Ciężki trening Chmurka

- Prince, już niewiele brakuje! - zwracam się do obu pokemonów, bo widzę, że Flabébé podoba się pomaganie Glameow w treningu i cieszy mnie to. - Musisz dać z siebie jeszcze odrobinę więcej! Ja i Rosie rozstawimy wokół ciebie trzy rzędy lodowych szybek. Twoim zadaniem będzie użycie Hyper Voice'a tak, aby dźwięk rozszedł się równomiernie wokół ciebie i zbił szybki. Roztrzaskał je w drobny mak - tłumaczę, po czym wproszę Rosette o pomoc rozstawianiu szybek. Przecież o to chodzi w Helping Head. Trzeba pomóc towarzyszowi w ataku. Dobrze, że możemy zrobić to razem. Kiedy kończymy, wychodzimy z okręgu.
- Dobrze Prince, pole ćwiczeniowe gotowe - mówię. - Skup się. Zaprzyj łapkami, zamknij oczy i zbierz w sobie całą energię jaką tylko możesz. Oczyść umysł i kiedy będziesz czuł, że jesteś gotowy, uwolnij całą moc w okrążające cię szybki! - tłumaczę, po czy kucam przed Flabébé.
- Rosie, twoim zadaniem będzie pomaganie Glameow. Będziesz wymieniała rozbite szybki na nowe. Będziesz go wspierała słowem, uczynkiem i czego mu tylko będzie trzeba. Masz - podaję jej małą szmatkę. - Będziesz mogła ocierać mu pot z czoła - uśmiecham się, polecając jej, aby zaczęła.

Widząc jak lodowe szybki rozpryskują się w mak, wiem, że trening został zaskoczony. Przytulam się do pokemonów i zapraszam na sowitą kolację. Czas zregenerować siły, a trening będziemy mogli kontynuować jutro.

Wracam z pokemonami na łąkę, gdzie dalej będziemy trenować. Niosę ze sobą dwie słomiane kukły, Rosie trochę słomy, aby zacząć już trening Helping Handa, a Glameow niesie siebie. Szukam lekko zacienionego miejsca, po czym rozkładam manekiny. Przywołuję do siebie pokemony i siada na trawie z nimi na polanach. Wyjmuje PokeDex i pokazuje filmik instruktażowy, który przedstawia nowy atak, jakiego będzie się uczył Prince, a przy którego nauce Rosette będzie mu pomagać. Headbutt. Wbrew pozorom atak nie polega na tym, żeby wsadzić sobie głowę w cztery litery, a żeby z szarży uderzyć głową w przeciwnika. Atak ten może spowodować, że przeciwnik wycofa się. Atak ten wygląda na przydatny i silny. Na pewno przydałby się nam w trakcie walki z Turtwigiem. Kiedy skończymy oglądać, czas brać się do ćwiczeń. Wstajemy.
- Prince, widzisz te kukły? Są słabe i początkowo będziemy na nich trenować, żebyś nie zrobił sobie krzywdy. Wycofaj się delikatnie w tył, zrób rozpęd i uderz głową w kukłę, jakbyś chciał ją przewrócić. Powtarzaj ten ruch kilkukrotnie. Niech powstanie w kukle wgniecenie - instruuję, po czym, kiedy Glameow zabiera się do pracy, mówię do przejętej Rosie, która w łapkach nadal mocno ściska słomę. - Ty kochana będziesz wspierać Prince'a w nauce ataku jak tylko będziesz w stanie. Wiem, że to twój żywioł i zawsze chciałaś byś "postacią" wspierającą. Widzisz te kukły? Kiedy Prince będzie w nie uderzał, będą traciły słomę. Twoim zadaniem będzie jej uzupełnianie tak aby, Glameow nie zrobił sobie krzywdy, dobrze? Możesz też mu przynieść coś do picia, kiedy się zmęczy. Woda jest w moim plecaku - mówię i odsuwam się, obserwując pokemony.

