Jeszcze im wszystkim pokażę!

Liczba postów : 180 Dołączył : 16/02/2019

No cóż - może i relacja między pszczółką, a Shine nie będzie należała do najlepszych, ale w tamtym momencie wcale jej to nie interesowało. Najbardziej wkurzyła się w momencie, gdy straciła pierwszego pokeballa i nieomal nie dostała atakiem zwanym Gust. Na szczęście miała przy sobie swojego rycerzyka i wkrótce udało jej się pochwycić stworak, co skwitowała głośnym piskiem wyrażającym zadowolenie.
- Przynajmniej ma charakterek. - stwierdziła, podnosząc pokeballa i ważąc go w dłoni. Rzeczywiście, wolała opiekować się charakternym pokemonem niż zgadzającym się na wszystko idiotą! Cóż, czyli po prostu nie chciała pokemona z charakterem Marcusa aka pantofla.
Następnie wysłuchała propozycji chłopaka i zeskanowała Combee.

Liczba postów : 545 Dołączył : 24/01/2019

odejmij te pokeballe. :3
--------------------------------------

Combee

Jeszcze im wszystkim pokażę! - Page 2 Female

Imię: ---

Jeszcze im wszystkim pokażę! - Page 2 415

Typ:

Jeszcze im wszystkim pokażę! - Page 2 BugIC

Jeszcze im wszystkim pokażę! - Page 2 FlyingIC

Poziom: 6
Ewolucja: Combee (21 lvl) -> Vespiquen
Ataki: Sweet Scent, Gust
Umiejętność: Hustle - siła ataków fizycznych zwiększona jest o 50% (x1,5) kosztem celności, która spada o 20%.
Trzyma: ---
Charakter/historia: Combee została złapana przez Shine w Eterna Forest, gdzie doszło pomiędzy nimi do walki. Pszczółka już na początku nie polubiła się z dziewczyną, głównie przez jej płytkie podejście i ciągłe obrażanie. Tak, to ostatnie zdecydowanie zaważyło na niechęci nowej trenerki. W ulu może i nie wyróżniała się z tłumu, była jedną z setek pracowitych robotnic, ale nigdy nie pozwoliła się lekceważyć. Jak typowa pszczoła jest pracowita i uznaje wyższość swojej królowej. Odkąd dołączyła do drużyny panny Belcourt to ona stała się centrum "ulu", aczkolwiek Combee w żaden sposób nie akceptuje jej zwierzchnictwa i buntuje się, kiedy tylko nadarzy się okazja. Według niej musi przede wszystkim zmienić swoje zachowanie i zasłużyć na jej szacunek. Lubi walczyć, ale jeśli przyjdzie jej stanąć do walki, to najpewniej najpierw zaatakuje swoją trenerkę.
Natura: Sassy (agresywny) +Sp.Def, -Szybkość
Smak: gorzki
Data złapania: 19.03.2019
Trener: Shine Belcourt
Przywiązanie: -8

- I to jaki! - wyrzucił z siebie Marcus, kiedy przeczytał sekcję poświęconą historii i charakterowi. Nie da się ukryć, taki opis robił wrażenie. Na pewno będziesz miała z nią niemałe kłopoty, jeśli nie zmieni w stosunku do ciebie nastawienia.
- Może na sam początek spróbuj jej nie obrażać... - podsunęła myśl Antoinette, co było dość trafną uwagą. W końcu nie zasłużysz na niczyj szacunek, jeśli najpierw sama go nie okażesz. Tymczasem z oddali do waszych uszu zaczęły docierać brzęki, które coraz bardziej się nasilały. W końcu przed wami wyskoczyła jedna Combee, za nią druga, a jeszcze za chwilę trzecia.
- Chyba nie spodobało im się, że złapałaś ich koleżankę, ale spokojnie, poradzimy sobie z nimi - Marcus zacierał już ręce do walki i nawet naszykował balla. Trzy do trzech wydawało się sprawiedliwą walką, ale po chwili pojawiła się cała chmara pszczółek, a pomiędzy nimi widniała większa, wyróżniająca się z tła.

