Ciężki trening Chmurka

Kotka starała się i starała ... w końcu wytworzona przez nią energia zaczęła się tak jakby „rozchodzić" w powietrzu, jednak była ona jeszcze zbyt słaba, aby uznać to za opanowanie ruchu.


* Jestem tu jako tymczasowe zastępstwo za V.

- Mam nadzieję, że sobie odpocząłeś przez te kilka dni, Prince - przytulam swojego pupila, po czym częstuje go dwoma pokeblockami o jego ulubionym pikantnym smaku. - Zjedź sobie spokojnie. Czas wracać do treningu. Już niewiele zostało!
Poprawiam wszystkie manekiny, wyczesuję Glameow, aby łatwiej mu było gromadzić i panować nad energią.
- Dobrze Prince, zacznij jak zawsze od zgromadzenia tyle energii elektrycznej ile tylko będzie w stanie. Kumuluj ją, aż osiągnie poziom krytyczny, po czym uwolnij starając się trafić w pierwszy i drugi rząd manekinów. Nadal odpuszczamy sobie trzeci, gdyż wolę póki co skupić się na sile ataku, a nie dystansie. Postaraj się uderzyć w pierwszy rząd manekinów, kładąc je na ziemi, a pozostała energia niech przemknie pomiędzy nimi i uderzy w rząd numer dwa. Atak powinien sprawić, że uderzysz równą falą elektryczności, która przybierze kształt okręgu. Pracowaliśmy już nad tym, więc jestem pewien, że sobie poradzisz! - dopinguję pokemona, robią kilka kroków w tył, poza ustawione rzędy dmuchanych manekinów.
- Pamiętaj, najpierw skupienie i gromadzenie energii, potem szybkie jej uwolnienie w formie kulistej fali uderzeniowej! Bądź jak wybuchający granat. Jak wulkan w erupcji - mówię, obserwując wynik treningu.

Dłuższy odpoczynek podziałał bardzo pozytywnie na kocurka, który teraz ze zdwojoną siłą przystąpił do dalszego treningu, owocującego sporymi postępami.

Z zadowoleniem obserwuję postępy Prince'a, ciesząc się, że jesteśmy blisko naszego celu. Przechadzam się pomiędzy manekinami, stawiając je i w razie uszczerbku, naprawianiu. Na koniec szybko rozczesuję futerko kotka i mówię:
- Teraz w grę wchodzi także trzeci rząd Prince. Musisz się skupić i uwolnić moc na maksymalną odległość. Zaprzyj się mocno o ziemię, wyobrażając sobie, że jesteś niczym Jolteon. Zgromadź tyle energii elektrycznej ile tylko zdołasz na swojej sierści do momentu, aż poczujesz, że jesteś niczym kielich, z którego moc zaczyna się wylewać. Wtedy uwolnij moc. Jednocześnie. Niech wybuchnie ogromną, silną falą i równomiernie rozniesie się wokół uderzając w pierwszy, drugi i trzeci rząd manekinów, kładąc je wszystkie.
Cofam się poza obręb kukieł i obserwuję jak Glameow trenuje. Nadal staram się dostrzec wszystkie niedociągnięcia. Nie chcę, żeby przez trening zrobiony po macoszemu, później mieliśmy problemy na polu walki.
- Prince, więcej mocy! Równomiernie. Za dużo siły wkładasz w lewą stronę. Użyj ogona. Za słabo. Postaraj się trafić trzeci rząd - wykrzykuję, dają mu znać co robi źle, co należy poprawić, a co już mu wychodzi.
Jestem tutaj dla niego. Trening jest wspólny.

Pokemon zmobilizował wszystkie swoje siły i w końcu ... udało się! Opanował ruch!

