Ciężki trening Chmurka

Przygryzam opuszek palca, obserwując swojego pupila.
- Całkiem nieźle, Prince. Zauważyłem, że kiedy uderzasz z boku twój atak jest silniejszy. Jeżeli więc, tobie też odpowiada taki zamach to skupmy się na nim. Po co trenować inne uderzenie, skoro tutaj już masz ładne początki. - podsumowuję, dotykając wgłębień. Jednak drzewo to jeszcze za dużo.
Proszę Glameowa, aby poszedł za mną, gdyż mam jeszcze jeden pomysł. Wracamy na łąkę, a następnie szukamy duży kamieni. Pewnie po naszych ćwiczeniach małych i tak już nie ma. Kiedy jakiś znajdziemy, przystajemy i wykonujemy ćwiczenie.
- Drzewa jeszcze nie zetniemy, a uderzanie w niego bez opamiętania jest bez sensu, dlatego wrócimy do niego jak już opanujesz niemal zupełnie nowy ruch. teraz skupimy się na miażdżeniu i przepoławianiu większych kamieni. Powinno pójść znacznie lepiej niż z dorodnym drzewem - nawet chorym czy spróchniałym. Zbierz energię, zamieniając ogon w stal, po czym z całych sił uderz w kamień. Postaraj się wycelować w środek kamienia. Aby wzmocnić uderzenie, uderz z wyskoku. Nadszedł czas, aby doprecyzować atak, oszlifować. Już niewiele nam brakuje, a ty z każdą chwilą jesteś silniejszy. Dlatego pamiętaj, aby wkładać w wykonywanie ćwiczenia całe serce.
Przenosząc się z kamienia do kamienia, proszę Glameowa, aby tę krótką przebieżkę wykorzystał, na wywijanie ogonem, tak jak na którymś z początkowych ćwiczeń. Muszę być pewny w stu procentach, że będziemy mogli użyć stalowego ogona w każdej chwili, nie ważne co będzie robić i jak stresująca będzie sytuacja.
Przy następnych kamieniach ćwiczymy inne metody ich rozłupywania. Z rozbiegu, tyłem, z nagłego obrotu, z pół obrotu.

Przyglądam się z zainteresowaniem jak Prince wykonuje ćwiczenie. Zwracam uwagę na siłę i precyzję ciosów, bo tego wymaga pełne opanowanie ataku.
- Bardzo dobrze sobie radzisz - chwalę pokemona, po czym proszę, aby na chwilkę ćwiczył sam, a ja biegnę w tym czasie do miasta, aby kupić twardego manekina na sprężynie. Gdybyśmy ćwiczyli na sali treningowej mielibyśmy wszystko pod ręką, a tak muszę sobie potruchtać. Kiedy wracam z kukłą kładę ja ziemi i pokazują ją Glameow.
- Tadam! - żartuję, po czym, nim Prince się zirytuje, tłumaczę. - Chciałbym, abyś poćwiczył uderzanie na coś, co będzie imitowało ciało przeciwnika. Chciałem zaprosić do treningu innego pokemona, ale chyba się ciebie trochę boją. Tak to jest, jak się jest silnym. Proszę, abyś uderzał w niego podobnie jak w drzewo i kamienie. Uderzaj z boku, wtedy wychodzi ci najlepiej, najdokładniej i najmocniej. Manekin jest na sprężynie, bo chcę też poćwiczyć twoją szybkość w wykonywaniu ataku. Kiedy uderzysz, manekin odchyli się, po czym wróci do pionu, gotowy na kolejny cios. Możesz więc uderzać, odwrócić się i znów uderzyć. Czas, aby się porządnie wyżyć - żartuję, mocniej zagrzebując kukłę w ziemi. Zdaję sobie sprawę, że Prince zachęcony może nie zostawić ją w najlepszym stanie. Trudno. Nauka Iron Tail jest tego warta. Musi go to przygotować na ostatni, finałowy test. Na ścięcie drzewa.