Jeszcze im wszystkim pokażę! - Page 2 416

- Przeliczymy to jeszcze raz? - zapytała się was Antoinette, szturchając cię łokciem w bok.

skan:

+2 lvl dla Pachirisu za walkę
+4 punkty przywiązania dla Pachirisu

Liczba postów : 180 Dołączył : 16/02/2019

odjęte!
----------------------
Shine ponownie schowała balla, nie mogąc uwierzyć, że trafiła na takiego okropnego pokemona? Może i mogła być milsza, ale kto byłby miły dla jakiegoś dzikusa, który najchętniej zabiłby człowieka bez żadnych skrupułów? No cóż, na pewno nie Belcourt. Wiedziała jednak, że będzie musiała zastosować się do rad Antoinette i przestać być dla stworka wredną, szczególnie że miały stoczyć walkę z Gardenią.
- Myślę, że to będzie najtrudniejsza część wychowywania pokemonów. Niektóre, w przeciwieństwie do kochanego Pachirisu, są po prostu głupie. Czyż nie? - spytała, ale wtedy na horyzoncie pojawiły się jakieś pszczoły agresorki i ich... pieprzona królowa. - O mój boże, to na niej wzorowała się Donatella Versemon? Jej ostatnia sukienka wyglądała identycznie jak ta, którą nosi Vespiqueen! - dopiero teraz na to wpadła. No ale nie mieli czasu, a ona w końcu zrozumiała, że stworki przyajźnie nastawione nie są.
- Dobra, mam jeden pomysł. Zbieramy nogi za pas, biegiem! - krzyknęła, wcześniej nakazując swojemu Pachirisu iść za nią. Cóż, a potem pobiegła w zupełnie przeciwnym kierunku, hihi.

Liczba postów : 545 Dołączył : 24/01/2019

Antoinette rzuciła ci pytające spojrzenie, ale nie było czasu na wyjaśnienia. Bez większego namysłu rzucili się za tobą pędem prosto w krzaki, aby ominąć pszczoły. Nie był to najlepszy pomysł, ponieważ gałęzie odbijały się o całe wasze ciała, ale za późno było na zmianę kierunku, a już na pewno na zawrócenie. Biegliście tak na oślep, cały czas słysząc za sobą nasilające bzyczenie, aż w końcu wbiegliście na litą ścianę! Jakieś 4 metry wysokości, nie było szans na to, żebyście się wdrapali. A nawet gdybyście próbowali, pszczoły pewnie by was dogoniły, w końcu miały skrzydła.
- Arceusie, zginiemy tutaj! - zaczęła już panikować twoja koleżanka, łapiąc się za głowę. Chyba nie najlepiej radziła sobie z takimi stresującymi sytuacjami.
- Spokojnie, ja was obronię! - krzyknął Marcus, wychodząc przed szereg i razem z Chimcharem, którego wypuścił z balla. Z jednej strony było to niezwykle heroiczne, a z drugiej głupie, bo nawet wszyscy razem mieliście mierne szanse w starciu z ulem. Tymczasem ty przyparłaś się plecami do skały i poczułaś jakiś dotyk na łydce. Gdy spojrzałaś w dół, zobaczyłaś małego chłopczyka, który na oko miał pięć, może sześć lat. Palec wskazujący przyłożył do ust i poprosił cię tym samym o dyskrecję, a drugą dłonią odsłonił pnącza i roślinność, która osłaniała część ściany. Jak się okazało, za nimi był jakiś tunel, w którym zniknął chłopiec. Co robisz? Wiele czasu na podjęcie decyzji nie zostało, bowiem Combee wraz ze swoją królową za chwilę nabiją was na swoje żądła.

