Gra Mabh Liddel

Mabh nie wiedziała co się tak naprawdę stało, poza tym że hunter wyglądał znacznie gorzej niż przed chwilą. Spodziewała się, że nie było to spowodowane wyłącznie udziałem psyducka i miała złe przeczucia... gdyby wiedziała, że jej kaczuś jest skazany na omdlenie po czterech turach to zapewne sama by teraz omdlała. Zamiast tego, widząc pozytywy w każdej sytuacji uznała po prostu, że to ich szansa. Dodatkowo tak jak miała nadzieję, nie powinno być problemów ze znikaniem.
- Świetna robota psyduck! - Będzie musiała pomyśleć nad imieniem dla niego. - Użyj jeszcze raz Psybeam! Jeśli zauważysz, że przeciwnikowi udaje się unikać tych ataków, poprzedź je po prostu Water Gun, wtedy będzie zbyt zdezorientowany, aby w porę uciec przed Psybeam!

Psyduck poradził sobie świetnie ze swoim przeciwnikiem, ale nie było wątpliwości, że jest już na ostatku swoich sił. A gengar był zapewne najsilniejszym pokemonem Morty'ego. Pozostawało jednak ułatwić nieco sprawę Moru, która jako pokemon typu normalnego i tak będzie miała przed sobą spore wyzwanie. A może powinna wyzwać metapoda? Nawet będąc kokonem zrobił na niej ogromne wrażenie w ostatniej walce. Jednak on nie mógł zrobić nic gengarowi...
- Psyduck, tak jak ostatnim razem używaj Water Gun w celu zmoczenia przeciwnika. To teraz twoje najważniejsze zadanie dlatego zrób wszystko, aby trafić chociaż raz!

Śpiący psyduck wręcz gwarantował celne trafienie każdego ataku przeciwnika. Jak długo mogła oglądać jak gengar się nad nim pastwi? Walka się jeszcze nie skończyła i pozostawało sprawdzić, jak grubą skórę ma kaczka. W końcu się przecież obudzi, oby nie było za późno.
- Psyduck, wstawaj!! - Krzyknęła do swojego pokemona i krzyczała tak dalej starając się go wybudzić. Nie wiedziała, czy coś takiego odniesie skutek, ale musiała próbować wszystkiego. Przyszło jej do głowy, że gdyby wiedziała o zbliżającej się walce, upewniła się że wszystkie jej pokemony są przed nią bardzo wypoczęte... być może byłyby wówczas bardziej podatne na budzenie.

- Psyduck, wracaj - powiedziala dziewczynka i szepnela do jego Poke Balla, gdy stworek juz sie w nim znalazl. - Swietnie sie spisales, to byla bardzo dobra walka. - Nie wiedziala, czy psyduck ja teraz slyszal, lecz nie mogla teraz sie tym przejmowac. Nie wiedziala co dalej robic... meowth czy metapod? Oba pokemony mialy swoje mocne i slabe strony. Mabh zalowala, ze nie zdazyla ewoluowac kokonu przed przyjsciem do Morty'ego, ale skad mogla wiedziec, ze skonczy sie walka? Nie byla jeszcze zbyt doswiadczona trenerka. Gengar umiechal sie zlowieszczo, a jej bardziej niz na wygranej zalezalo na znalezieniu scythera. W koncu uznala, ze skoro Moru dostala swoja szanse ostatnim razem to teraz pora na metapoda... bedzie mial mocno pod górke, ale uznala, ze to lepsze wyjscie.
- Metapod, twoja kolej. Twój przeciwnik moze stac sie niewidoczny, ale zostal oblany woda co pomoze ci zdradzic jego polozenie. Uzyj String Shot, aby zawiesic sie w powietrzu i umozliwic poruszanie oraz omijanie ataków, a potem uzyj tego samego ataku na gengarze, by go spowolnic!

- Butterfree! - Zawolala zachwycona Mabh spogladajac na mieniace sie, przejzyste skrzydelka motyla. Byl ogromny, mial przeciez ponad metr wysokosci! Jej najwiekszy pokemon, jej... na mysl o trenerze, który jej go podarowal, na twarz dziewczynki wystapil rumieniec. Alez byla szczesliwa! Miala pomysl na imiona dla obu stworków, dla butterfee oraz psyducka. To jednak musialo poczekac do konca walki.
- Butterfree, twój przeciwnik to duch dlatego Tackle bedzie bezuzyteczne! To twoja szansa na uzycie nowych ruchów, które poznales przez ewolucje! - Bo tak naprawde to Mabh nie wiedziala, co jej wyewoluowany pokemon potrafi. Bedzie to mogla pózniej sprawdzic w pokedexie, ale teraz liczyla na to, ze rozpozna ruch, gdy pokemon go uzyje... urzadzenie zostawila bowiem razem z karma w Centrum Pokemon.

