~If I were you, I wouldn't love me neither~

_____- Fletch, podleć na szafę - powiedział ściszonym głosem, wskazując mebel, który nie znajdował się w zasięgu wzroku, kiedy się wchodziło. Wątpił, by nieznajomy się rozglądał, a tym bardziej patrzył w górę, jeśli druga osoba znajdzie się w pobliżu; skupi się na nim, przynajmniej w teorii. - Spróbujesz zanurkować i odebrać broń, jeśli będzie agresywny. Nie wcześniej - polecił pierzastemu.
_____Ktokolwiek nie znalazł się w tym domu, zapukał. Intruz raczej wolałby uniknąć takich sygnałów, jednak przygotowanie się na najgorsze z pewnością nie zaszkodzi. Nic nie musi się stać, jeśli ta osoba okaże się pokojowo bądź neutralnie nastawiona.
_____- Nysa, stań za drzwiami - pociągnął dalej, wybierając kolejne miejsce, które może zaskoczyć delikwenta. - Gdyby poszło coś nie tak, sparaliżuj go za pomocą Thunder Fang.
_____W innym wypadku nie musiała atakować. Powinna wyczuć moment, kiedy Donovan uzna sytuację za "nope the fuck out". Na razie jednak spróbuje wesołej improwizacji. Sięgnął po schowaną paczkę fajek, w których tkwiła również zapalniczka.
_____- Czy ty jesteś zastrzeżonym numerem, który dzwonił do Josha? - zapytał głośniej, by zwabić nieznajomego. W razie potrzeby był gotowy podnieść ręce, ale byłoby fajnie, gdyby ich gość pozwolił mu przynajmniej odpalić papierosa.

_____Mężczyzna nie tylko pozwolił mu zapalić papierosa, ale i wołał po imieniu. Cain przyjrzał się nieznajomemu, który postanowił schować broń.
_____- Też chciałbym to wiedzieć - Donovan, w przeciwieństwie do szatyna, postanowił odpowiedzieć na zadane pytanie. - A ty kitku... jak masz na imię? - zapytał. - Chcę wiedzieć, czy to Josh o mnie mówił, czy ja jestem chujem, który zapomniał.
_____Nie zdziwiłby się z żadnej opcji. Czasami urywki z życia po zażyciu różnych substancji, hm... znikały. Równie dobrze mógł być jednym z kochanków na jedną noc, gdzie wyjątkowo wymienili się imionami. Woops. Nie, żeby jasnowłosy się przejął, gdyby okazało się to prawdą.
_____- Może żyć - machnął do pokemonów ręką na znak, że alarm odwołany. Cieszył się... a raczej to nieznajomy powinien się cieszyć, że Cain wydał szczegółowe polecenia, zamiast kazać atakować, gdy tylko się pojawi w zasięgu wzroku. Kitek by nieprzyjemnie skończył, nie wspominając, że pierwsze wrażenie poszłoby się jebać.

_____- Suuuure - przytaknął Cain, praktycznie twierdząc, że mu wierzy, ale nie wierzy; a dokładniej mówiąc, że wierzy, ale wie, że jest coś niedopowiedziane i stąd wynika ten nieukrywany sceptycyzm. Czy odkrywanie ich prawdziwej relacji miało jakikolwiek sens w tym momencie? Nie, ale Donovan nie pogardziłby dłuższą historią.
_____Uniósł brew, kiedy Fletchinder została nazwana "małą". Zdecydowanie nie przezwisko, które by dla niej wybrał.
_____- Wszystko jest dla nich przygotowane - powiedział, specjalnie nie zawierając w tym stwierdzeniu siebie. Nie wspomniał również, że zabrał pieniądze, ale o tym Ian nie musiał wiedzieć. - Nie chcę nic mówić Kitku, ale twoje gadanie nie przynosi żadnych istotnych informacji. Josh zjebał - to wiem, ale wciąż nie wiem, u kogo zjebał - zauważył niebieskooki, ruszając za mężczyzną, który - podobnie jak Cain wcześniej - teraz robił obchód mieszkania, oglądając stworzony tu chaos. - Kto go znalazł? - zapytał wprost, mając nadzieję, że teraz dostanie normalną odpowiedź.

_____- Fletch - zwrócił się do pokemona, ściszonym głosem. - Wydaje mi się, że kitku nie chce znaleźć twojego właściciela - postanowił namówić ptaka Josha przeciwko Ianowi. - Zabierz mu telefon - polecił, głową wskazując na szatyna. Jeśli nie chce mu przekazać informacji, sami je znajdą.
_____Gdy już powierzył zadanie swojemu nowemu towarzyszowi (i miał nadzieję, że pierzasty wkrótce przyleci do niego z łupem), skierował się do pokoju, by spakować to, co najistotniejsze, lecz nie na jakiś nocleg w obcym miejscu, a wyprawę do obcego regionu... co wcale nie wyglądało tak imponująco. Nie chciał targać nie wiadomo jakiej ilości rzeczy, więc skupił się na ubraniach, dokumentach, pieniądzach, kluczach, ładowarce, nowej masce, bo przecież nie porzuci hobby tak szybko i paru innych najbardziej podstawowych rzeczach.
_____W międzyczasie wpadła Cainowi do głowy myśl, czy Kitku jest po odpowiedniej stronie, ale reakcja Fletchindera przekonywała go, że w jakikolwiek samochód nie planował go Ian wcisnąć, prawdopodobnie nie będzie to czarny wan służący do przenoszenia skradzionych organów.