Liczba postów : 180 Dołączył : 16/02/2019

Bieganie było dość męczące, ale jako była kapitan cziriosek potrafiła sobie z takimi głupiutkimi przeszkodami poradzić. W końcu nie bez powodu stała na samym szczycie piramidy! No, ale i tak miała średnią kondycję, bo jak chodziła na siłownię to tylko po to, żeby zrobić sobie kilka fotek na Pokegrama.
No ale niestety - w końcu na ich drodze pojawiła się jakaś przeszkoda, której nie sposób było ominąć. Antoinette panikowała, Shine w sumie też, bo w jej oczach pojawiły się łzy i w ogóle to nawet przytuliła się do Antoinette, żeby wymienić z nią ostatnie słowa.
- Przepraszam za to, że kiedyś umówiłam cię na randkę z tym tępakiem Malkolmem! - pisnęła. No a wtedy zobaczyła jakiegoś chłopca-żebraka i się na początku przeraziła, a potem on gdzieś pobiegł i Shine wiedziała, że nie może dłużej czekać. - Ej, za mną. - powiedziała w miarę dyskretnie, ale tak żeby ją towarzysze usłyszeli, bo na razie nie chciała, żeby zginęli. Cóż, chwilę później wparowała do tunelu i ruszyła za chłopcem, starając się za nim nadążyć.

Liczba postów : 545 Dołączył : 24/01/2019

Nie musiałaś dwa razy powtarzać. Kiedy dziewczyna dowiedziała się o tym, że jednak jest dla nich ratunek, podziękowała Arceusowi i jako pierwsza wbiegła za roślinną zasłonę, prosto do ciemnego tunelu. Marcus postanowił wypuścić Chimchara, aby nieco rozświetlić wam drogę.
- Dziwne... na mapach nie ma nigdzie takiego tunelu - zagadnęła Antosia, wpatrując się w ekran pokedexu. Skóra jej się zjeżyła na karku, kiedy usłyszała swój własny głos odbijający się echem w głębiach jaskini.
- Macie może jakiś pomysł, dokąd prowadzi? - zapytał twój chłopak, rozglądając się po zimnych ścianach.
- Stawiałabym na Eternę, ale to tylko moje przypuszczenia - zasugerowała, zbliżając się świadomie do twojej osoby, żeby nie odstawać za bardzo od ekipy. Ty natomiast starałaś się wypatrzeć chłopca, który cię tutaj przywiódł, ale już na początku nie mogłaś go nigdzie zlokalizować. Zupełnie jakby rozpłynął się w mroku. Tymczasem zatrzymaliście się na chwilę. Przed wami pojawiło się rozwidlenie dróg. Z lewej komnaty wydobywał się nieprzyjemny dla nosa zapach, za to z drugiej co jakiś czas dochodziły do waszych uszu dziwne dźwięki. Ciężko było je zidentyfikować, ale jak stukanie kamykiem o ścianę ale kapanie ze stropu. Twoi towarzysze oczywiście postanowili pozostawić ścieżkę do obrania tobie.

Liczba postów : 180 Dołączył : 16/02/2019

Tosia to taka wariatka, bo kiedy Shine przejmowała się jedynie tym, że przed chwilą prawie zginęły z żądła Vespiqueen, Antosia po prostu przeglądała mapy? Dziwaczka! No ale cóż, Shine po prostu szła szybkim krokiem, w sumie to prawie biegła, ale tak żeby się nie przewrócić.
- Gdzie jest ten chłopczyk? - rzuciła bardziej w powietrze, bo jej towarzysze na pewno go nie zauważyli. - Też mi się wydaje, że Eterna to jedyna możliwa opcja. Chociaż wolałabym od razu wyjść do jakiegoś miasta. No ale cóż, ważne że przeżyli atak tych głupich zdzir.
W końcu przed ich oczyma pojawiło się coś konkretnego - rozwidlenie i dwie drogi do wyboru.
- [b]Pójdziemy tędy. - stwierdziłą, wskazując na drugą komnatę. - Wiadomo, że nieprzyjemny zapach oznacza tanie podróbki perfum testowane na biednych pokemonach. - wzruszyła ramionami i ruszyła w obranym przez siebie kierunku.