W czasie ciężkiego treningu ważny jest odpoczynek, dlatego po kilku seriach zapraszam pokemony pod drzewko, na kocyk i jemy lunch. Dla Prince mam dwa czerwone pokeblocki, a dla Flabébé jeden niebieski. Dla siebie mam zwykłą kanapkę. Jemy spokojnie w towarzystwie odgłosów łąki i lasu, znajdującego się niedaleko naszego obecnego położenia.
- Dobrze, czas wracać do ćwiczeń - klaszczę w dłonie, prowadząc pokemony z powrotem na oświetloną słońcem łąkę. Razem z Rosie poprawiamy wszystkie manekiny, gdyż nadal chcę trenować z Glameow na słomianych i dostawiam trzeciego. Daję wróżce kolejne wiązki słomy, aby mogła znów naprawiać szkody wyrządzone przez pokekota. - Postawiliśmy z Rosette manekiny, abyś znów mógł na nich ćwiczyć swój atak, Prince, widzisz? Nasze działanie będzie takie jak ostatnim razem. Wycofaj się, zaprzyj tylnymi łapkami, po czym odpychając się, mknij do przodu i uderz głową w kukłę. Wyobraź sobie, że to Akamaru albo Turtwig, z którym walczyłeś ostatnio. Pamiętasz jak ciężkie były te walki i jak bardzo przeciwnicy cię skrzywdzili? Przelej tę złość w atak i zniszcz te manekiny! - mówię, po czym biorę na ręce wróżkę.
- Ty oczywiście nadal uzupełniaj słomę, ale chcę też żebyś pomogła w inny sposób. Stań za manekinami i dopinguj Prince'a. Wiwatuj, zachęcaj do uderzania. Klaszcz, kiedy zobaczysz, że manekin lekko odchyla się w tył. Jeśli zauważysz, że atak nie jest tak silny jak powinien, sprowokuj trochę Glameow, kryjąc się za kukłą i udając szczęknięcie. To na pewno rozzłości go na tyle, żeby atak był tak silny jak tylko może na tym etapie nauki - tłumaczę, uwalniając pokemona.
Cofam się lekko w tył i obserwuje trening.

Proszę Glameow, aby chwilę odpoczął, a ja i Flabébé w tym czasie zmienimy manekiny na bardziej trwalsze. Widzę już gołym okiem, że trening przynosi skutek i jeśli tak dalej pójdzie, kotek przepadłby przez słomę, która nie byłaby w stanie już go zatrzymać. Tym razem napełniam manekiny piaskiem. Daję sobie pomóc małej Rosie, bo wiem, że bardzo się zaangażowała i uwielbia pomagać. Znacznie bardziej niż walczyć. Kiedy kończymy, mówię do Prince'a.
- Dobrze, teraz będziesz atakował tak jak do tej pory, ale przeciwnik będzie trwalszy. Twoim zadaniem będzie ponownie sprawienie, że manekin ugnie się i przewróci pod twoim naciskiem. Pamiętaj, aby wycelować w sam środek kukły, mniej więcej w serduszko. To najsłabszy punkt i uderzenie w niego przyniesie największy efekt. Koniecznie nie zapominaj o pracy nóg, co ma wpływ na rozpęd i siłę uderzenie. Wykorzystaj też ogon - odepchnij się nim, nadając sobie dodatkowy impet. Z tym wszystkim na uwadze trenuj! - zwracam się do pokemona, po czym unoszę Rosette i patrząc jej w oczka mówię, co będzie należało do jej zadania.
- Cieszę się, że tak ochoczo pomagasz mi w treningu Prince'a. Będziesz mogła to jeszcze robić przez chwilę, bo widzę, ze bardzo ci się to spodobało. Piasek raczej nie powinien wysypywać się z manekinów, dlatego twoim zadaniem będzie delikatne poruszanie manekinami tak, aby Princowi było trudniej trafić. Mało który przeciwnik będzie stał nieruchomo i czekał, aż Glameow go zaatakuje - tłumaczę, odkładając pokemona na trawę.
Czas zacząć kolejny trening.