Nadszedł czas na ostateczny trening. Wracamy z Princem do lasu, gdzie odnajdujemy drzewo, na którym ćwiczyliśmy poprzednio.
- Dobrze więc. Finałowym testem opanowania Iron Tail dla ciebie, będzie ścięcie tego drzewa. Jak ci się uda, zabierzemy ze sobą trochę tego starego, spróchniałego drzewa i zrobimy ognisko. Lubisz pieczoną rybkę, prawda? - uśmiecham się do pokemona, głaszcząc go po główce. - Musisz jeszcze zebrać w sobie dość energii, aby kontynuować ten trening. Przypomnij sobie wszystkie etapy wykonania ataku. Skup energię w ogonie, zamień go w stal od czubka w dół, przymierz się i atakuj. Pamiętaj, że atak najlepiej wychodzi ci, kiedy atakujesz z boku. Wyobraź sobie, że drzewo jest twoim wrogiem. Wyobraź sobie, że to ... Akamaru! - wpadam na pomysł, aby zagrać na emocjach Glameow. Pokekot nie może znieść Growlithe'a. Wciąż pamiętam jak wymyślne taktyki zmieniały się w uliczne burdy. - Tak, to drzewo to olbrzymi, przerośnięty i ośliniony Grolwithe. Musisz go przeciąć, rozłupać na pół. Uwolnij gniew i daj nam podsumowani tych wszystkich ćwiczyć i wielogodzinnego treningu. Pokaż jak wygląda prawdziwy, piękny Iron Tail w wykonaniu Glameow.
Obserwuję ataki pokemona i czekam, aż drzewo ustąpi. Specjalnie wybrałem takie spróchniałe, żeby nawet jeśli nie uda nam się go ściąć, przewróci się po wpływem uderzeń. Chcę go wykorzystać do sprawdzenia jeszcze jednej rzeczy. W czasie treningów z Glameow cały czas na myśl przychodził mi drut kolczasty. Kiedy więc drzewo z trzaskiem opadnie na ziemię, mówię:
- Znakomicie Glameow. Teraz chcę, żebyś zrobił jedną ostatnią rzecz. Uwiń ogon wokół drzewa, niczym metalowy drut i ściśnij. Najmocniej jak tylko potrafisz. Może się to przydać w późniejszych walkach.

Glameow zamachnął się na wskazane drzewo. W drodze do celu ogon zaświecił się znajomym blaskiem i uderzył w pień z ogromną siłą, którą można było porównać do porządnego ataku siekierą. Skuteczniejszej wersji ataku w jego wykonaniu nie widziałeś.

Gratulacje, Prince poznał Iron Tail.

Razem z Princem wracamy na łąkę, aby nauczyć się czegoś nowego, a dokładnie Fury Cuttera. Tym razem od razu zabieram ze sobą wszystkie przedmioty potrzebne do treningu, przynajmniej jego początkowej części. Moglibyśmy trenować na sali, ale zdecydowanie bardziej wolę ruch na świeżym powietrzu. Podobnie zresztą jak Glameow. Żałuję, że nie udało nam się namówić przyjaciół na wspólny treningu, ale może następnym razem.
Siadamy sobie razem na pniu drzewa, który pozostał po naszym ostatnim treningu i razem oglądamy film instruktażowy z ekranu Pokedexa. Czytamy także jego opis, jak zwykle wyczerpujący. Przeciwnik zostaje przecięty za pomocą owadzich ostrzy albo pazurów. Atak staje się potężniejszy z każdym kolejnym, udanym cięciem.
- Znasz Scratch, więc doskonale wiesz jak używać swoich pazurków, co nie Prince? - uśmiecham się do pokekota, miziając go po bródką. - Teraz czas, abyś nauczył się nimi ciąć, niczym ostrymi nożami. Jak widziałeś i przeczytaliśmy, jest to w domyśle, ruch robaczy, czyli kolejny typ, którego opanowanie da ci przewagę nad przeciwnikami roślinnymi oraz psychicznymi. Będzie to więc dobre rozszerzenie twojego wachlarza umiejętności. Nasz nowy trening zaczniemy więc od poćwiczenia drapania jedną łapką na raz i będziemy to robić naprzemiennie.
Wstaję, ustawiam przed Glameow dobrze znany mu już manekin na sprężynie. Mocno wciskam go w ziemię, pamiętając co działo się ostatnim razem, kiedy na nim ćwiczyliśmy.
- Zacznijmy od wysunięcia pazurów. Wyobraź sobie, że każdy z nich jest ostry niczym brzytwa i długi niczym duży nóż kuchenny. Następnie tnij przez całą długość manekina. Jakbyś chciał go przepołowić. Następnie wyobraź sobie to samo na drugiej łapce i uderz nią. I tak na zmianę. Nie przejmuj się, jeżeli na początku efekty będą marne. Ważne, żeby ćwiczyć. Jeśli ci to pomoże, wyobraź sobie, że ten manekin to Akamaru - tłumaczę, po czym cofam się o krok, aby nie otrzymać ciosu przez przypadek.
Właściwie mogłem kupić manekin w kształcie Growlithe'a. Chociaż? Może lepiej nie kusić losu?