Wracam na swoją ulubioną łąkę w pobliżu Eterny, skąd od dłuższego czasu próbuję się wydostać. Tym razem oprócz Prince'a zabrałem ze sobą swojego nowego pokemona, Flabébé o imieniu Rosette. Nosi imię na cześć mojej przyjaciółki Rose, która choć nie ma bzika na punkcie umywalek to również ceni sobie czystość.
- Chciałbym dziś potrenować nowe ruchy. Wiem, że Rosie nie lubi walczyć, więc skupimy się na ruchy defensywnym, a mianowicie Synthesis. Z Princem spróbujemy dziś opanować Hyper Voice - wyjaśniam pokemonom, po czym wyjmuję Pokedex i pokazuję im dokładnie co je czeka. Czytam na głos także opisy ataków. - Rosie, twój atak polega na pochłanianiu energii słonecznej i regeneracji własnego zdrowia poprzez proces fotosyntezy. Tym sposobem, kiedyś ktoś cię zaatakuje i będziesz czuć się słaba bez problemu odzyskasz cenne punkty życia. Atak jest tym efektywniejszy im silniejsze są promienie słońca - mówię, po czym zamyślam, zastanawiając się od czego by zacząć. - Widzisz tę plamkę trawy, która pławi się w słońcu? Stań tam i postaraj się chłonąć promienie. Niech cię otulą, obmyją. Pozwól im w siebie wsiąknąć. Wyobraź sobie, że słońce cię karmi i wykorzystaj jego życiodajne ciepło, aby napełniło cię energią! - wyjaśniam, po czym uśmiecham się do mojego pierwszego pokemona, Glameow.
- Chciałem potrenować z tobą Wake-Up Slapa, ale boję się, że Rosie by nas oboje znienawidziła, gdybyś obudził ją w ten sposób - śmieję się, po czym czytam opis ataku z Pokedexu. - Zamiast tego, będziemy trenować Hyper Voice. Atak ten polega uwolnieniu okropnego dźwięku, który rani uszy przeciwnika. Przyzwyczailiśmy się już, że Dex nie zawsze szczegółowo opisuje ataki, a więc musimy się zdać na własną wyobraźnie. Najpierw skupmy się na wydawaniu dźwięków! Postaraj się miauczeć najgłośniej jak tylko potrafisz. Niemal zedrzyj gardło. Spraw, abyśmy oboje z Rosette chcieli uciec stąd w podskokach. Przypomnij sobie Akamaru. Wyobraź sobie, że chcesz go przegonić samym głosem! - mówię, pilnując, aby oba pokemony trenowały.
Cieszę się z powrotu na treningi. Brakowało mi ich i zabawy z pokemonami. Są od siebie tak różne, ale kocham je równie mocno.
- Pamiętajcie, aby bawić się przy tym dobrze! W trakcie zabawy szybciej się uczymy i czas szybciej płynie! Nim jednak zaczniecie ... - urywam, po czym wyjmuję z plecaka 5 pokebloków. Dwa ostre i trzy wytrawne, po czym czerwone podaje Glameow, a niebieskie Flabébé.

Przyglądam się ciężkiemu treningowi, który odbywają moje pokemony i uśmiecham się do nich, ciesząc się z ich postępów. Ponownie zwracam się do nich indywidualnie, aby wyjaśniam im dalszy ciąg treningu. Być może następny odbędziemy wspólnie, wspierając naukę swoich ataków. Podchodzę do kwiatuszka.
- Czujesz na sobie promienie słońca? Są przyjemne prawda? Pozwala dalej, aby cię oblewały, chłoń je i cieszę się ich ciepłem. Spróbuj teraz gromadzić tę energię w swoim kwiatku i ciele. Pozwól się tej słonecznej energii się wypełnić. Niech gromadzi się od stóp po czubek głowy. Spróbuj ją wykorzystać procesie fotosyntezy. Pewnie na początku nie będziesz w stanie przekształcać ją w energię leczniczą, ale ... spróbuj ją pochłaniać i oddawać. Przy późniejszym leczeniu się będziesz wykorzystywała przetworzoną energię. Nie śpiesz się, trenuj w swoim tempie. Słońca nam nie zabraknie - tłumaczę, po czym robię kilka kroków w stronę drugiego pokemona.
- Smakowała przekąska? - pytam, głaszcząc pokemona. - Pokaż więc jak bardzo jesteś zadowolony. Miaucz ile sił w płucach! - mówię, po czym przynoszę narzędzie do mierzenia dźwięku i stawiam przez pokemonem. - Teraz będziesz mógł się na własne oczy przekonać jak silne jest twoje wycie. Skieruj swój głos w stronę urządzenia, drąc się ile tylko masz sił! Twój głos musi wejść na poziom hiper! - też podnoszę głos, aby pokazać Glameow jak powinien krzyczeć. - Przypomnij sobie wszystkie cierpienia jakich doznałeś, kiedy żyłeś na ulicy. Przypomnij sobie ten ból i uwolnij go w formie krzyku. Pozbądź się go całego! Wierzę, że dasz radę, Prince!