Przypatruję się jak pokemony trenują - jak Glameow uderza w manekiny, zostawiając w nich ślady swego łebka. Jak Flabébé w pocie czoła pomaga w treningu przyjacielowi, a ja zagrzewam ich do jeszcze jednego wysiłku.
- Wspaniale Prince! Oby tak dalej! Widzisz jak wielkie wgniecenia robisz już w kukłach? Jeszcze chwila i zamiast je przewrócić, po prostu przez nie przelecisz! - żartuję, głaszcząc i chwaląc mojego silnego pokemona. - Przed nami jeszcze daleka droga, ale nauka idzie szybciej w miłym towarzystwie, prawda? Dlatego wycofaj się odrobinę, zaprzyj ponownie łapkami i ogonkiem, po czym wstrzel w przód niczym z wystrzelony z procy i wbij się w kukłę z siłą torpedy. Wiem, że jesteś w stanie to zrobić, bo widzę co wyczyniasz teraz. Jak tak dalej pójdzie będziemy musieli przejść o krok wyżej i wymienić manekiny na takie wypełnione czymś twardszym - instruuję pokemona.
Podchodzę na chwilę do siłującej się z manekinem Rosie i podnosząc ją, wracamy razem do kota. Kładę ją na jego łepku i mówię do nich obojga.
- Teraz będziecie ćwiczyć wspólnie, a raczej Rosette przejmie dyrygowanie ćwiczeniami - uśmiecham się lekko. - Rosie będzie chowała się na manekinem, a ty Prince będziesz musiał uderzyć właśnie w ten, który wskazuje Flabébé. Wróżka będzie czekała do samego końca, abyś musiał zareagować niemal w ostatnim momencie. Walczyłeś już dwa razy i zdajesz sobie sprawę, że pojedynki nie są łatwe, a przeciwnicy czasem robią unik w ostatnim momencie. Dlatego musimy tego uniknąć! Powodzeni - mówię do nich i czekam na efekty.

Rosette! Jakie śliczne imię.
Twojemu Księciowi uderzenia główką szło bardzo dobrze, a zasługę w tym miała pewna wróżka. Pomaganie miała opanowane do perfekcji, więc może przyszedł czas zrobić coś dla niej?

Prince Headbutt - 70%
Rosette Helping Hand - 101%

Cieszę się, że Rosie opanowała Pomocną Dłoń. Łapię ją za łapki i tańczymy przez chwilę wokoło z pełni słońca, po czym zarządzam przerwę. Na dziś koniec treningu. Musimy odpocząć, wyspać się, najeść i nabrać sił, aby jutro móc tutaj wrócić i kontynuować ćwiczenia.
Z samego rana po śniadania wracamy na łąkę, gdzie ponownie ustawiam kukły, aby Glameow mógł dalej ćwiczyć uderzenia główką. W tym czasie pozwalam pokemonom pobawić się, pobiegać po łące i wyszaleć. Lubię obserwować jak swobodnie się bawią. Chciałbym, aby były takie radosne już zawsze.
- Dobrze Prince, czas wrócić do pracy - klaszczę w dłonie, przywołując Glameow do siebie. - Chciałbym, abyś nadal kontynuował ćwiczenie, które tłumaczyłem ci wczoraj. Odchodzisz kawałek w tył, bierzesz rozpęd i uderzasz z całej siły w manekina. Staraj się wykonać to jak najszybciej. Kiedy uderzysz w pierwszego, odskocz i uderz w drugiego, a potem w trzeciego. Spowoduje to, że sprawdzimy szybkość twoich reakcji - tłumaczę, zostawiając go na chwilę i zwracając się do Flabébé.
- Rosie, co powiesz na nauczenie się Giga Drain? - pytam, szukając wzrokiem jakiegoś kwiatka. - Teoretycznie to atak ofensywny, ale także leczący, więc będziesz mogła go wykorzystać do obrony. Podpatrzyłem niedawno trening innego trenera i widziałem jak on trenował ten atak. Widzisz ten kwiatuszek? Postaraj się wyssać z niego energię życiową. Wyobraź sobie płynącą w nim życiodajną energię i postaraj się ją przejąć. Wchłonąć z jego wnętrza życiową energię i zbierz ją w sobie - mówię, a następnie obserwuję jak oba pokemony ćwiczą.