Obserwuję jak Prince próbuje swoich sił i wyżywa się na manekinie. Jego ataki zawsze są silne pełne gracji. Jestem z niego dumny. Podnoszę pozostałe trzy, przyniesione wcześniej manekiny i rozstawiam je tak, aby otaczały Glameow od północy, południa, wschodu i zachodu.
- Bardzo intryguje mnie stwierdzenie, że z każdym kolejnym cięciem, powinna zrastać siła ataku – mówię do pokemona. - Podejrzewam, że początkowo może nie zauważymy różnicy, ale zobaczmy jak to będzie wyglądało w praktyce. Wysuń pazurki i uderz w manekina przed sobą. Z cały sił tnij tak jak zrobiłeś to przy pierwszym ćwiczeniu. Następnie zgodnie z ruchem wskazówek zegara obróć się i tnij manekina po prawej, potem tego, którego teraz nasz za plecami, a na końcu tego, którego masz teraz po lewej. Nie zatrzymuj się w trakcie wykonywania ataku. Pierwsze „okrążenie” wykonaj atakując prawą łapką, drugie lewą łapką, a trzecie wykonuj na przemian. Zobaczymy jak to będzie wyglądało, gdyż może się okazać, że którąś łapką łatwiej ci atakować, choć mam cicho nadzieję, że obie twoje łapki są tak samo silne – uśmiecham się, odchodząc krok w tył, aby dać Galmeow przestrzeń do ataku.
W międzyczasie szukam drzewa albo krzewu, który będzie miał duże liści. Może być na przykład paproć albo klon. Zbieram wtedy kilkanaście z nich, przepraszając rośliny, że je ranię i wracam do Prince’a.
- Wiem, że lubisz bawić się z listkami, dlatego na chwilę, abyś nie wpadł w rutynę, zmienimy ćwiczenie. Będę teraz rzucał przed tobą listki, a ty rozcinaj je na pół. Będę opuszczał je raz szybciej, raz wolniej, a ty po prostu rozcinaj je raz za razem – tłumaczę. Będzie to dla Glameow odpoczynek od osaczenia przez manekiny, a dla mnie frajda, że mogę znów wziąć bezpośredni udział w treningu swojego pokemona.

Patrzenie jak Prince trenuje wprawia mnie w dobry humor. Zawsze lubiłem aktywności na świeżym powietrzu. Nawet jeśli nie taką fizyczną, to chociażby leżaczek, słoneczko i dobra książka.
- Dobrze Prince. Radzisz sobie naprawdę dobrze - mówię, ponownie rozstawiając manekiny w nowym szyku. Tym razem stawiam je w slalom. Chcę, aby Glameow pobiegał pomiędzy nimi. - Teraz twoim zadaniem będzie zaatakowanie manekina, po czym podbiegnięcie do następnego i uderzenie go też. Jak czytaliśmy atak staje się potężniejszy z każdym celnym atakiem. A jak inaczej poćwiczyć celność, jeśli nie w trakcie poruszania się. Wysuń więc pazury, wyobraź sobie, że one są brzytwami, po czym tnij, biegnij i znów tnij. Pokaż tym manekinom jaki jesteś silny - wołam i obserwuję jak pokemon wykonuje moje polecenie.
W między czasie podnoszę kolejny przedmiot, który przytaszczyłem ze sobą na początku polowania. Tarcze Treningowe. Ubieram po jednej na każdą dłoń i uderzam jedną od drugą. Czas, aby też wziął aktywny udział w treningu mojego pokemona. Niech sobie nie myśli, że ja tylko daję wskazówki i wydaję polecenia. Kiedy Prince zakończy pierwszą część treningu, mówię.
- Dobra robota, teraz czas na trochę praktyki. Będziesz teraz niczym zawodowy bokser, tyle, że zamiast uderzeń, będziesz ciął z furią. Raz w jedną tarczę, raz w drugą, a ja będę się cofał w tył. Będziemy ćwiczyć tak długo, uda ci się przeciąć powłokę tarczy. - wyjaśniam. - Albo ja padnę z wycieńczenia - dodaję z uśmiechem.
Przyjmuję odpowiednią postawę, mocniej zabierając się o ziemię.
- Jestem gotowy, Prince, zaczynaj!