Liczba postów : 545 Dołączył : 24/01/2019

Miałaś rację, twoi towarzysze nie widzieli tego dziecka i gdy tylko o nim wspomniałaś, zaczęli cię wypytywać, o kogo może ci chodzić. Nie powiedziałaś im jednak zbyt wiele, bo widziałaś go przez ułamek sekundy, ale oni zgodnie stwierdzili, że wyobraźnia płatała ci figle w obliczu zagrożenia.
Szliście tunelem jakiś czas, aż w końcu w oddali dostrzegliście mały, jasny otwór.
- Wyjście, nareszcie! - oznajmiła entuzjastycznie Antoinette, mając już najwyraźniej dość tych ciemnych tuneli. Wtem za wami rozległ się jakiś huk, a ze stropu odpadły kawałki skał. Twoi towarzysze odwrócili się na piętach aby sprawdzić, co to mogło być, wyraźnie zaniepokojeni zaistniałą sytuacją.
- Widziałaś, co to mogło być? - zapytał Marcus twojej przyjaciółki, próbując wypatrzeć, co mogło spowodować oderwanie się stropu. Ta jednak niczego nie zaobserwowała. Tymczasem, kiedy z powrotem obróciłaś się w stronę zewnętrznego światła, ujrzałaś przed sobą ponownie tego samego chłopca. Pokazywał palcem w stronę, z której przyszliście, jakby chciał wskazać ci inny kierunek. Przebierał w miejscu nogami zniecierpliwiony, aż w końcu przebiegł obok twoich znajomych i pognał w mrok. Słyszałaś jego łkanie.
- Woda się tutaj skrapla, pewnie przez długi czas zamarzała, poszerzając wyłom w skale, aż w końcu odpadła - wydedukowała Antoinette, przyglądając się bliżej sprawie.
- Dobrze, że nie spadło nam na głowy... To jak, możemy iść dalej? - zapytał Marcus, podchodząc do ciebie i obejmując cię ramieniem w pasie. - Coś nie tak? Wyglądasz, jakbyś zobaczyła ducha - zapytał, kiedy nie zareagowałaś na jego pierwsze pytanie. Chyba się zmartwił.

Liczba postów : 180 Dołączył : 16/02/2019

Okej, Shine była trochę zdezorientowana, bo nie wiedziała czy to ona zwariowała, czy nowe perfumy od Britney Spearmon są jakieś trefne a może zostali pożądleni przez Vespiqueens? No cóż!
- No, ten chłopiec, pokazał mi wejście do labiryntu. Naprawdę go nie widzieliście? - zachichotała głupiutko. - Oj, pewnie jaraliśce jakieś świństwo. Niech zgadnę, Pieprznięta Zoe sprzedawała wam lewe zioło? - pokręciła z niedowierzaniem głową, ale wtedy przed ich oczyma pojawił się ten otwór. Wszystko było zbyt piękne, żeby nic tego za chwilę nie zepsuło - odgłos spadających skał, który sprawił, że podskoczyła, a potem... ten pieprzony chłopiec?! Zrobiła się cała blada, rozszerzyła oczy i spojrzała na niego z przerażeniem. Teraz, gdy wiedziała, że towarzysze naprawdę go nie widzą, czuła się co najmniej... dziwnie? I jeszcze te głupie pytanie Marcusa, które wytrąciło ją z równowagi!
- Bo zobaczyłam pieprzonego ducha! Właśnie tędy przebiegł i... - westchnęła, zastanawiając się czy na pewno obrać drogę wskazaną przez chłopca. Przewróciła oczyma. Co zrobiłaby Britney Spearmon? Dla sławy wszystko. - Musicie po prostu mi zaufać. Chodźcie za mną. - stwierdziła, następnie ruszając szybko w kierunku wskazanym przez chłopca.