_____Mimo gwałtownej reakcji, Cain nie wydawał się przestraszony postawą Iana. Uniósł brwi wyżej, spoglądając na jego i zastanawiając się, czy sprawdzać limit jego cierpliwości, czy przyjąć bardziej pokorną postawę, by nie stracić jedynego środka informacji, który posiadał. Pierwsza opcja brzmiała ciekawie, ale...
_____- Nah - odpowiedział może bezczelnie, ale szczerze. - Zaliczam się do stereotypu irytującego, młodszego brata - pociągnął, wciąż ironicznie, lecz nie w przesadnym stopniu. Mogło być gorzej, nawet jeśli nie jest najlepiej. - Mi też na nim zależy, dlatego chcę wiedzieć, co się z nim dzieje - stwierdził, choć te słowa wydały mu się dziwne do wypowiedzenia na głos. Wytłumaczenie sytuacji ze swojej perspektywy często pomagało, więc nie zaszkodzi spróbować. Później umyje usta mydłem.
_____Żeby jednak nie zostało na poważnej nucie, zaraz klepnął Iana w ramię.
_____- Skoro o transporcie mowa, zarezerwuj dwa miejsca - rzucił arogancko. - Wyglądasz na dobrego anioła stróża. Jak zabierzesz mnie ze sobą, przynajmniej będziesz miał pewność, że nie zrobiłem czegoś głupiego, jak podróż do Torren na własną rękę - wytknął.

_____Cain wykorzystał czas zamyślenia towarzysza. Nie czekał biernie na odpowiedź, aktywnie obserwując Iana i jego reakcję oraz odnotował w pamięci, że emocjonalny szantaż wchodził w przyszłości w grę, jeśli odpowiednio rozegrany. "Szag by cię trafił"... już próbował, ale najwidoczniej nie działało. Pajac nie tylko się tu znajdował, ale jeszcze torturował inne istnienia swoją obecnością, namawiając ich do swoich decyzji, nie zawsze słusznych.
_____Donovan jeszcze nie dołączał do szatyna. Zabrał ze sobą plecak, by nie łazić po niego parę razy i przeszedł się po zapas karmy dla pokemonów oraz przysmaki. Dał jeden z nich Nysie, drugi zaraz podając pierzastemu, wpierw chwaląc je za czujność podczas "poznawania Iana", a po tym zwrócił się bezpośrednio do Fletch:
_____- Good try - powiedział jasnowłosy, głaszcząc Birbovan po głowie. - Jak twoje skrzydła? - zapytał po chwili. Pokemony potrafiły być zaskakująco wytrzymałe, więc wątpił w dużą szkodę, ale jednocześnie nie widział, co dokładnie tam się stało. Czy lód zdążył się już roztopić? Jeśli z pierzastym wszystko w porządku, mogą wracać do Iana. Jeśli coś nie tak - każe Fletchinder zejść na blat, żeby rozłożyć jej skrzydła i sprawdzić je dokładniej.
_____- Trzeba pomyśleć nad jakimś imieniem dla ciebie - mruknął w zamyśleniu. Nie wiedział, czy powinien, jego brat nie bawił w takie rzeczy, a teoretycznie to jego towarzyszka, lecz dziwnie zwracać się nazwą gatunku. - Maszynka do piercingu - zaproponował pierwsze, ironiczne imię, nawiązując do hobbystycznego dziubania ucha przez Fletch.

_____Syknął cicho.
_____- Dlatego nikt cię nie lubi - mruknął do Fletch, która dopiero co go dziabnęła. Spojrzał na palec, by ocenić, czy gadzina mocno go ugryzła, lecz po krótkich oględzinach, mógł spokojnie stwierdzić, że nie uronił krwi. Nie, żeby rana stanowiła problem, choć pewnie byłaby upierdliwa przy wykonywaniu podstawowych czynności, w końcu to wiodąca ręka.
_____- Idę - rzucił głośniej do zniecierpliwionego Iana. Wcześniej zwalając pokemona z ramienia (z czystej złośliwości za wcześniejsze), Donovan narzucił na siebie plecak i poszedł w stronę źródła głosu; już grzecznie, nie utrudniając szatynowi życia, w końcu obydwoje dążyli do tego samego. - Za tobą zawsze - dodał zaczepnie i upewnił się, że dwójka ognistych towarzyszy również za nimi podąża.

_____Cain infantylnie naśladował naśladowanie Fletch. Wiecie, bo był dorosły i poważny, kompletnie poukładany oraz nigdy nie zniżyłby się do żartów na tak niskim poziomie. Między nim a ptaszyną zdecydowanie dało się zobaczyć silną więź oraz kwitnącą w najbliższym czasie współpracę. Przyszłość maluje się w jasnych barwach.
_____Wrzucił plecak na tył.
_____- Nie ma dla ciebie miejsca - stwierdził złośliwie do Maszynki do Piercingu, chowając ją do pokeballa. Tyle. Po problemie. Tak powinno się je załatwiać. Donovan nie przedłużał, zajmując siedzenie koło kierowcy, Nysę wciągając na swoje kolana. Zapiął pasy oraz objął psinę, czekając, aż Ian ruszy.
_____Obserwował drogę, przynajmniej z początku. Starał się zwrócić uwagę, w którą stronę jechali, a przynajmniej zerkać na tabliczki, by wiedzieć, gdzie się mniej-więcej znajdują, w przerwach też zaczepiając Houndoura na różne sposoby - to podnosząc jej przednie łapki, to znów trącając ją głową lub ciamkając w ucho. Jednak wpatrywanie się w krajobrazy i gładzenie futerka Doggovan mimo, że przyjemne, nie powstrzymały Caina na dłuższą metę. Przed sobą mogli mieć zarówno kwadrans, jak i parę godzin podróży, a on w dalszym ciągu nic nie wiedział.
_____- Daleko jeszcze? - zapytał zaczepnie jasnowłosy, zerkając w stronę kierowcy.