Oba pokemony dobrze sobie radzą i wiem, że dają z siebie wszystko. Cały czas obserwuję jak się poruszają i co można jeszcze poprawić. Aby było sprawiedliwie, tym razem zacznę od Glameow. Nim wyjaśnię mu co będziemy robić, układam przed nim balony na sznurku. Oczywiście w różnych miejscach, tak, aby mógł na nich trenować swój 'głos.
- Prince, czas sprawdzić czy twój ryk jest na tyle silny, aby balony popękały. Powinieneś być już w stanie pokierować swoim głosem tak, aby utworzył coś w rodzaju tunelu dźwiękowego, kierując go w obrany cel. To dlatego postawiłem na łące kołyszące się balony. Będą one twoimi przeciwnikami i jak, że jest odrobinę wietrznie, będziesz mógł jednocześnie ćwiczyć celność. Stój zawsze jakieś trzy, cztery metry od balonu. Nie jest do zbyt blisko ani daleko na początek, a m twój głos będzie silniejszy tym bardziej będziemy zwiększać odległość. Skup się więc na miauczeniu. Pamiętaj, na być hyper. Wyobraź sobie, że twój głos zmienia się w tętniący, dudniący tunel fali dźwięku, uderza w balon i sprawia, że ten pęka z głośnym hukiem. Musisz sprawić, aby dźwiękowe wibracje rozsadziły go od środka, wprawiając hel wewnątrz w niebezpieczne drgania. Działaj Prince - polecam, kierując swe kroki do Flabébé.
Mała wróżka kołysze się na słońcu w tym samym delikatnym wietrze, który kołysze balonami Glameowa. Uśmiecham się na ten widok. Odkąd ją poznałem jest niezwykle pocieszna.
- A ty Rosie, jak sobie radzisz? - pytam, głaszcząc ją delikatnie. Wiem, że robi wszystko co może, ale łatwo rozprasza ją ten piękny krajobraz. Nie dziwię się, ale też nie mogę pozwolić, by bujała w obłokach dopóki nie skończymy treningu. - Widzę, że gromadzenie energii przychodzi już trochę łatwiej, ale nadal koncentruj się na pochłanianiu energii słońca. Nie zawsze znajdziesz się w pełnym słońcu. Czasem będziesz musiała pochwycić promienie przez chmurę albo skorzystać z zapasów, które zgromadzisz w lepsze, bardziej słoneczne dni. Dlatego tak ważne jest, abyś nauczyła się nie tyko pochłania i oddawać energię słońca, ale także ją magazynować. Postaraj się więc kumulować energię, a tylko niewielką jej ilość przeznaczać na uwalnianie. Tak, abyś po ćwiczeniu miała jeszcze niewielki zapas. Będziemy go w miarę ćwiczeń powiększać - proszę pokemona i wycofuję się, aby móc obserwować oba na raz. W następnej fazie ćwiczeń spróbujemy wykorzystać energię do leczenia ran Rosette.

Dziś znowu zaczynam od Rosette. Mała wróżka nadal lewituje wśród pełnego słońca, chłonąc gorące promienie.
- Widzę, że nie masz już problemu z pochłanianiem energii słonecznej. Widać to po twojej twarzy, uśmiechu. Chciałabyś tutaj zostać na dłużej, prawda? - pytam pokemona, uśmiechając się do niej, kiedy spogląda na mnie cała błyszcząc od słońca. - Wykorzystamy całą tę energię, którą gromadzić do polepszania stanu twego zdrowia. Wiem, że ciężko ci będzie się leczyć, kiedyś nie jesteś ranna, a ja nie zamierzam tego zmieniać, ale możesz na przykład odnowić swoją skórę. Postaraj się wykorzystać teraz świecące słońce do pochłonięcia energii i oddania jej w formie regeneracji na zewnątrz swojego ciała - tłumaczę małej wróżce, po czym spoglądam na łąkę, gdzie zauważam zwiędły kwiatek. Zrywam go i podaję Flabébé. - Spróbuj przywrócić życie tej roślince. Prześlij energię słońca w ten kwiat, aby ponownie nabrał sprężystości i ładnie rozkwitł - kończę, kierując się do Prince'a.
- Tobie też świetnie idzie, Prince - głaszczę pokemona, patrząc na popękane balony i wymieniając je na nowe. - Kontynuuj trening, bo widzę, że się sprawdza, ale chciałbym, żebyś skupił się mocniej na natężeniu dźwięku. Musi być mocniejszy. Hyper, co nie? Dalej strzelaj wirującym, dźwiękowym tunelem w stronę balonów, ale zwiększ nieco odległość od poszczególnych celów. Spróbuj trafić w nie z odległości sześciu, siedmiu metrów - tłumaczę, po czym wycofuję się na bezpieczną odległość i bacznie obserwuję trening moich pokemonów. Kiedy się zagubią albo ich ataki nie przynoszą skutku, podchodzę i daję im nowe wskazówki. Przecież jestem tutaj dla nich.