Liczba postów : 545 Dołączył : 24/01/2019

Przyjaciele z początku patrzeli się na ciebie jak na wariatkę, ale widząc twoje zaangażowanie w tą sprawę, uznali, że nie możesz ich tak bezczelnie oszukiwać.
- Czekaj, przecież idziemy z tobą! - próbowała cię spowolnić Antionette, która starała się nadążyć za twoim szybkim krokiem. Cały czas słyszałaś szlochanie chłopca, a stawało się ono tym głośniejsze, im bliżej byłaś komnaty z rozwidleniem. W końcu znalazłaś się i tam, a wszystkie znaki, które otrzymywałaś, mówiły jasno i wyraźnie, żebyście poszli drugim tunelem, z którego wydobywał się nieprzyjemny zapach.
- Na pewno chcemy tam iść? W końcu wiemy już, gdzie jest wyjście - upewnił się Marcus, zwracając uwagę na istotny fakt. Skoro znaleźliście wyjście z tunelu, ta odnoga musiała być najpewniej ślepym zaułkiem, albo prowadzić nie wiadomo dokąd. Widząc jednak twoje paraliżujące spojrzenie, udał, że nic nie mówił i poprosił Chimchara, aby szedł przed wami i oświetlał wam drogę.
Z każdym kolejnym metrem zapach się nasilał, aż w końcu przeszedł w smród, który ledwo dało się wytrzymać.
- Capi, jakby coś tutaj zdechło - skomentował, zasłaniając sobie nos koszulką. Niestety, niewiele to pomagało, a ty wiedziałaś już, że to na pewno nie podróbki perfum. Doszliście w końcu do końca tego tunelu, przy którym leżał sporej wielkości kamień. Zdawało się, że to z niego dobiega ten okropny smród. - O KURWA! Nie... nie patrzcie tam - skomentował przestraszony chłopak, gdy postanowił sprawdzić, co to może być. Kto by go jednak posłuchał? Twoja przyjaciółka krzyknęła przerażona i szybko odwróciła wzrok, ocierając z kącików oczu łzy. Ty również spojrzałaś. I to był błąd.
Za kamieniem leżało rozkładające się ciało, które zostało tutaj porzucone spory kawał czasu temu. Rozpoznałaś w nim jednak chłopca, który cię tutaj przywiódł.

Liczba postów : 180 Dołączył : 16/02/2019

Shine nie zamierzała na nikogo czekać. Wstąpiła w nią tak wielka odwaga, że zapomniała o fakcie, iż naraża swoje własne zdrowie dla jakiegoś głupiego chłopca. W normalnej sytuacji pewnie schowałaby się za Marcusem i nakazałaby mu iść przodem, ale... coś jej tam podpowiadało, że nie powinna się teraz tak zachowywać.
Nie mogła zignorować narastającego nieprzyjemnego zapachu. Chciała wyciągnąć perfumy i trochę to miejsce spsikać, ale takiego smrodu nie mogłyby pozbyć się nawet specyfiki zapachowe od firmy Drowzee&Gabbana.
Pozwoliła Marcusowi sprawdzić, co takiego może powodować ten nieprzyjemny zapach. Czekała niecierpliwie, tupiąc nóżką i patrząc z przerażeniem (a może i troską?) na swojego chłopaka. Ciszę przerwało głośne przekleństwo, a później przeraźliwy, zduszony krzyk Antoinette.
Shine, z początku bardziej zdziwiona niż przerażona, wreszcie zrobiła krok naprzód i spojrzała na... rozkładające się ciało. Jej oczy rozszerzyły się do granic możliwości, a z ust wydobył się niesamowicie głośny pisk. W liceum łatwo zdobyła tytuł Królowej Krzyku, ale krzyk, który aktualnie przerywał ciszę w jaskini zasługiwał na miano Krzyku Roku.
- To ten pieprzony chłopiec! - wydusiła w końcu. - To on mnie tutaj przyprowadził! Musimy stąd uciekać! - wtedy jednak wzięła głęboki wdech i wydech. Przymknęła na chwilę powieki, policzyła do trzech i znowu zabrała głos. - Okej, mam inną opcję. Powinniśmy sprawdzić jego ciało. - nie zamierzała go dotykać, jednak zaczęła zmierzać w kierunku rozkładającego się ciała, ostrożnie stawiając kroki.