- Idealnie, Prince - uśmiecham się, pokazują pokemonowi przeciętą tarczę. Jego ciosy stały się naprawdę silne. Nie było tego widać, kiedy trenował na manekinach. Cieszę się, że nie ćwiczyłem z nim na sobie Iron Taila. Mogłoby się skończyć na gipsie.
Atak Glameow jest już na tyle silny, że obawiam się, iż kontynuować treningu na tarczach może nie przynieść pożądanego efektu, a manekiny będą dla niego za słabe. Podobnie jak listki. Nie ważne jak duże. Muszę wymyślić coś innego. Coś ... większego!
- Prince, pamiętasz to wielkie drzewo, które ściąłeś przy ostatnim treningu? - pytam pokemona. - Ostatecznie niczego z nim nie zrobiliśmy. Mieliśmy zrobić sobie z niego ognisko, ale zadowoliliśmy się grillem w Centrum Pokemon. Teraz nam się przyda! Będziesz w nim rzeźbił - mówię, po czym proszę, aby pobiegł za mną, aż do wielkiego, zwalonego pnia w głębi lasu.
Oczyszczam na prędce teren wokół pniaka, aby Glameow miał do niego swobodny dostęp z każdej strony.
- Jeżeli mamy zrobić sobie to ognisko, potrzebujemy drewna, ale nie w formie wielkiej kłody, a raczej mniejszych szczap. To będzie twoje zadanie. Musisz skupić się na tym, a przerobić tę kłodę na dużo mniejsze części. Skup się na swoim pazurkach, po raz kolejny zamień jest w ostrza i zacznij ciąć. Raz jedną łapką, raz drugą. Posiekaj dobrze to drzewo. Pamiętasz jak rozbiliśmy kolację i patrzyłeś jak kroję marchewkę na kawałeczki? Zrób to samo z pniem używając swoich pazurów! - tłumaczę, skubiąc korę.
Daję znać Prince'owi, aby zaczął trening, a ja obserwuje te zmagania z bezpiecznej odległości.  Jednocześnie zastanawiam się w jaki jeszcze sposób pomóc Glameow w treningu. Widzę, że pokemon wie już jak działać, a jego cięcia są głębokie.

- Wystarczy, Prince - proszę pokemona, biorąc go w ramiona. Chyba przeceniłem jego umiejętności. Musimy odpocząć. Wracamy na łąkę, ale siadamy w cieniu drzewa. Z plecaka wyjmuję miseczkę oraz wodę. Nalewam część do miseczki, część wypijam sam. Patrzę jak kot wypija napój, po czym kładzie się i odpoczywa. Zasłużył.
Niestety to nie koniec treningu i wiem, że będę musiał wymyślić coś innego na jego zakończenie. W czasie, kiedy Glameow odpoczywa ja ponownie przestawiam manekiny. Układam je w dość znacznej odległości od siebie, po czym do każdego przywiązuję kawałek liny, abym mógł nimi za ich pomocą sterować. Wersje elektroniczne na pilota są zbyt drogie i nie są refundowane prze Królestwo.
Po trzech kwadransach oddechu proszę Glameow, aby podszedł, gdyż musimy dokończyć ten trening nim zacznie padać. Widzę, że na horyzoncie pojawiły się dziwne, ciemne chmury, które mogą zwiastować burzę.
- Zapewne zauważyłeś na filmiku instruktażowym, że pokeowady, które używają tego ataku, poruszają się jakby tańczyły. Chcę spróbować czegoś podobnego. Rozstawiłem pięć manekinów i twoim zadaniem będzie rozcięcie ich na pół. Wysuń więc pazury, zamień w ostrza i tnij. Tak jak już wielokrotnie ćwiczyliśmy. Ja będę pociągał z sznurki, tak, aby sztuczni przeciwnicy się obracali albo przechylali. Będzie to dodatkowe utrudnienie dla ciebie, ale w niewielkim stopniu zasymuluje prawdziwą walkę. Tam przeciwnik też nie będzie sztywno czekał, aż zaatakujesz. Kiedy trafisz, z gracją tnij następnego manekina i tak, aż do momentu, kiedy powalisz ostatniego. - wyjaśniam ćwiczenie. - Kiedy to zrobisz, ocenimy stan manekinów i jeśli będą się jeszcze do czegoś nadawać, gdyż twoje cięcia są na prawdę silne, powtórzymy slalom jeszcze raz - uśmiecham się i łapię mocniej na sznurki.
- Na mój znak! - wołam do Prince'a, stojącego przed pierwszym manekinem i szarpię za pierwszą linę. - Już!

