokemona, a opieka nad takim maluchem mogła ją wiele nauczyć na temat ich hodowli. Z takimi myślami Mabh rozłożyła swój śpiwór, lecz długo nie mogła zasnąć. Z nudów bawiła się pokedexem, podczas gdy Moru mruczała przez sen obok jej głowy. Może dowie się chociaż jakiej gastly był płci? W końcu jaskrawy ekran zmęczył jej oczy i Mabh odłożyła urządzenie do torby spoglądając ostatni raz na śpiącego Eusina. To było dla niej dziwne, zasnąć w obecności obcego chłopaka. Co jej rodzice by o tym pomyśleli? A Bugsy? Westchnęła zrezygnowana, Bugsy pewnie w ogóle by się tym nie przejął, dlatego i ona odwróciwszy się na drugi bok zasnęła starając się więcej o tym nie myśleć.

Po przebudzeniu spotkała ją miła niespodzianka, Eusin przygotował im śniadanie. Mabh automatycznie poczuła się głodna, lecz zamiast samemu zabrać się za jedzenie, wypuściła swoje pokemony. Podała im karmę i dopiero wówczas zasiadła do własnego jedzenia.
- Dziękuję - powiedziała nieco zakłopotana, gdyż nie przywykła, aby obca osoba jej gotowała. Będzie musiała się kiedyś odwdzięczyć, co wymaga innego rodzaju zakupów. Kanapkę umiała zrobić, po prostu zwykła kupować już gotowe. - Eusin, zajmujesz się może zbieraniem odznak albo wstążek? - Zapytała niby od niechcenia, gdyż nie chciała go rozzłościć. Wiedziała jak skupiony był na ich celu odnalezienia gastly'ego i scythera. Ciekawiło ją to jednak, w końcu szkoda było przepuścić taką okazję będąc w nowym regionie.

Mabh była bardzo podekscytowana nadchodzącą walką, co zwykle jej się nie zdarza. Tak bardzo chciała zobaczyć psyducka i butterfree w akcji, szczególnie walczących ramię w ramię.
- Don, Ran - zawołała do swoich pokemonów. - Używajcie Psybeam i Confusion na hunterze! Dodatkowo, ty Ran użyj String Shot na obu przeciwnikach, aby związać ich razem! Nie martw się, jeśli nie uda się od razu tylko próbuj do skutku. Don, ty skup się wyłącznie na atakowaniu huntera Psybeam i unikaniu potencjalnych ataków voltorba!

Voltorb był zdecydowanie groźniejszym przeciwnikiem dla obu pokemonów Mabh, dlatego ta zdecydowała się skupić całe swoje siły na wyeliminowaniu właśnie jego.
- Don, używaj Psybeam na voltorbie do skutku! Staraj się tylko omijać ataków i nie trać hunter z oczu, ale skup się na atakowaniu voltorba! Ty Ran postępuj podobnie, tylko używaj Confusion! Ataki voltorba są dla was bardziej niebezpieczne, dlatego jeśli nie będziecie w stanie ominąć obu to za wszelką cenę nie dajcie się dopaść elektrycznym!