Liczba postów : 545 Dołączył : 24/01/2019

- Zwariowałaś?! Wszystko ma swoje granice, ja się go na pewno nie dotknę! - fuknęła niemal natychmiast Antoinette, uważając twoją propozycję za grubą przesadę. Poza wzbierającym się w niej obrzydzeniem czuła zapewne szacunek i nie zamierzała bezcześcić zwłok zmarłego.
- Skoro go widziałaś, musiał cię tutaj przyprowadzić z konkretnego powodu. Myślisz, że chciał, abyś coś od niego zabrała? - zapytał zamyślony Marcus, chociaż nie wiedział, co o tym myśleć. Było to raczej grubymi nićmi szyte i druga dziewczyna nie omieszkała o tym napomknąć.
- Wydaje mi się, że chciał, aby ktoś w końcu znalazł jego ciało i powiadomił policję! Ktoś musiał go... i nie powinniśmy tutaj siedzieć ani minuty dłużej - cóż, może kierował nią strach albo zdrowy rozsądek, ale prawda jest taka, że nie mieliście pewności, czego chciał od ciebie ten biedny chłopiec. Sam nie zamierzał cię też oświecić, bo nie pojawił się kolejny raz. Pozostawili jednak decyzję tobie i wydawało się, że nie zamierzali cię powstrzymać, jeśli chciałabyś przyjrzeć się zwłokom.

Liczba postów : 180 Dołączył : 16/02/2019

Shine niesamowicie się wściekła. Kiedy wreszcie stawała się osobą pewną siebie i odważną, to wszyscy ją zawodzili? Krzyk Antoinette całkowicie jej tę chwilową odwagę odebrał i - o zgrozo - przypomniała sobie, co właśnie zamierzała zrobić. Przez oczy, do których gwałtownie napłynęły łzy i spływały po jej policzkach, wpatrywała się w miejsce, w którym leżało truchło tego biednego chłopca.
- Tośka, czy gdybyś leżała tutaj brzydka i brudna, zdewastowana, chciałabyś żeby ktoś wezwał policję? Bo ja tak, ale najpierw chciałabym, żeby jakaś blondwłosa ślicznotka zabrała moje najważniejsze rzeczy. On na pewno coś przy sobie ma! - wykrzyczała całkowicie poważnie.
Wkrótce uniosła podbródek do góry i ruszyła pewnym krokiem w kierunku tego pieprzonego truchła. Następnie - czy tego chciała czy nie - ruszyła jego ciałem butem, manewrując tym bucikiem tak, żeby jakoś go przeszukać. Na razie nie chciała używać rąk... no ale jeśli ruszanie butem nie pomogło to rzeczywiście zaczęła przeszukiwać go dłońmi.