Po kilku dniach odpoczynku i wreszcie zrobieniu obiecanego ogniska, wracamy z Princem na łąkę, aby nauczyć się ostatniego z serii różnego typu ataków. Glameow poznał już ruch stalowy, wodny i robaczy. Czas, aby nauczył się też ziemnego, a jaki ruch będzie do tego lepszy niż Dig?
Cieszę się, że pogoda nam się udało i póki co nie zanosi się ani deszcz ani na to, że temperatura wzrośnie tak wysoko, że uschniemy z pragnienia. Tym razem nie przynoszę ze sobą żadnego dodatkowego sprzętu. Jeśli okaże się potrzebny w późniejszych etapach ćwiczeń, po prostu po niego pobiegnę.
Obserwują chwilę jak Prince bawi się swobodnie, biegając za czymś wśród kwiatów, a ja w tym czasie bacznie przyglądam się ziemi, szukając tej o najmniej zbitym stanie. Dokładnie to szukam piasku. Wiem, że na łące, nie znajdę piasku niczym z plaży, ale podejrzewam, że skała piaskowa się znajdzie. Kiedy ją znajdę, przywołuję swojego pokemona. Czas wziąć się do pracy.
- Ostatnim atakiem, którego chcę cię na razie nauczyć jest Dig - zaczynam. - Nie jest to zbyt skomplikowany atak, ale wymaga wiele pracy. Niemalże tyle samo co Iron Tail. Musimy więc się skupić i pracować jak najwytrwalej, aby coś zdziałać. Zacznijmy jak zwykle od Pokedexa - mówię, wyjmując urządzenie i odpalając filmik instruktażowy. Czytamy też opis. "Użytkownik zakopuje się, po czym atakuje w drugiej turze". Eh. To tak, jakby wyjaśnić, że woda jest mokra. Trudno. Filmik musi wystarczyć.
- Widziałeś jak Eevee szybko wykopał tunel i do niego wszedł? Kiedyś też będziesz tak potrafił. To nie tylko doskonały atak, ale także świetny plan obrony. Naszą naukę zaczniemy z tego miejsca. Musisz nauczyć się kopać głębokie doły. Na razie nie rób tego jednak na wyścigi, a skup się na głębokości i na tym, aby tunel się nie zwalił. Na początek wybrałem skałę piaskową, bo jest stosunkowo miękka.
Odsuwam się nieznacznie i obserwuję z czym zaczynamy. Prince jest kotem. One kochają piasek i grzebanie w nim.

Śmiejemy się razem  Princem, kiedy wyjmuję go z ziemi i otrzepuję jego futerko z całego tego piachu. Pokemon świetnie się bawił, a i ja ubawiłem się przednie. Kiedy kończymy czyszczenie, musimy wrócić do treningu. Tym razem proszę też Glameow o pomoc w znalezieniu odpowiedniej ziemi - trochę trwalszej niż skała pisakowa, ale nie tak twarda jak glina.
Kiedy wreszcie natkniemy się na takie miejsce, czas kontynuować trening.
- Widzisz, Prince, ile zabawy jest przy treningu? Teraz powtórzysz ostatnie ćwiczenie, ale mam małą prośbę. Postaraj się wykopać dół używając jak najmniej ruchów. Chodzi o to, abyś odrzucał jak najwięcej ziemi przy każdym ruchu łapek. Przyda się to w walce, kiedy nie będziesz miał wiele czasu na zakopanie. Teraz też chodzi nam jedynie o wykopanie dołu i wyskoczenie z niego. Nie drąż proszę tuneli. Na razie nie jest to ważne. Skupmy się po prostu na zrobieniu dołu i ucieczce z niego. Wykop proszę z cztery doły i zobaczymy  jak to wygląda- tłumaczę swojemu pokemonowi.
Na razie skupię się na samym kopaniu dziur w różnych rodzajach ziemi. Samo poruszanie się pod ziemią i podkradanie się w ten sposób do przeciwników, zostawię sobie na później. Obserwuję jak Glameow wykopuje dziurę.