Tak jak w przypadku paras, Mabh wiedziała, że jej drugi robaczy pokemon ma potencjał wojownika. Nie potrzebnie go nie doceniała, za każdym razem przewyższał jej wszelkie oczekiwania. W dodatku był taki piękny! Kochała go całym sercem, tak jak Moru i Rydz, zajmował w nim szczególne miejsce.
- Wspaniale butterfree! - Zdecydowanie zasługiwał na imię. - Używaj Confusion do ataku i do zmiany trajektorii ataków, których nie będziesz w stanie uniknąć w typowy sposób. Posłuż się Gust, jeśli mgła pojawi się ponownie, albo przeciwnik za bardzo się do ciebie zbliży i będziesz chciał zwiększyć odległość między wami! - Butterfree był piękny, ale Mabh nie mogła pozbyć się wrażenia, że w przeciwieństwie do swojej wcześniejszej ewolucji, był raczej kruchy. Przywodził jej na myśl delikatnego księcia. Tak jak Moru została nazwana na cześć królewny wróżek z bajki, tak i on dostanie przepiękne imię.

- Świetna robota! - Zawołała Mabh na chwilę zapominając o scytherze i ciesząc się z kolejnej zdobytej odznaki, która była wspólnym dokonaniem jej drużyny. Tym razem jednak paras nie wyskoczyła z Poke Balla, by przeżyć z nią tą chwilę tak samo z resztą jak psyduck. Moru była obok jak zawsze, ale ona nie brała udziału w tej walce. Czując, że w tej sytuacji treść trochę za bardzo przerosła formę, Mabh schowała odznakę do kieszeni. Nie spodziewała się tej walki, może to dlatego.
- No tak, gastly! - Prawie pacnęła się dłonią w czoło. Chociaż nie myślała o duchu to była świadoma, że go złapała. Miała nadzieję, że tak młody okaz pomoże jej nauczyć się co nieco na temat wychowywania baby pokemonów. Dla hodowców był to chleb powszedni. Myślała, aby podarować go potem swojemu młodszemu bratu, gdy wróci do domu ze scytherem. - Jasne, zawsze możesz mi go odesłać przez Centrum Pokemon, prawda? - Cianwood... Mabh musiała się chwilę zastanowić. Przecież to kawał drogi stąd! - Biedny scyther jest tak daleko od domu? Musi się strasznie bać... - Co powie Bugsy'emu? To złamie mu serce! I Team Rocket... wydaje się, że obiła jej się ta nazwa o uszy. - Co to za ludzie go porwali? Czy są niebezpieczni? To może być sprawa dla Oficer Jenny... - Mabh bądź co bądź była nadal tylko dzieckiem i to nie na tyle głupim, aby porywać się na przestępców z meowthem. Nadal darzyła zaufaniem dorosłych. Pozostało tylko jedno pytanie. - Co to za przyjaciel?

Organizacja? Elitarna czwórka? Interpol? W głowie zaczęło jej się mieszać i nie rozumiała dlaczego na walkę z przestępcami wysyłają trenerów amatorów takich jak ona. Dla Mabh liczyło się jednak szczęście Bugsy'ego i jeśli wymagało ono od niej takiego poświęcenia to chyba będzie miarą jej uczuć.
- Profesor Elm w Johto zajmuje się jajami pokemon, prawda? - W końcu wyrzuciła z siebie. Może dla Morty'ego była to najmniej istotna informacja, ale dla Mabh profesor był postacią niemal legendarną. Nie tylko był najwybitniejszym naukowcem pokemon ich regionu, zajmował się też profesją, która bardzo ją interesowała. Coś ją jednak niepokoiło... - Mówisz, że liderzy sali mają za zadanie chronić swoje miasta. Czy to dlatego Bugsy nie mógł sam wyruszyć po swojego pokemona? Czy... czy on wie o Team Rocket? - Czy wie, że jego biedny scyther może być w takim niebezpieczeństwie? Pewna myśl bardzo jej dokuczała ale nie śmiała jej wizualizować. Nie chciała nawet o tym myśleć. Była... ważną przyjaciółką Bugsy'ego, prawda? Najbardziej zaufaną, jedyną, której mógł zawierzyć bezpieczeństwo swojego pokemona. Mimo wszystko, Mabh poczuła ukłucie zawodu w swoim sercu. - Czy Eusin jest trenerem pokemon? Oczywiście, udam się do Cianwood i spróbuję odnaleźć scythera. Bugdy na mnie liczy...