Liczba postów : 545 Dołączył : 24/01/2019

- Uch, nie chcę na to patrzeć - skomentowała jedynie obecną sytuacją, oplatając się ramionami i odwracając do was plecami. Marcus nie do końca wierzył, że jesteś w stanie zrobić coś takiego, ale gdy zobaczył twoją pierwszą próbę poruszenia trupem, wzdrygnął się i złapał cię za ramię.
- Jeśli zamierzasz go dotykać, to nie na gołe ręce. Chyba nie chcesz, żeby znaleźli przy nim twoje odciski palców? - odezwał się, uświadamiając ci, że przez takie zagranie mogłabyś zostać połączona z morderstwem, które ewidentnie miało tutaj miejsce. Nie wspominając już, że dotykanie trupa w trakcie rozkładu nie jest najbardziej rozsądną rzeczą pod słońcem, ponieważ można było złapać jakąś bakterię czy inne świństwo. Wyciągnął ze swojego plecaka rękawiczki - takie jednorazowe, lateksowe. Nie wytłumaczył, po co je w ogóle wziął, ale chyba nie to było teraz najważniejsze?
Dotknięcie trupa nogą niewiele dało, ponieważ nic z niego magicznie nie wypadło. Musiałaś się nad nim nachylić i przeszukać go ręcznie. Jeśli myślałaś, że smród był już wcześniej nie do wytrzymania, to co powiesz na tak bliski kontakt? Odruch wymiotny gwarantowany. Pierwsze, co rzuciło ci się w oczy to skrawek materiału, który trzymał zaciśnięty w dłoni.

Jeszcze im wszystkim pokażę! - Page 2 Q9Jk7Sy

W kieszeni znajdowały się dwa balle, jeden pusty, a w drugim zdawało się coś być. Oprócz tego, była tam otwarta paczka gum do żucia, dwa lizaki, 50$ i tajemnicza płyta z oznaczeniem TM83. Od ciebie zależało, co zamierzasz zabrać.

---------------
nadal nie dopisałaś sobie TM Ice Beam do ekwipunku. :P

Liczba postów : 180 Dołączył : 16/02/2019

Wiadomo, że Antoinette nie chciała na to patrzeć. Shine również nie chciała patrzeć jak przegrzebuje zwłoki martwego chłopca... to było obrzydliwe i właściwie sama nie wiedziała czemu podjęła się takiego kroku. Trochę więc trwało, zanim oswoiła się z myślą, że zaraz dotknie trupa.
- Bosz, Marcus, jesteś kochany, zawsze się o mnie martwisz. - posłała mu kisska z odległości, wzięła jego rękawiczki, które były paskudne i kompletnie nie pasowały do outfitu Shine, ale... lepszy rydz niż nic.
I wtedy wreszcie się odważyła. Prawie zemdlała - do jej oczu ponownie napłynęły łzy i wcale ich nie powstrzymywała, pozwoliła im swobodnie spływać po rumianych policzkach. Prawie zwymiotowała, jednak szybko się powstrzymała - wciąż patrzyli na nią towarzysze, a nie mogła pozwolić na to, żeby zobaczyli jak wymiotuje.
- Hej, już wiem dlaczego nikt nie zainteresował się jego zaginięciem. - stwierdziła całkowicie poważnie, dalej przeglądając przedmioty, które ujrzała. Nastała chwila ciszy, którą chwilę później przerwała. - Był biedakiem, miał przy sobie tylko 50$. - przewróciła oczyma.
Następnie sięgnęła dłońmi po ten tajemniczy skrawek materiału, a potem jeszcze po te dwa balle, interesując się głównie tym pełnym, bo jej natura materialistki podpowiadała, że mógł być tam pokemonek, ot co. Jeśli mogła to pokusiła się także na ten TM i pięćdziesiąt dolców, hihi.
Jeśli jednak mogła wziąć tylko jeden przemdiot to postanowiła zostać z tym skrawkiem materiału, bo najbardziej zależało jej na tym i pełnym ballu. Cóż, po przeszukaniu ciała wstała i podeszła szybko do przyjaciół, żeby wspólnie sprawdzić co na tym materiale się znajduje.
- Myślicie, że powinniśmy iść jeszcze na policję? Na pewno nikt go nie szuka, ale wypadałoby...
------------------
tak właśnie ostatnio nad nim myślałam, idk czemu nie wpisałam:( ale już jest!

» Już ja wam pokażę!
» Żeby wszystkim żyło się lepiej...
» KIRA - Jeszcze zaimponuję ŚWIATU!
» Tajemnice do rozwikłania i to jeszcze przed śniadaniem