Obserwuję jak pokemony ćwiczą swoje ataki i widzę, że Glameow uderza silnie, sprawnie i niemal identycznie jak na filmiku. Sądzę więc, że jest już blisko opanowania ataku. Rosette też zaczęła z wysokiego a, a mały kwiatuszek, który zaatakowała, wyglądał teraz jakby usechł tydzień temu, a nie zaledwie kilku minut wcześniej.
- Rosie to jest naprawdę niesamowite! - zachwycam się, po czym wyjaśniam dalszą część treningu. - Widzisz ten olbrzymi kwiat? Na pewno będzie bardziej oporny na twoje wysysanie energii. Skup się więc na roślinie. Zamknij oczy i wyobraź sobie żyły, naczynka wewnątrz kwiatu. Wyobraź sobie płynący w tych żyłkach płyn, życiową energię rośliny, a następnie postaraj się ją przejąć. Wchłonąć. Postaraj się przejąć energię kwiatka tak, abyś mogła zregenerować całe, swoje życie - proszę i podchodzę do Glameow.
- Tobie także idzie całkiem nieźle, Prince - uśmiecham się do pokemona i mizam pod bródką. - Widzisz te manekiny? Ledwie się trzymają. Zniszcz je ostatecznie, aby poznały jak twardym jesteś zawodnikiem i jak silny masz atak. Postawiłem je na tyle na ile umiałem i rozmieściłem tak, abyś dalej mógł uderzać w jednego za drugim. Zacznijmy więc od początku. Musimy to zrobić raz a porządnie! Wycofaj się na odległość około sześciu metrów. Zamknij oczy, skup się, oczyść umysł. Wyobraź sobie w głowie manekiny i kolejność z jaką je zaatakujesz. Kiedy uznasz, że jesteś gotowy, otwórz oczy, odbij się ogonem i łapkami od ziemi i szarżuj w stronę kukieł. Skorzystaj z siły rozpędu i uderz najpierw w jednego manekina, potem w drugiego i trzeciego. Niech poznają siłę twoje głowy! Siłę twojego Headbutt! - kibicuję, odchodząc w tył, aby nie przeszkadzać w treningach.
Obserwuję pokemony i pomagam jak tylko mogę.