Trening przebiega sprawnie i po mojej myśli. Zarówno Glameow jak i Flabébé radzą sobie z ćwiczeniami i tylko patrzeć, kiedy opanują ruchy, których próbuję ich nauczyć. Poprzednio zacząłem od mojej małej wróżki, dlatego dziś zaczynam od kotka. Nim jednak cokolwiek mu powiem, ponownie rozstawiam balony, tym razem układam inny wzór, aby nie ułatwiać sprawy.
- Prince, jak widzisz postawiłem nowe balony, które od teraz znów będą twoim celem - zaczynam, kucając przed pokemonem. - Celuj dokładnie w środek każdego z baloników. Widzisz na nich te czerwone kropki zrobione markerem? To moje dzieło, abyś bez trudu zlokalizował środek. Skup się więc na wydobyciu jak najgłośniejszego i jak najbardziej skoncentrowanego dźwięku, po czym wystrzel dźwiękowy tunel wprost w balon, który pęknie, rozrzucając po łące skrawki gumy. - po tym wyjaśnieniu przechodzę kawałek dalej, gdzie w słońcu wygrzewa się trenuje Rosie. Witam ją uśmiechem i patrzę na kwiatek, który zwiądł, ale wygląda na to, że tchnięto w niego odrobinę życia.
- Widzisz mała? Na tym polega właśnie Synthesis. Na regeneracji dzięki energii słonecznej. Kwiatek jeszcze nie całkiem doszedł do siebie, ale jestem niemal przekonany, że lada chwila rozkwitnie nowym blaskiem. Musisz jedynie popracować nad przekazaniem do niego energii regeneracji. Wchłoń jak najwięcej promieni, po czym przetwórz je i wyślij poprzez rączkę wprost do łodyżki kwiatka. Pomóż mu przeżyć jeszcze jeden dzień - mówię, po czy dodaję. - Jak uda ci się to o co proszę, zabierzemy go ze sobą do domu i wstawiamy do wazonu. A, kiedy rzeczywiście przyjdzie na niego pora, włożymy go między książki, zasuszając i konserwując na lata. Będziesz zawsze mogła do niego zajrzeć i przypomnieć sobie o tym jak dawno temu trenowałaś na łące Synthesis - głaszczę ją, po czym robię krok w tył i obserwuję treningi.

Widząc jak kwiat w rączce Rosette pięknie rozkwita, uśmiecham się. Wiem, że mój trening przyniósł skutek i pokemon będzie w stanie się uzdrowić, jeśli spotka ją coś złego. Pozwalam jej chwilę odpocząć i pobaraszkować wśród kwiatków. Muszę najpierw skończyć ćwiczenia Glameow.
- Prince, radzisz sobie już całkiem nieźle. Widzę, że twój głos jest już bardzo wysoki, mocny i rzeczywiście rani uszy. Tak trzymaj. Balony także nie mają już z tobą szans, więc musimy zapewnić ci coś trwalszego. Poczekaj na mnie chwilkę - proszę, po czym idę po lodowe szybki, które rozstawiam na łące. Lepiej sprawiłoby się szkoło, ale wiem, że po roztrzaskaniu ciężko będzie to posprzątać, a takie ostre kawałki będą niebezpieczne dla innych. A lód? Rozpuści się i zniknie. - Staraj się celować w te szklane (lodowe) szybki, wprawiając je w drgania tak mocno, aż rozprysną się na drobniutkie kawałeczki. Postaraj się strzelać raz z daleka, raz z bliska. Zobaczmy jak ci pójdzie - mówię i wracam do Flabébé.
- Odpoczęłaś, Rosie? - głaszczę małą wróżkę, wyjmując PokeDex i pokazując jej mały ekranik. - Zobacz, chciałbym, abyś nauczyła się teraz Helping Hand. Będziesz wtedy w stanie asystować Prince'owi w walce, sama nie biorąc w niej czynnego udziału. Chciałbym, abyś była czymś w rodzaju healera. Widzisz na czym polega ten atak? Swoją pomocą wzmacniasz atak sojusznika. Spróbuj się pomóc Glameow w nauce Hyper Voice'a. Dopinguj mu, użycz dłoni. Zrób wszystko czego będzie potrzebował do nauki ataku. Bądźcie za pan brat - mówię i przyglądam się nauce.