The Golden Dragon

Wooper natomiast zaczęła od ruchu jakim było Water Gun! W sumie to fajnie wygląda taki atak, ale ataki Twojego Sevipera były zdecydowanie silniejsze jak na takiego stworka, do tego jeszcze został zatruty przez Venoshock! A wodny pokemon okazał się znać ruch Rock Smash, który zdecydowanie nie był przyjemny dla Sevipera. Z wody wychyliło się kilka ciekawskich ryb, chcących poobserwować to zajście, głównie to były jednak pospolite magikarpie. Ale w sumie niezłe uczucie mieć widownię.

S 60
W 50+ zatrucie

- Serpent, świetnie! Udało Ci się zatruć Woopera. Zaatakuj ponownie Venoshock, z racji zatrucia zada podwójne obrażenia. Następnie wyślij go prosto do wody z użyciem Flamethrower! - powiedziałam podekscytowana. Co prawda ogień nie zadziała jakoś mega, ale za to będzie wyglądał epicko! Z dum przyglądam się mojemu Seviperowi. To był zdecydowanie dobry wybór, ten wąż. Na pewno lepszy niż pirania, choć Absol też był kuszący. Wielki pokemon z epicką mega ewolucją... Nie, jednak wolę węża.

Wodny stworek próbował coś jeszcze zrobić, ale zdecydowanie odczuwał owe zatrucie i jedyne co zrobił to uderzył Twojego pokemona po raz kolejny przy pomocy swojego water gun. I po tym Venoshock Wooper w sumie to padł niezdolny do walki, a Flamethrower go dobiło i teraz pokemon sobie spływa w dół z nurtem rzeki... To na pewno był dobry pomysł by tak postąpić!
- Seev? - Seviper spojrzał na Ciebie trochę zdziwiony i z takim nieco derpem wymalowanym na wężowym pysku, bo nie wiedział co teraz zrobić.

Whoops. To był zdecydowanie zły pomysł.
- Musimy go wyciągnąć, bo się utopi! - Właściwie nie wiem, czy Wooper potrafi oddychać pod wodą... Ale na pewno takie płynięcie bez żadnego wpływu na kierunek nie jest dobre dla pokemona, nieważne, jakiego.
- Łap torbę! - rzucam ją w stronę Sevipera i sama rzucam się do wody, żeby złapać pokemona i zanieść na brzeg. Chwała niebiosom, że pływać też nas tutaj nauczyli...

Seviper złapał Twoją torbę za pasek po chwili i trzyma ją, a Ty mogłaś rzucić się po małego pokemona do rzeki i po jakichś 5 minutach wyciągnęłaś go z wody... Zmarnowany, walnął w jakąś skałę i w ogóle wytytłany w efekcie tego wszystkiego co się z nim stało w ciągu ostatnich 10 minut, do tego trucizna jeszcze z niego nie zeszła po walce, więc długo będzie wracać do siebie... Chociaż... Widzisz niedaleko jagody, które leczą zatrucia, więc przynajmniej z tym będziesz mogła mu pomóc!

Biedny maluch... Ale fakt, przynajmniej zatrucie z niej zejdzie. Idę po nie i przynoszę małej
- Przepraszam, maleńka. Nie spodziewałam się, że to się skończy w ten sposób, nie pomyślałam - chrząkam cichutko -[i] Masz, zjedz ją, to poczujesz się choć trochę lepiej[/b] - dodaję, krojąc jagodę na mniejsze kawałki, żeby jej było wygodniej i siedzę dopóki nie poczuje się choć nieco lepiej. Cóż, teoria teorią, ale w praktyce walki wyglądają zupełnie inaczej...

Co racja to racja, trzeba uważać by jednak nie przesadzić z pewnymi rzeczami... Niemrawo zjadła kilka kawałeczków jagody i po tym straciła przytomność, ale przynajmniej straciła objawy zatrucia. I co zrobisz w tej sytuacji? Seviper podpełznął do Ciebie, trzymając najpierw w pysku torbę.
- Seev - powiedział pokemon, patrząc się na Ciebie pytająco co takiego teraz ma zrobić, choć nadal chyba jest zmieszany po tej sytuacji, jaka właśnie miała miejsce, ale kto by się tego spodziewał?

Podrapałam się po głowie
- Nie mam pojęcia, Serpent. No ale tak jej tu nie możemy zostawić, bo coś ją zeżre. Myślę, że może byśmy tu poczekali do rana, przy okazji Ty mi też odpoczniesz. A ja poszukam sobie jedzenia. Do jutra powinna się już obudzić, nie sądzisz? - rzuciłam pytająco do stworka. Sama nie byłam pewna czy dobrze robię czy jednak nie bardzo. Mogłabym ją przecież złapać, ale z drugiej strony... Spojrzałam na węża pytająco
- Co sądzisz?