Przyglądam się z zaciekawieniem jak Flabébé wysysa energię z kwiatów, które powoli słaniają się, po czym bez życia przewracają na łąkę. Uśmiecham się, widząc, że Rosie staje się silniejsza. Odrobinę martwiłem się, kiedy poznałem ją na tyle, żeby zauważyć, że nie przepada za walkami. Wiem jednak, że w czasie naszej podróży być może okazać się niezbędnym, aby Rosette potrafiła się obronić przed wrogimi pokemonami. Nie musi ich atakować pierwsza, ale jeśli plotki są prawdziwe i agresywne pokemony zaczęły się pokazywać, zawsze lepiej mieć kilka asów w rękawie.
- Dobrze, oby tak dalej.  Na łące jest mnóstwo kwiatów, wybierz sobie, które wyglądają dla ciebie bardziej smakowicie i wyssij z nich życiową energię. Ale pamiętaj, aby nie atakować tych, które jeszcze nie rozkwitły! Byłby szkoda. Lepiej ćwiczyć na takich, które za chwilę i tak zwiędną same, bo niestety rośliny też nie żyją zbyt długo - wyjaśniam Rosie, kiedy szuka sobie ofiar. Jakkolwiek to brzmi. Po tych słowach kieruję się Prince, który liże łapki i czyści się po zakończonym treningu Headbutta. Powinniśmy nauczyć go czegoś nowego. Siadam obok niego i wyjmując Pokedex, razem przyglądamy ataki. Zastanawiam się nad nauczeniem Prince'a Wake-Up Slapa od dłuższego czasu, ale nie mam na razie pomysłu jak przeprowadzić tę naukę. Foul Play też nie brzmi najgorzej albo Covet czy Retaliate. Wzdycham przeciągle. Tyle ataków, a wszystkie takie skomplikowane.
- Co powiesz na Dream Eater, Prince? - pytam, pokazując atak na ekranie urządzenia i czytając opis. Użytkownik zjada sny uśpionego  przeciwnika. Połowę z zadanych obrażeń absorbuje, aby uzupełnić własne punkty życia. - Czyli wspólny trening. Moglibyśmy poprosić o pomoc Rosie, ale nie chcę, żeby miała uraz. Pomogę Ci więc ja! - mówię, po czym proszę, abyśmy podeszli pod drzewo niedaleko miejsca, gdzie ćwiczy Flabébé. Wcześniej jednak proszę ją, aby się nie oddalała i uważała na siebie. Kiedy siedzę już pod drzewem, mówię.
- Kiedy zasnę, postaraj się wejść do moich snów. Postaraj wykorzystać psychiczne zdolności i wytworzyć pomiędzy nami swego rodzaju więź. Następnie postaraj się w moim śnie pojawić. Od czegoś trzeba zacząć. Zjadanie zostawimy na później! - śmieję się, zamykając oczy i próbując zasnąć.

Wyrywam się ze snu, w którym jednak nie pojawił się Prince. Będziemy musieli jeszcze poćwiczyć "wchodzenie do głowy". Póki co wstaję i podchodzę do Rosette, aby sprawdzić jej postępy. Widząc pomór żółtych i białych kwiatów, uznaję, że coraz lepiej. I wiem już też jakich kolorów nie lubi.
- Wow, naprawdę się postarałaś! Kwiatki nie są już dla ciebie żadnym przeciwnikiem. Dlatego skupmy się na większych roślinach. Tamten trener, o którym ci wspominałem trenował na młodych drzewkach, ale nie widzę tutaj takich. Za to są paprocie? Widzisz te duże liście, skręcone na końcach? To właśnie twój nowy cel. Skup się na nim tak jak skupiałaś się na kwiatach. Wyobraź sobie wszystkie życiodajne soki, które w nim płyną, po czym postaraj się je przejąć. Pamiętaj, aby mieć czysty i skupiony umysł. To klucz do sukcesu - uśmiecham się i głaszczę pokemona. Nim jednak zaczniemy trening, wyjmuję z kieszeni dwa niebieskie pokeblocki i podaję je Rosie. -Wybacz, że nie obserwuję jak ćwiczysz i musisz być dzielna samotnie, ale Prince mnie teraz niezwykle potrzebuje, aby nauczyć się nowego ataku - tłumaczę i wracam do kota, który cały czas starał się oczyścić umysł.
- Chyba nie udało cię wejść do moich znów, prawda? -pytam, siadając pod drzewem, choć znam odpowiedź. - Nic się jednak nie martw. To dopiero początek treningu i za chwilę będziesz robił to bez trudu - uśmiecham się zachęcająco, po czym dodaję. - Na razie powtarzaj to co mówiłem Ci ostatnio. Spróbuj wejść do mojego umysłu, snu. Pojaw się w moim śnie. Jeśli ci się to uda, będziemy modyfikować ćwiczenia. DO zobaczenia we śnie - kończę i zamykam oczy.