Seviper chyba jest tutaj zdania, że powinnaś ją złapać. W sumie to fajna mała, ale to też Twoja decyzja, nieźle ją sponiewierałaś dzisiaj i jutro pewno wszystko się pokaże. W sumie to robi się późno, pewnie jest koło 20, a lepszego miejsca na obóz niż tutaj możesz nie znaleźć zbyt prędko tak w sumie. Poke-wąż rozgląda się też już bardzo zmęczony, szczególnie po tej walce. Musiała go porządnie wymęczyć w połączeniu z kilkoma godzinami ruchu po zapewne długim czasie w pokeballu.

Pogładziłam węża po łbie
- Może i masz rację mordko - wyjęłam jeden z pięćiu pokeballi i stuknęłam Wooper. Może i jest słaba, ale każdy pokemon w dobrych rękach może stać się świetny! Po tym rozkładam namiot i szukam czegoś do zjedzenia dla siebie. To był całkiem... interesujący pierwszy dzień rozpoczęci nowego życia. Uwalam się wygodnie i zamykam oczy nieco zmęczona mimo wszystko. Seviper oczywiście do pokeballa, żeby też mógł porządnie odpocząć. Wypuszczę go z samego ran

I po chwili usłyszałaś DING, sygnalizujące, że udało Ci się pochwycić do pokeballa dzikiego pokemona, moje gratulacje! I oddałaś się szybko w objęcia Morfeusza... Budzisz się następnego dnia dość wyspana, obyło się dzisiaj bez koszmarów, więc można to uznać za sukces, prawda? I widzisz swojego Sevipera jak śpi obok i grzeje się od Ciebie... Wyszedł z pokeballa? Na to wychodzi i to na pewno Twój Seviper... Chyba jednak nie przepada za siedzeniem w pokeballu aż tak jakbyś sobie tego życzyła czy chociaż się spodziewała

Uśmiechnęłam się lekko. Rozumiem... W sumie, jakby się zastanowić, na jego miejscu też bym wolała spać na trawce niż w ciasnej kulce
- Dzień dobry - przywitałam go, gładząc po łebku z zadowoleniem - Jak się masz, Serpent? Chyba czas znaleźć nam jakieś śniadanko... - powiedziałam rozczulona. Że też niektórzy ludzie boją się węży... Przecież one są urocze jak cholera! Zerkam na drugi pokeball. Ciekawe jak się ma Wooper... Ją też po chwili wypuszczam z kulki
- Cześć, maleńka. Przepraszam za wczoraj... Nie do końca to wszystko przemyślałam. Dopiero zaczęłam podróż i to moje pierwsze praktyczne walki... Nie masz mi tego za złe...? - zapytałam wyciągając rękę w jej kierunku

//zobaczymy czy będziesz z takim zachwytem miziać moje węże, gdy wpadniesz kiedyś do mnie, a planuję zakup pytona tygrysiego lub siatkowanego, co prawda samca bo są mniejsze niż samice, ale 6m i tak może być xD//

Poke-wąż zadowolony skorzystał od razu z głaskania po łebku, a na słowa o śniadaniu zauważyłaś jego brzuch, już pewnie sam sobie zadbał o własne śniadanko. Wooper po wypuszczeniu patrzy na Ciebie... Słucha co tam mówisz... I dostałaś bąbelkami w nos, niezbyt przyjemne uczucie, ale ona jest już zadowolona z siebie i TERAZ Ci wybaczyła. No cóż, lepsze to niż gdybyś dostała z grubek rury z armatki wodnej, prawda?

/Kobieto, wężem mnie chcesz straszyć? Błagam Cię xD/

Potrząsnęłam głową.
- Tak, wiem, zasłużyłam - uśmiechnęłam się delikatnie do niej. Skoro on już się najadł to pora na mnie i na Wooper... Skanuję ją przy okazji pokedexem, żeby wiedzieć, co potrafi.
- Wypadałoby Ci nadać imię, moja droga... Co powiesz na Taikiri? - rzuciłam podnosząc się. Fajnie, grupa nam się rozrasta. Jeszcze trochę i będziemy w stanie uderzyć pierwszego lidera! Rozglądam się w poszukiwaniu pożywienia. Jajka ptaków, jakieś owoce, cokolwiek się nada. Królikiem też nie pogardzę...

//To kupię ptasznika Theraphosa Blondi i wtedy pogadamy :D//

Ma podstawowe ataki do 7 poziomu + jeszcze zna 2 dodatkowe

I masz wszystkie informacje po chwili. I widzisz tylko jagódki, które będą trochę pracochłonne do pozbierania ale wiesz, że na pewno będą smakować świetnie... Wooper po chwili poszła i je objada, w sumie to nieźle sobie radzi mimo braku łapek... Ale to pokemon, który z natury taki jest, więc muszą sobie jakoś z tym wszystkim radzić. Natomiast Twój wąż sobie leży i grzeje się zadowolony na słońcu.